Odżywianie pozajelitowe, czyli wskazanie, rodzaje i powikłania

Żywienie pozajelitowe (NP) to metoda wspomagania odżywiania, w której składniki odżywcze lub ich część są podawane bezpośrednio do krwioobiegu dożylnie, w celu zaspokojenia indywidualnych potrzeb i zapobiegania korekcie stanu niedożywienia.

Ten rodzaj odżywiania nie jest fizjologiczny, ponieważ nie ma fazy mózgowej w jelitowej fazie trawienia, podawanie formuły zawierającej węglowodany, lipidy, białka, witaminy i pierwiastki wprowadza ich najprostsze cząsteczki bezpośrednio do żyły. . NP jest wskazany głównie, gdy z jakiegoś powodu konieczne jest utrzymanie przewodu żołądkowo-jelitowego na miejscu lub uzupełnienie drogi pokarmowej lub żywienia dojelitowego (NE). Zgodnie z tym, z czego składa się żywienie dojelitowe.

Gdy wskazane

La NP jest stosowany głównie u tych osób, które z jakiegoś powodu przewód pokarmowy nie funkcjonuje, ale muszą pozostać w spoczynku. Podobnie wskazane jest również, gdy nie można optymalnie wykonać doustnej drogi żywienia dojelitowego (sondy lub gastrostomia) przez więcej niż 5 lub 7 dni, jeśli jego głównym celem jest zapobieganie korekcie niedożywienia..

Wskazaniem może być krótkookresowy okres, w którym aukcja jest używana przez 1 miesiąc, oraz długi okres, gdy termin ten jest dłuższy, jak pokazano w poniższej tabeli:

Corto Plazo (do 1 miesiąca)	Largo Plazo (> 1 miesiąc)
Rozległa resekcja jelita cienkiego	Zespół krótkiego jelita
Kosztowna przetoka jelitowo-skórna	Przewlekła rzekoma niedrożność jelita
Proksymalna enterostomia	Rozległa choroba Crohna
Wrodzone wady rozwojowe, w których NE jest niewystarczające lub niewystarczające.	Wiele operacji
Zapalenie trzustki i enteropatie zapalne	Zanik błony śluzowej przewodu pokarmowego z uporczywym zespołem złego wchłaniania
Przewlekła choroba wrzodowa	Nieuleczalny rak
Zespół przerostu bakteryjnego	-
Martwicze zapalenie jelit	-
Powikłania choroby Hirschsprunga	-
Wrodzone zaburzenia metaboliczne	-
Rozległe oparzenia, liczne urazy i poważna operacja	-
Przeszczep szpiku kostnego oraz choroby hematologiczne i onkologiczne	-
Zaburzenia czynności nerek lub wątroby z upośledzonym przewodem pokarmowym	-

Rodzaje żywienia pozajelitowego

Ten rodzaj żywienia można sklasyfikować według drogi podania:

Centralny Nutrición Naładowy: W przypadku podawania składników odżywczych, które dana osoba musi spożywać w ciągu jednego dnia przez umieszczenie cewnika skierowanego do żyły dużego kalibru, takiej jak żyła główna, umożliwiając jej podawanie przez okres dłuższy niż 7 do 10 dni;
Peryferyjne żywienie pozajelitowe (NPP): Z miejsca, w którym podawana jest część składników odżywczych, które jednostka potrzebuje w ciągu dnia, poprzez umieszczenie cewnika skierowanego na małą dłoń w dłoni, na przykład, jeśli jest to wskazane, gdy pacjent nie wymaga już podawania pozajelitowego. od 7 do 10 dni dla pacjentów, u których nie można przeciwwskazać dostępu do żyły centralnej.

Ponadto żywienie pozajelitowe można również podzielić na jego składniki:

Całkowite żywienie pozajelitowe (NPT): Wszystkie składniki odżywcze (makro i mikroelementy) są podawane dożylnie.
Częściowe żywienie pozajelitowe: to podawanie niektórych składników odżywczych drogą dożylną, która jest stosowana jako uzupełnienie, gdy pacjent z jakiegoś powodu nie może zaspokoić wszystkich swoich wymagań drogą doustną lub dojelitową.

Central Way

Peryferyjny

Możliwe komplikacje

Komplikacje, które mogą wyniknąć z zastosowania żywienia pozajelitowego, są bardzo zmienne, zarówno umieszczenie cewnika, jak i obliczenie roztworów pozajelitowych muszą być przeprowadzane z najwyższą starannością przez zdrowie osobiste, co może powodować komplikacje na poziomie metabolicznym lub powodować choroby za walizkę obsługującą umieszczenie cewnika. Niektóre z nich to:

1. Corto plazo

Mogą jednak wystąpić pewne komplikacje związane z techniką zakładania cewnika, takie jak Neumothorax, opłucnowa, krwotok masowy, uszkodzenie splotu ramiennego, źle wszczepiony cewnik i uszkodzenie naczyń..

Asymizm może również powodować dziedziczne zanieczyszczenie cewnika, zapalenie jąder, niedrożność i pęknięcie cewnika, posocznicę przez gronkowce, Candida i gram ujemne, zakrzepicę w żyłach, ogniskowe zapalenie wsierdzia i zespół żyły głównej górnej.

Poziomowi metabolicznemu większości powikłań można zapobiec poprzez odpowiedni udział zarówno makro-, jak i mikroelementów oraz staranną kontrolę dietetyka i zespołu medycznego, w celu dostosowania w razie potrzeby. Zmiany te mogą nasilać rozpad cukru we krwi, zasadowicę metaboliczną, niedobór niezbędnych kwasów tłuszczowych, zmiany w elektrolitach (sód, potas, wapń), wzrost mocznika i kreatyniny, zespół sprzężenia zwrotnego.

2. Largo plazo

Szerokie stosowanie żywienia pozajelitowego może powodować zmiany w wątrobie, takie jak duża wątroba, cholestaza i zwłóknienie wrotne. Ponadto może wystąpić wzrost aktywności enzymów wątrobowych (transaminaz, fosfatazy alkalicznej, GGT i bilirubiny całkowitej).

Ponadto może występować niedobór kwasów tłuszczowych i karnityny, kolonizacja jelita przez atypową florę bakteryjną, toksyczność niektórych aminokwasów, zanik komórek i błony śluzowej żołądka i jelit, przerost i translokacja bakteryjna..