Co to jest psychoterapia, główne typy i jak to się robi

Psychoterapia jest rodzajem podejścia, które pomaga ludziom radzić sobie ze swoimi emocjami i uczuciami, a także pomaga leczyć niektóre problemy psychiczne. Stosowane metody oparte są na różnych technikach, w zależności od specjalizacji każdego terapeuty, który może być psychologiem lub psychiatrą.

Bez względu na zastosowany typ, wszystkie techniki polegają na komunikowaniu się z terapeutą w celu zmiany myśli i zachowań, a czas trwania każdej sesji i liczba sesji, które mają się odbyć, zależą od potrzeb każdej osoby..

Jak to jest zrobione

Sesje psychoterapii zwykle odbywają się w biurze psychologa lub psychiatry i trwają od 30 do 50 minut, podczas których osoba siedzi lub leży na kanapie, zwanej otomaną, aby czuć się swobodnie i mówić o swoich uczuciach.

Psychoterapię można prowadzić z dziećmi i dorosłymi, indywidualnie lub w grupie przyjaciół, z pracy lub rodziny, a liczbę sesji określa terapeuta.

Po co to jest

Psychoterapia może być przydatna w leczeniu wielu problemów zdrowia psychicznego, w tym:

Zaburzenia lękowe, takie jak zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne (OCD), fobie, zespół lęku napadowego lub zespół stresu pourazowego (PTSD);
Zaburzenia nastroju, takie jak depresja lub choroba afektywna dwubiegunowa;
Uzależnienia, takie jak alkoholizm, uzależnienie od narkotyków lub kompulsywny hazard;
Zaburzenia odżywiania, takie jak anoreksja lub bulimia;
Zaburzenia osobowości, takie jak zaburzenie osobowości granica lub zależne zaburzenie osobowości;
Schizofrenia lub inne zaburzenia psychotyczne. Sprawdź, jak rozpoznać najczęstsze zaburzenia psychiczne.

Jednak psychoterapia może być stosowana przez osoby, które nie mają żadnych zaburzeń psychicznych i mogą pomóc w rozwiązywaniu konfliktów, łagodzeniu stresu i niepokoju, radzeniu sobie z sytuacjami takimi jak śmierć bliskiej osoby, powrót do zdrowia po traumie i wsparcie dla negatywnych uczuć spowodowanych diagnozą innych chorób, takich jak rak lub cukrzyca.

W większości przypadków psychoterapia jest stosowana w połączeniu z lekami zalecanymi przez psychiatrę, w zależności od stanu zdrowia danej osoby, i zawsze powinna być wykonywana z wyszkolonym terapeutą..

Ponadto wykonywanie psychoterapii nie stwarza ryzyka dla osoby i może jedynie powodować smutne lub bolesne uczucia i doświadczenia, które przechodzą przez sesje..

Główne typy

Istnieje kilka rodzajów psychoterapii o różnych celach i technikach, z których główne to:

Behawioralne poznawcze: polega na pomaganiu człowiekowi w rozwiązywaniu problemów osobistych poprzez przekształcanie negatywnych zachowań i uczuć w pozytywne;
Zachowanie dialektyczne: opiera się na uczeniu sposobów rozwiązywania emocji szkodliwych dla człowieka;
Psychoanalityczna: jest to rodzaj, w którym ktoś stara się zrozumieć świadomość i nieświadome uczucia, pomagając rozwiązać wewnętrzne konflikty;
Egzystencjalne: charakteryzuje się zrozumieniem przyczyn istnienia każdej osoby, pomagając zrozumieć, że każdy wybór powoduje sytuację;
Jungian: znany również jako analityczny, opiera się na idei wpływu osobowości na zachowania osobiste;
Psychodynamika: składa się z idei, że na zachowanie i samopoczucie psychiczne mają wpływ doświadczenia z dzieciństwa oraz nieodpowiednie myśli lub uczucia, które są nieświadome;
Interpersonalne: koncentruje się na rozwiązywaniu problemów w relacjach, ulepszaniu sposobu radzenia sobie z innymi ludźmi.

We wszystkich rodzajach psychoterapii ważne jest utrzymanie relacji zaufania między osobą a terapeutą, ponieważ razem określą cele i kroki rozwiązania każdej sytuacji, zachowania lub problemu.

Dlaczego

Psychoterapia jest ważnym zasobem psychologii, który prowadzi do samoświadomości i poprawia jakość życia oraz samopoczucie fizyczne i emocjonalne, pomagając ludziom kontrolować emocje i lepiej radzić sobie z uczuciem gniewu i smutku..

Często podczas sesji, kiedy rozmawiasz o doświadczeniach, możesz płakać lub czuć się zdenerwowany, ale terapeuta pomoże stworzyć sposoby radzenia sobie z bieżącymi i przeszłymi problemami.

Ponadto rozmowy z terapeutą są poufne i wolne od osobistego osądu, co oznacza, że nie dowiesz się, co jest dobre, a co złe, więc nie musisz się wstydzić ani bać ujawnienia emocji lub uczuć.