Leczenie zespołu Aspergera
Leczenie zespołu Aspergera polega na sesjach psychoterapii 1–2 razy w tygodniu, których celem jest nauczenie pacjenta interakcji z innymi, unikanie izolacji.
Leczenie należy rozpocząć wkrótce po postawieniu diagnozy, co zwykle ma miejsce między 4 a 14 rokiem życia, chociaż niektóre przypadki rozpoznaje się później w wieku dorosłym.
Pacjenci z zespołem Aspergera są na ogół inteligentni, ale mają bardzo logiczną i pozbawioną emocji myśl, a zatem mają bardzo trudny czas w stosunku do innych, ale gdy nawiązane zostanie zaufanie z dzieckiem, terapeuta może omówić i zrozumieć dlaczego niektóre „dziwne” zachowania pomagają określić najbardziej odpowiednią strategię dla każdego przypadku.
Znaczenie rodziny w leczeniu zespołu Aspergera
Rodzina musi wiedzieć, jaką strategię stosuje terapeuta, aby kształtować zachowanie dziecka, aby uzupełnić leczenie w domu. Dlatego po każdej sesji psychoterapii rodzice mogą poprosić psychologa o wskazówki, jak postępować i jak poprawić dziecko w określonych sytuacjach..
Co zrobić, aby pomóc dziecku z zespołem Aspergera
Oto niektóre przykłady tego, co rodzice i nauczyciele mogą zrobić, aby pomóc dziecku lub nastolatkowi z zespołem Aspergera:
- Wydawaj dziecku proste, krótkie i jasne zamówienia. Na przykład: „Trzymaj układankę w pudełku po grze”, a nie: „Trzymaj zabawki po grze”;
- Zapytaj dziecko, dlaczego działa w momencie działania;
- Wyjaśnij jasno i spokojnie, że „dziwne” podejście, takie jak wypowiadanie złego słowa lub rzucanie czymś w inną osobę, jest nieprzyjemne lub nie do przyjęcia dla innych, aby dziecko nie powtórzyło błędu;
- Unikaj osądzania dziecka na podstawie zachowań, na przykład unikania nazywania go niegrzecznym lub głupim.
Ponadto terapeuta może przepisać leki przeciwdepresyjne, takie jak Nortriptyline lub Sertralina, które pomagają zmniejszyć objawy zespołu Aspergera i ułatwiają psychoterapię.
W większości przypadków dzieci z zespołem Aspergera wykazują dziwne zachowania, takie jak hałasowanie podczas nauki lub uderzania o stół podczas jedzenia, lub źle zachowujące się zachowania, takie jak rzucanie kulami na podłogę podczas jedzenia, jednak takie zachowania nie są celowo, a dziecko nie ma pojęcia, że jest niegrzeczny lub dokucza komuś.
Zwykle dzieci z zespołem Aspergera nie są w stanie skupić uwagi na więcej niż jednej aktywności w tym samym czasie, a jeśli chodzi o uczucia, dziecko, chociaż wie, że jest szczęśliwy, nie jest w stanie zrozumieć, że drugie osoba może być smutna. Nie „widzi” uczuć innych i może sprawiać wrażenie, że nie dba o swoich rodziców, rodzeństwo lub przyjaciół..