Różnice między głównymi rodzajami stwardnienia

Stwardnienie jest terminem używanym do wskazania usztywnienia tkanek, czy to z powodu problemów neurologicznych, genetycznych czy immunologicznych, które mogą prowadzić do uszkodzenia organizmu i obniżenia jakości życia danej osoby..

W zależności od przyczyny stwardnienie można sklasyfikować jako guzowate, ogólnoustrojowe, zanikowe boczne lub mnogie, z których każda ma różne cechy, objawy i rokowanie.

Rodzaje stwardnienia

1. Stwardnienie guzowate

Stwardnienie guzowate jest chorobą genetyczną charakteryzującą się pojawieniem się łagodnych guzów w różnych częściach ciała, takich jak mózg, nerki, skóra i serce, na przykład powodujących objawy związane z lokalizacją guza, takie jak przebarwienia skóry, zmiany na twarzy, arytmia, kołatanie serca, epilepsja, nadpobudliwość, schizofrenia i uporczywy kaszel.

Objawy mogą pojawić się w dzieciństwie, a diagnozę można postawić za pomocą testów genetycznych i obrazowych, takich jak tomografia czaszki i obrazowanie rezonansu magnetycznego, w zależności od miejsca rozwoju guza..

Tego rodzaju stwardnienie nie ma lekarstwa, a leczenie jest prowadzone w celu złagodzenia objawów i poprawy jakości życia poprzez stosowanie leków takich jak leki przeciwdrgawkowe, fizykoterapia i sesje psychoterapii. Ważne jest również, aby dana osoba była okresowo monitorowana przez lekarza, na przykład kardiologa, neurologa lub lekarza ogólnego, w zależności od przypadku. Dowiedz się, czym jest stwardnienie guzowate i jak je leczyć.

2. Stwardnienie układowe

Stwardnienie układowe, znane również jako twardzina, jest chorobą autoimmunologiczną charakteryzującą się stwardnieniem skóry, stawów, naczyń krwionośnych i niektórych narządów. Choroba ta występuje częściej u kobiet w wieku od 30 do 50 lat, a najbardziej charakterystycznymi objawami są drętwienie palców rąk i stóp, trudności w oddychaniu i silny ból stawów.

Ponadto skóra staje się sztywna i ciemna, co utrudnia zmianę wyrazu twarzy, a także podkreśla żyły ciała. Często zdarza się, że osoby z twardziną mają niebieskawe opuszki palców, co charakteryzuje fenomen Raynauda. Zobacz, jakie są objawy zjawiska Raynauda.

Leczenie twardziny odbywa się w celu zmniejszenia objawów, a lekarz zwykle zaleca stosowanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych. Dowiedz się więcej o twardzinie układowej.

3. Stwardnienie zanikowe boczne

Stwardnienie zanikowe boczne (ALS) jest chorobą neurodegeneracyjną, w której dochodzi do zniszczenia neuronów odpowiedzialnych za ruchy mięśni dobrowolnych, prowadząc na przykład do postępującego porażenia rąk, nóg lub twarzy, na przykład.

Objawy ALS są postępujące, to znaczy, gdy neurony ulegają degradacji, następuje spadek siły mięśni, a także trudności z chodzeniem, żuciem, mówieniem, połykaniem lub utrzymywaniem postawy. Ponieważ choroba ta dotyczy tylko neuronów ruchowych, osoba nadal ma zmysły, to znaczy, jest w stanie słyszeć, czuć, widzieć, wąchać i rozpoznawać smak jedzenia..

ALS nie ma lekarstwa, a leczenie jest wskazane w celu poprawy jakości życia. Leczenie zwykle odbywa się poprzez sesje fizjoterapii i stosowanie leków zgodnie z zaleceniami neurologa, takich jak Riluzole, który spowalnia przebieg choroby. Zobacz, jak odbywa się leczenie ALS.

4. Stwardnienie rozsiane

Stwardnienie rozsiane jest chorobą neurologiczną o nieznanej przyczynie, charakteryzującą się utratą osłonki mielinowej neuronów, prowadzącą do pojawienia się objawów nagle lub stopniowo, takich jak osłabienie nóg i ramion, nietrzymanie moczu lub kału, skrajne zmęczenie, utrata pamięć i trudność z koncentracją. Dowiedz się więcej o stwardnieniu rozsianym.

Stwardnienie rozsiane można podzielić na trzy typy w zależności od objawu choroby:

• Stwardnienie rozsiane z wybuchem remisji: Jest to najczęstsza postać choroby, występująca częściej u osób poniżej 40 roku życia. Ten rodzaj stwardnienia rozsianego występuje w przypadku wybuchów, w których objawy nagle pojawiają się, a następnie znikają. Ogniska występują w odstępach miesięcy lub lat i trwają krócej niż 24 godziny;
• Po drugie postępujące stwardnienie rozsiane: Jest to konsekwencja stwardnienia rozsianego wybuchowo-remisyjnego, w którym z czasem dochodzi do kumulacji objawów, co utrudnia powrót do ruchu i prowadzi do stopniowego wzrostu niepełnosprawności;
• Przede wszystkim postępujące stwardnienie rozsiane: W tego typu stwardnieniu rozsianym objawy postępują powoli i stopniowo, bez wybuchów. Prawidłowo postępujące stwardnienie rozsiane występuje częściej u osób po 40. roku życia i jest uważane za najcięższą postać choroby. 

Stwardnienie rozsiane nie ma lekarstwa, a leczenie musi być prowadzone przez całe życie, a ponadto ważne jest, aby osoba zaakceptowała chorobę i dostosowała swój styl życia. Leczenie zwykle wykonuje się za pomocą leków, które zależą od objawów danej osoby, oprócz fizykoterapii i terapii zajęciowej. Zobacz, jak leczy się stwardnienie rozsiane. 

Obejrzyj poniższy film i dowiedz się, jakie ćwiczenia należy wykonać, aby poczuć się lepiej:

Ćwiczenia na stwardnienie rozsiane