Co to jest schizofrenia, główne typy i jak leczyć

Schizofrenia jest chorobą psychiczną charakteryzującą się zmianami w funkcjonowaniu umysłu, która powoduje zaburzenia myślenia i emocji, zmiany zachowania, a także utratę poczucia rzeczywistości i krytycznego osądu.

Mimo że występuje częściej między 15 a 35 rokiem życia, schizofrenia może pojawić się w każdym wieku i zwykle objawia się różnymi typami, takimi jak paranoidalne, katatoniczne, hebefreniczne lub niezróżnicowane, na przykład, u których występują objawy od halucynacji, złudzeń, zachowanie aspołeczne, utrata motywacji lub zmiany w pamięci.

Schizofrenia dotyka około 1% populacji i chociaż nie ma lekarstwa, można ją dobrze kontrolować za pomocą leków przeciwpsychotycznych, takich jak risperidon, kwetiapina lub klozapina, na przykład kierowanych przez psychiatrę, oprócz innych terapii, takich jak psychoterapia i terapia zajęciowa, jako sposób na pomoc pacjentowi w rehabilitacji i ponownej integracji w rodzinie i społeczeństwie.

Główne objawy

Istnieje kilka objawów, które występują u osoby ze schizofrenią, które mogą się różnić w zależności od osoby i rodzaju rozwiniętej schizofrenii i obejmują objawy zwane pozytywnymi (które zaczynają się pojawiać), negatywnymi (które są normalne, ale przestają się dziać) ) lub poznawcze (trudności w przetwarzaniu informacji).

Najważniejsze z nich to:

Złudzenia, powstają, gdy dana osoba mocno wierzy w coś nierzeczywistego, na przykład jest prześladowana, zdradzona lub ma supermoce. Lepiej zrozum, co to jest majaczenie, rodzaje i jakie są przyczyny;
Omamy, są żywym i wyraźnym postrzeganiem rzeczy, które nie istnieją, takich jak słyszenie głosów lub widzenie wizji;
Zdezorganizowane myślenie, w którym osoba mówi rzeczy niepowiązane i pozbawione znaczenia;
Nieprawidłowości w sposobie poruszania się, z nieskoordynowanymi i mimowolnymi ruchami, oprócz katatonizmu, charakteryzującymi się na przykład brakiem ruchu, obecnością powtarzających się ruchów, nieruchomymi oczami, grymasem, echem mowy lub niemym;
Zmiany w zachowaniu, mogą wystąpić wybuchy psychotyczne, agresja, pobudzenie i ryzyko samobójstwa;
Objawy negatywne, jako utrata woli lub inicjatywy, brak ekspresji emocjonalnej, izolacja społeczna, brak samoopieki;
Brak uwagi i koncentracji;
Zmiany pamięci i trudności w nauce.

Schizofrenia może pojawić się nagle, w dniach lub stopniowo, ze zmianami, które pojawiają się stopniowo w ciągu miesięcy lub lat. Zazwyczaj początkowe objawy są zauważane przez członków rodziny lub bliskich przyjaciół, którzy zauważają, że dana osoba jest bardziej podejrzana, zdezorientowana, zdezorganizowana lub odległa. Dowiedz się więcej o tym, jak rozpoznać tę chorobę w objawach schizofrenii.

Aby potwierdzić schizofrenię, psychiatra oceni zestaw oznak i objawów przedstawionych przez osobę i, jeśli to konieczne, zleci testy, takie jak tomografia komputerowa lub rezonans magnetyczny czaszki, aby wykluczyć inne choroby, które mogą powodować objawy psychiczne, takie jak na przykład guz mózgu lub demencja. przykład.

Jakie są typy

Klasyczną schizofrenię można podzielić na różne typy, zgodnie z głównymi objawami występującymi u danej osoby. Jednak zgodnie z DSM V, który klasyfikuje kilka zaburzeń psychicznych, istnienie kilku podtypów nie jest już brane pod uwagę, ponieważ zgodnie z kilkoma badaniami nie ma różnic w ewolucji i leczeniu każdego podtypu..

