Jak rozpoznać i leczyć skórną leiszmaniozę

Leiszmanioza skórna u ludzi jest chorobą zakaźną, która rozprzestrzenia się na całym świecie, spowodowaną zakażeniem pierwotniakiem Leishmania, który powoduje bezbolesne rany na skórze i błonach śluzowych ciała.

W Brazylii amerykańska leiszmanioza skórna, popularnie zwana „wrzodem bauru” lub „dziką raną”, przenoszona jest przez komary z rodzaju Lutzomyia, znane jako słomiane komary, a leczenie odbywa się pod kierunkiem dermatologa, i może być konieczne stosowanie leków do wstrzykiwań, zwanych pięciowalentnymi środkami antymonalnymi..

Sposobem zarażenia chorobą jest ukąszenie komara, które jest zanieczyszczone Leishmania po gryzieniu ludzi lub zwierząt chorobą, głównie psami, kotami i myszami, a zatem choroba nie jest zakaźna i nie ma przenoszenia między ludźmi. Komary zwykle żyją w gorącym, wilgotnym i ciemnym otoczeniu, szczególnie w lasach lub na podwórkach z nagromadzonymi odpadami organicznymi. 

Główne objawy

Główne formy prezentacji skórnej leiszmaniozy to:

1. Leiszmanioza skórna

Leiszmanioza skórna jest najczęstszą postacią choroby i zwykle powoduje rozwój rany, która:

• Zaczyna się jako mała bryła w miejscu ugryzienia komara;
• Zmienia się w bezbolesną otwartą ranę w ciągu kilku tygodni lub miesięcy;
• Leczy się powoli bez potrzeby leczenia od 2 do 15 miesięcy;
• Węzły chłonne mogą być obrzęknięte i bolesne.

Uszkodzenie mierzy od kilku milimetrów do kilku centymetrów, ma utwardzoną konsystencję z wypukłymi krawędziami i czerwonawym dnem, który może zawierać wydzieliny. W przypadku powiązanej infekcji bakteryjnej może powodować miejscowy ból i powodować ropne wydzielanie.

Oprócz tradycyjnej zlokalizowanej rany forma prezentacji zmian może się różnić w zależności od rodzaju odpowiedzialnego za pierwotniaka i odporności osoby, a także może wyglądać na przykład w postaci grudek rozsianych przez ciało lub nacieków w skórze, na przykład. 

2. Leiszmanioza śluzowa lub skórno-śluzowa

Występuje rzadziej, najczęściej pojawia się po klasycznej zmianie skórnej i charakteryzuje się destrukcyjnymi zmianami w błonie śluzowej górnych dróg oddechowych, takimi jak nos, jama ustna i gardło, podniebienie, usta, język, krtań i, co trudniejsze, tchawica i górna część płuca.

W błonie śluzowej można zaobserwować zaczerwienienie, obrzęk, naciek i owrzodzenie, a w przypadku wtórnej infekcji bakteryjnej zmiany mogą wykazywać ropne wydzieliny i skorupy. Ponadto w błonie śluzowej nosa może dojść do perforacji lub nawet zniszczenia przegrody chrzęstnej, aw jamie ustnej może nastąpić perforacja podniebienia miękkiego..

Jak potwierdzić diagnozę

W większości przypadków lekarz jest w stanie zdiagnozować skórną leiszmaniozę tylko obserwując zmiany i zgłaszając pacjenta, szczególnie gdy pacjent żyje lub przebywał w regionach dotkniętych przez pasożyta. Chorobę można jednak pomylić z innymi problemami, takimi jak na przykład gruźlica skóry, infekcje grzybicze lub trąd.

Dlatego może być również konieczne wykonanie testu diagnostycznego, dla którego istnieją pewne opcje, takie jak reaktywny test skórny pod kątem leiszmaniozy, zwany Intermermoreakcją Czarnogóry, badanie aspiracji zmiany lub biopsji, w celu zidentyfikowania pasożyta lub badania krwi, ELISA lub PCR.

Ważne jest, aby pamiętać, że leiszmanioza może również występować w najcięższej postaci, czyli trzewnej, znanej również jako kala azar. Ta choroba ewoluuje zupełnie inaczej niż skórna leiszmanioza, rozprzestrzeniająca się w krwiobiegu. Dowiedz się, jak rozpoznać leiszmaniozę trzewną. 

Jak odbywa się leczenie

Zmiany skórnej leiszmaniozy zwykle goją się bez potrzeby leczenia. Jednak w przypadku ran, które powiększają się, są bardzo duże, rozmnażają się lub znajdują się na twarzy, dłoniach i stawach, może być zalecane leczenie za pomocą środków zaradczych, takich jak kremy i zastrzyki, prowadzone przez dermatologów. 

Lekami pierwszego wyboru w leczeniu leiszmaniozy są pięciowartościowe leki antymonalne, które w Brazylii reprezentowane są przez antymonian N-metyloglukaminy lub Glucantime, wytwarzane w dawkach dziennych, domięśniowych lub żylnych, przez 20 do 30 dni.. 

Jeśli rany zostaną zainfekowane podczas procesu gojenia, może być wskazane leczenie pielęgniarki w celu zapewnienia lepszej opieki i uniknięcia pogorszenia rany..

Ponadto po wygojeniu blizny mogą pozostać na skórze i powodować zmiany estetyczne. Dlatego może być konieczne skorzystanie z porady psychologicznej lub skorzystanie z chirurgii plastycznej, na przykład w celu leczenia zmian na twarzy.

Jak zapobiegać

Aby zapobiec przenoszeniu leiszmaniozy przez komary, ważne jest inwestowanie w indywidualne i zbiorowe postawy, takie jak:

• Używaj repelentów, gdy jesteś w środowisku, w którym znajduje się słomkowy komar, i unikaj narażenia w okresach wysokiej intensywności komarów;
• Używaj moskitier z drobnej siatki, a także umieszczaj ekrany na drzwiach i oknach;
• Utrzymuj ziemię i pobliskie podwórza w czystości, usuwaj zanieczyszczenia i brud oraz przycinaj drzewa, aby zmniejszyć wilgotność, która ułatwia hodowlę komara;
• Unikaj odpadów organicznych w glebie, aby nie przyciągać zwierząt, takich jak szczury, które mogą zawierać chorobę;
• Trzymaj zwierzęta domowe poza domem w nocy, aby zmniejszyć przyciąganie komarów do tego środowiska;
• Unikaj budowania domów w odległości mniejszej niż 4000 lub 500 metrów od lasu.

Ponadto w przypadku ran, które nie goją się łatwo i które mogą wskazywać na tę chorobę, ważne jest, aby szukać opieki w centrum zdrowia, aby szybciej zidentyfikować przyczyny i odpowiednie leczenie..