Rodzaje znieczulenia, kiedy stosować i jakie jest ryzyko

Znieczulenie jest strategią stosowaną w celu zapobiegania bólowi lub jakimkolwiek odczuciom podczas operacji lub bolesnego zabiegu poprzez podawanie leków przez żyłę lub przez inhalację. Znieczulenie zwykle wykonuje się w bardziej inwazyjnych procedurach lub mogących powodować wszelkiego rodzaju dyskomfort lub ból u pacjenta, takich jak na przykład operacja serca, poród lub zabiegi dentystyczne.

Istnieje kilka rodzajów znieczulenia, które na różne sposoby wpływają na układ nerwowy, blokując impulsy nerwowe, których wybór będzie zależeć od rodzaju procedury medycznej i stanu zdrowia danej osoby. Ważne jest, aby lekarz był informowany o każdym rodzaju przewlekłej choroby lub alergii, aby wskazać najlepszy rodzaj znieczulenia bez żadnego ryzyka. Zobacz, jaka jest opieka przed zabiegiem.

1. Znieczulenie ogólne

Podczas znieczulenia ogólnego podaje się leki znieczulające, które głęboko uspokajają daną osobę, dzięki czemu operacja, taka jak operacja serca, płuc lub brzucha, nie powoduje bólu ani dyskomfortu..

Zastosowane leki powodują utratę przytomności i powodują niewrażliwość na ból, sprzyjają rozluźnieniu mięśni i powodują amnezję, dzięki czemu pacjent zapomina o wszystkim, co dzieje się podczas operacji.

Środek znieczulający można wstrzyknąć do żyły, wywołując natychmiastowy efekt lub wdychać przez maskę gazową, docierając do krwioobiegu przez płuca. Czas jego działania jest zmienny, określany przez anestezjologa, który decyduje o ilości podawanego leku znieczulającego. Dowiedz się więcej o znieczuleniu ogólnym.

Leki najczęściej stosowane w znieczuleniu ogólnym to: benzodiazepiny, narkotyki, środki uspokajające i nasenne, leki zwiotczające mięśnie i gazy fluorowcowane.

Jakie są zagrożenia?

Chociaż znieczulenie jest bardzo bezpieczną procedurą, może wiązać się z pewnym ryzykiem w zależności od niektórych czynników, takich jak rodzaj operacji i stan zdrowia danej osoby. Najczęstsze działania niepożądane to nudności, wymioty, ból głowy i alergie na leki znieczulające.

W cięższych przypadkach powikłania, takie jak duszność, zatrzymanie akcji serca, a nawet następstwa neurologiczne, mogą wystąpić na przykład u osób o gorszym zdrowiu z powodu niedożywienia, problemów z sercem, płucami lub nerkami, na przykład.

Chociaż jest to bardzo rzadkie, znieczulenie może mieć częściowy efekt, taki jak wycofanie świadomości, ale umożliwienie osobie poruszania się lub osobie, która nie jest w stanie się poruszać, ale odczuwa wydarzenia wokół.

2. Znieczulenie miejscowe

Znieczulenie miejscowe obejmuje bardzo specyficzny obszar ciała, nie wpływa na świadomość i jest zwykle stosowane w mniejszych operacjach, takich jak zabiegi dentystyczne, chirurgia oka, nosa lub gardła, lub w połączeniu z innymi znieczuleniami, takimi jak znieczulenie miejscowe lub sedacyjne.. 

Ten rodzaj znieczulenia można podawać na dwa sposoby, nakładając krem ​​znieczulający lub spray na niewielki obszar skóry lub błony śluzowej, lub wstrzykując środek znieczulający do tkanki przeznaczonej do znieczulenia. Lidokaina jest najczęstszym znieczuleniem miejscowym.

Jakie są zagrożenia?

Znieczulenie miejscowe, gdy jest stosowane prawidłowo, jest bezpieczne i prawie nie wywołuje skutków ubocznych, jednak w dużych dawkach może mieć działanie toksyczne, wpływając na serce i oddychanie lub zaburzając funkcję mózgu, ponieważ wysokie dawki mogą dostać się do krwioobiegu..