Mimo to klasyczna klasyfikacja obejmuje obecność tych typów:

1. Schizofrenia paranoidalna

Jest to najczęstszy typ, w którym dominują urojenia i halucynacje, zwłaszcza słyszenie głosów, a także zmiany w zachowaniu, takie jak pobudzenie, niepokój. Dowiedz się więcej o schizofrenii paranoidalnej.

2. Schizofrenia katatoniczna

Charakteryzuje się obecnością katatonizmu, w którym osoba nie reaguje prawidłowo na środowisko, powolnymi ruchami lub paraliżem ciała, w którym można pozostać w tej samej pozycji przez wiele godzin lub dni, powolną mowę lub nie mówienie, powtarzanie słów lub frazy, które ktoś właśnie powiedział, a także powtarzanie dziwnych ruchów, robienie min lub gapienie się.

Jest to mniej powszechny rodzaj schizofrenii i trudniejszy do leczenia, z ryzykiem powikłań, takich jak na przykład niedożywienie lub samookaleczenie.

3. Hebrajska lub niezorganizowana schizofrenia

Dominuje zdezorganizowane myślenie, pozbawione sensu wypowiedzi i kontekstu, oprócz obecności negatywnych objawów, takich jak brak zainteresowania, izolacja społeczna i utrata zdolności do wykonywania codziennych czynności..

4. Niezróżnicowana schizofrenia

Powstaje, gdy występują objawy schizofrenii, jednak osoba ta nie pasuje do wymienionych typów.

5. Resztkowa schizofrenia

Jest to przewlekła postać choroby. Dzieje się tak, gdy kryteria schizofrenii występowały w przeszłości, ale obecnie nie są aktywne, jednak nadal występują negatywne objawy, takie jak na przykład powolność, izolacja społeczna, brak inicjatywy lub przywiązania, osłabiony wyraz twarzy lub brak samoopieki.

Co powoduje schizofrenię

Dokładna przyczyna przyczyny schizofrenii jest wciąż nieznana, jednak wiadomo, że na jej rozwój wpływ mają zarówno genetyka, ponieważ istnieje większe ryzyko w tej samej rodzinie, a także czynniki środowiskowe, które mogą obejmować używanie narkotyków. takie jak marihuana, infekcje wirusowe, starsi rodzice w czasie ciąży, niedożywienie w czasie ciąży, powikłania porodowe, negatywne doświadczenia psychiczne lub wykorzystywanie fizyczne lub seksualne.

Jak odbywa się leczenie

Leczenie schizofrenii jest prowadzone przez psychiatrę za pomocą leków przeciwpsychotycznych, takich jak na przykład rysperydon, kwetiapina, olanzapina lub klozapina, które pomagają kontrolować głównie pozytywne objawy, takie jak omamy, urojenia lub zmiany w zachowaniu.

Inne leki przeciwlękowe, takie jak diazepam lub stabilizatory nastroju, takie jak karbamazepina, mogą być stosowane w celu złagodzenia objawów w przypadku pobudzenia lub niepokoju, oprócz leków przeciwdepresyjnych, takich jak sertralina, mogą być wskazane w przypadku depresji..

Ponadto konieczna jest psychoterapia i terapia zajęciowa, aby przyczynić się do lepszej rehabilitacji i reintegracji pacjenta w życiu społecznym. Ukierunkowanie rodziny i monitorowanie przez zespoły wsparcia społecznego i społeczności są również ważnymi środkami w celu poprawy skuteczności leczenia.

Schizofrenia dziecięca

Schizofrenia dziecięca nazywana jest wczesną schizofrenią, ponieważ nie jest powszechna u dzieci. Występuje z takimi samymi objawami i typami jak schizofrenia u dorosłych, jednak zwykle ma bardziej stopniowy początek, często trudny do zdefiniowania, kiedy się pojawił.

Zmiany w myśleniu są bardziej powszechne, z niezorganizowanymi pomysłami, złudzeniami, halucynacjami i trudnymi kontaktami społecznymi. Leczenie odbywa się z udziałem psychiatry dziecięcego, przy użyciu leków takich jak na przykład haloperidol, rysperydon lub olanzapina, a także psychoterapia, terapia zajęciowa i poradnictwo rodzinne..