Mukowiscydoza w ciąży

Wczesna diagnoza i dobry wskaźnik przestrzegania leczenia oznaczają, że pacjenci z mukowiscydozą mają większe oczekiwania, co może sprawić, że kobiety z tą chorobą będą chciały mieć dzieci. Konieczne jest jednak poznanie możliwych zagrożeń i powikłań ciąży u kobiet z mukowiscydozą..

Ważne jest, aby mieć plan ciąży, aby jak najlepiej dostosować leczenie, oprócz znajomości możliwych powikłań i ryzyka zachorowania dziecka. Mukowiscydoza jest chorobą genetyczną i dziedziczną charakteryzującą się zwiększonym wydzielaniem, co powoduje problemy z oddychaniem i trawieniem w zależności od stopnia choroby.

Ponieważ ta choroba ma charakter genetyczny, jeśli matka ma mukowiscydozę, a ojciec ma gen, prawdopodobieństwo zachorowania na dziecko wynosi 50%, dlatego ważne jest, aby zespół związany z leczeniem kobiety i położnik doradza w zakresie planowania i utrzymywania ciąży.

Opieka w czasie ciąży

Po poradach genetycznych i ocenie możliwego ryzyka ciąży w mukowiscydozie ważne jest, aby kobieta otrzymała dodatkową opiekę. Dlatego ważne jest, aby częściej udawać się do lekarza, przynajmniej raz w miesiącu, w pierwszych 6 miesiącach ciąży iw ostatnim trymestrze ciąży, zaleca się, aby konsultacja odbywać się co 15 dni do dnia porodu.

Ciężarnej z mukowiscydozą musi towarzyszyć wieloprofesjonalny zespół złożony z położnika, fizjoterapeuty, dietetyka, lekarza rodzinnego i zespołu pielęgniarskiego, a podczas każdej konsultacji należy wykonać szereg testów, takich jak:

Pełne badanie fizykalne;
Ocena czynności płuc;
Ocena ogólnego stanu odżywienia z obliczeniem BMI;
Pomiar nasycenia tlenem;
Hodowla plwociny w celu sprawdzenia obecności mikroorganizmów w drogach oddechowych.

Zaleca się, aby u kobiet w ciąży z mukowiscydozą całkowity przyrost masy ciała wyniósł 11 kg, a dietetyk zwykle zaleca stosowanie suplementów diety oraz karmienie przez rurkę, aby nie tylko kobieta, ale także dziecko miały odpowiednie odżywianie, ponieważ w mukowiscydozie trawienie pokarmu jest upośledzone z powodu utraty funkcji trzustki.

Ponadto ważne jest, aby lekarze ocenili możliwość dostosowania się do leczenia, szczególnie w odniesieniu do stosowania środków przeciwdrobnoustrojowych, ponieważ niektóre są przeciwwskazane w ciąży ze względu na ich możliwy wpływ na płód. Z drugiej strony stosowanie enzymów trzustkowych musi być utrzymywane w czasie ciąży i w fazie laktacji, bez żadnych przeciwwskazań dla matki lub dziecka..

Możliwe ryzyko i komplikacje

Ryzyko i powikłania ciąży w mukowiscydozie są liczne, ale zależą one od ogólnego stanu kobiety, a także od jej stopnia przestrzegania leczenia i rozwoju choroby, takich jak:

Zaburzenia czynności płuc: może powodować opóźnienie wzrostu i wcześniactwo;
Naruszony stan odżywienia: może obniżyć wskaźnik poczęcia, niską masę urodzeniową i cukrzycę ciążową;
Cukrzyca ciążowa: zwiększone ryzyko nieprawidłowości płodu, szczególnie jeśli poziom glukozy we krwi jest zbyt wysoki w pierwszym trymestrze ciąży;
Niestabilność dróg oddechowych: może spowodować śmierć matki lub zwiększyć ryzyko poronienia i wcześniactwa.

Ponadto, jeśli kobieta przeszła przeszczep płuca, zaleca się, aby poczekała około 2 lata po przeszczepie, aż zajdzie w ciążę, jeśli taka jest wola. Wynika to z faktu, że przeszczep płuca czyni ciążę ryzykowną, ponieważ obecność płodu może zwiększyć ryzyko odrzucenia narządu, a także fakt, że niektóre leki stosowane po przeszczepie, które są lekami immunosupresyjnymi, mogą przenikać przez łożysko i powodować zmiana rozwoju dziecka. Ciąża po przeszczepie może również zwiększyć szanse kobiety na rozwój cukrzycy ciążowej i wcześniactwa przy ograniczonym wzroście wewnątrzmacicznym.

Ważne jest, aby po porodzie dziecko zostało poddane testom diagnostycznym w celu oceny, czy ma chorobę, czy ma gen mukowiscydozy lub czy jest zdrowy, aby w razie potrzeby można było rozpocząć leczenie.