3. Znieczulenie regionalne

Znieczulenie regionalne stosuje się, gdy konieczne jest znieczulenie tylko części ciała, na przykład ramienia lub nogi, i istnieje kilka rodzajów znieczulenia regionalnego: 

• Znieczulenie kręgosłupa

W znieczuleniu rdzeniowym znieczulenie miejscowe podaje się cienką igłą w płynie, który kąpie rdzeń kręgowy, zwanym płynem mózgowo-rdzeniowym. W tego rodzaju znieczuleniu znieczulenie miesza się z płynem rdzeniowym i styka się z nerwami, prowadząc do utraty czucia w kończynach dolnych i podbrzuszu.. 

• Znieczulenie zewnątrzoponowe

Procedura ta, znana również jako znieczulenie zewnątrzoponowe, blokuje ból i odczucia tylko jednego obszaru ciała, zwykle od pasa w dół.. 

W tego rodzaju znieczuleniu miejscowy środek znieczulający podaje się przez cewnik umieszczony w przestrzeni zewnątrzoponowej wokół kanału kręgowego, co prowadzi do utraty czucia kończyn dolnych i brzucha. Dowiedz się więcej o znieczuleniu zewnątrzoponowym i do czego służy. 

• Blok nerwów obwodowych

W tym typie znieczulenia miejscowego znieczulenie miejscowe podaje się wokół nerwów odpowiedzialnych za wrażliwość i ruch kończyny, w której zostanie wykonana operacja, i można podawać różne blokery nerwów..

Grupy nerwów, zwane splotem lub zwojem, które powodują ból w określonym narządzie lub obszarze ciała, są następnie blokowane, co prowadzi do znieczulenia obszarów ciała, takich jak twarz, nos, podniebienie, szyja, ramię, ramię i inne..

• Regionalne znieczulenie dożylne

Znieczulenie dożylne to zabieg polegający na umieszczeniu cewnika w żyle kończyny, w celu podania znieczulenia miejscowego, przy jednoczesnym umieszczeniu opaski uciskowej powyżej tego obszaru, aby znieczulenie pozostało na miejscu. Czułość zostaje przywrócona po zdjęciu opaski uciskowej.

Znieczulenie miejscowe jest zwykle stosowane podczas prostych zabiegów chirurgicznych, takich jak podczas normalnego porodu, w małych operacjach, takich jak operacje ginekologiczne lub estetyczne lub w ortopedii, na przykład.

Dowiedz się, jak znieczulenie eliminuje bóle porodowe.

Jakie są zagrożenia?

Chociaż rzadko, mogą wystąpić działania niepożądane, takie jak nadmierne pocenie się, infekcja w miejscu wstrzyknięcia, toksyczność ogólnoustrojowa, problemy z sercem i płucami, dreszcze, gorączka, uszkodzenie nerwów, perforacja błony chroniącej rdzeń kręgowy, zwana oponą twardą. powodować paraplegię.

Perforacja opony twardej może również wywołać ból głowy po znieczuleniu kręgosłupa w ciągu pierwszych 24 godzin lub do 5 dni później. W takich przypadkach osoba odczuwa ból głowy w pozycji siedzącej lub stojącej, który poprawia się kilka minut po powrocie do łóżka, co może być związane z innymi objawami, takimi jak nudności, sztywność szyi i pogorszenie słuchu. W znacznej części przypadków ból głowy znika samoistnie w ciągu tygodnia, ale może być również konieczne rozpoczęcie określonego leczenia wskazanego przez anestezjologa.

4. Znieczulenie uspokajające

Znieczulenie uspokajające podaje się dożylnie i zwykle stosuje się w połączeniu z miejscowym lub miejscowym znieczuleniem w celu zwiększenia komfortu osoby..

Sedacja może być łagodna, w której osoba jest zrelaksowana, ale obudzona, będąc w stanie odpowiedzieć na pytania lekarza, umiarkowana, w której osoba zwykle śpi podczas zabiegu, ale może być łatwo obudzona, gdy zadaje pytanie lub głęboko, w której osoba śpi podczas całej procedury, nie pamiętając, co się stało od czasu podania znieczulenia. Niezależnie od tego, czy jest to łagodny, umiarkowany czy głęboki, tego rodzaju znieczuleniu towarzyszy suplementacja tlenem. 

Jakie są zagrożenia?

Chociaż są rzadkie, mogą wystąpić reakcje alergiczne, trudności w oddychaniu, zmiany rytmu serca, nudności, wymioty, majaczenie, pocenie się i zakażenie w miejscu wstrzyknięcia..