Jak to zrobić i wyniki testu nietolerancji laktozy

Aby przygotować się do testu oddechowego z nietolerancją laktozy, musisz pościć przez 12 godzin, a także unikać leków, takich jak antybiotyki i środki przeczyszczające, przez 2 tygodnie przed egzaminem. Ponadto zaleca się stosowanie specjalnej diety na dzień przed egzaminem, unikając żywności, która może zwiększyć produkcję gazów, takich jak mleko, fasola, makaron i warzywa.

Ten test musi być przepisany przez lekarza i jest jednym z najczęściej stosowanych w celu potwierdzenia diagnozy nietolerancji laktozy. Wynik podaje się na miejscu, a test można wykonać na dorosłych i dzieciach w wieku od 1 roku. Oto co zrobić, gdy podejrzewasz nietolerancję laktozy.

Jak odbywa się test

Na początku testu osoba musi dmuchać powoli do małego urządzenia, które mierzy ilość wodoru w oddechu, czyli gazu wytwarzanego, gdy nie tolerujesz laktozy. Następnie należy połknąć niewielką ilość laktozy rozcieńczonej w wodzie i ponownie wdmuchiwać urządzenie co 15 lub 30 minut przez 3 godziny.

Wynik testu

Diagnozę nietolerancji ustala się na podstawie wyniku testu, gdy zmierzona ilość wodoru jest o 20 ppm większa niż w pierwszym pomiarze. Na przykład, jeśli przy pierwszym pomiarze wynik wynosił 10 ppm, a po przyjęciu laktozy wyniki przekraczają 30 ppm, diagnoza będzie na podstawie nietolerancji laktozy.

Jak przygotować się do testu

Badanie przeprowadza się z postem 12-godzinnym dla dorosłych i dzieci powyżej 2. roku życia oraz postem 4-godzinnym dla dzieci 1-letnich. Oprócz postu, inne niezbędne zalecenia to:

Ogólne zalecenia

• Nie należy przyjmować środków przeczyszczających ani antybiotyków na 2 tygodnie przed egzaminem;
• Nie należy przyjmować leków na żołądek ani spożywać napojów alkoholowych w ciągu 48 godzin przed badaniem;
• Nie stosuj lewatywy na 2 tygodnie przed egzaminem.

Zalecenia na dzień przed egzaminem

• Nie spożywaj fasoli, fasoli, chleba, krakersów, tostów, płatków śniadaniowych, kukurydzy, makaronu i ziemniaków;
• Nie spożywaj owoców, warzyw, słodyczy, mleka i produktów mlecznych, czekoladek, cukierków i gumy do żucia;
• Dozwolone produkty spożywcze: ryż, mięso, ryby, jajka, mleko sojowe, sok sojowy.

Ponadto na 1 godzinę przed egzaminem nie wolno pić wody ani palić tytoniu, ponieważ może to mieć wpływ na wynik.

Możliwe działania niepożądane

Ponieważ test oddechowy z nietolerancją laktozy jest przeprowadzany z wywołaniem kryzysu nietolerancji, pewien dyskomfort jest normalny, szczególnie z powodu objawów takich jak obrzęk, nadmiar gazu, ból brzucha i biegunka.

Jeśli wynik testu jest pozytywny, zobacz, co jeść z nietolerancją laktozy w następującym filmie:

Co jeść, jeśli masz nietolerancję laktozy

Zobacz przykładowe menu i dowiedz się, jak wygląda dieta z nietolerancją laktozy.

Inne testy, których można użyć

Chociaż test oddechowy jest jednym z najczęściej używanych do określenia możliwej nietolerancji laktozy, ponieważ jest szybki i praktyczny, istnieją inne, które również pomagają w postawieniu diagnozy. Jednak każdy z tych testów może powodować takie same skutki uboczne, ponieważ zależą one od spożycia laktozy w celu uzyskania ich wyników. Inne testy, które można zastosować to:

1. Test tolerancji laktozy

W tym teście osoba pije stężony roztwór laktozy, a następnie pobiera kilka próbek krwi w czasie, aby ocenić zmienność poziomu glukozy we krwi. Jeśli istnieje nietolerancja, wartości te powinny pozostać podobne we wszystkich próbkach lub zwiększać się bardzo powoli.

2. Badanie tolerancji mleka

Jest to test podobny do tolerancji laktozy, jednak zamiast stosować roztwór laktozy, szklanka około 500 ml mleka jest spożywana. Test jest pozytywny, jeśli poziomy cukru we krwi nie zmieniają się z czasem.

3. Test kwasowości kału

Zwykle test kwasowości jest stosowany u niemowląt lub dzieci, które nie mogą wykonywać innych badań. Wynika to z faktu, że obecność niestrawionej laktozy w kale prowadzi do powstania kwasu mlekowego, który powoduje, że stolce są bardziej kwaśne niż normalnie, i można je wykryć w teście kału..

4. Biopsja jelita cienkiego

Biopsję stosuje się rzadziej, ale można ją stosować, gdy objawy nie są klasyczne lub gdy wyniki innych testów nie są rozstrzygające. W tym badaniu mały kawałek jelita jest usuwany za pomocą kolonoskopii i oceniany w laboratorium.