Rozerwanie szwów Co to jest, dlaczego tak się dzieje i jak go leczyć

Rozerwanie szwu chirurgicznego jest poważnym powikłaniem, w którym brzegi rany, które są połączone szwem, otwierają się i oddalają, zwiększając ryzyko infekcji i utrudniając gojenie.

Chociaż jest to stosunkowo rzadkie, ryzyko rozejścia się jest większe w ciągu pierwszych 2 tygodni i po operacji brzucha, ponieważ proces gojenia jest wciąż na wczesnym etapie.

Ponieważ jest to poważne powikłanie, za każdym razem, gdy istnieje podejrzenie, że rana chirurgiczna może być otwarta, bardzo ważne jest natychmiastowe udanie się do szpitala w celu oceny przez lekarza lub pielęgniarkę, w razie potrzeby rozpoczęcie leczenia.

Główne oznaki dehiscencji

Najbardziej widocznym objawem rozejścia się jest częściowe lub całkowite otwarcie rany chirurgicznej, jednak gdy rana znajduje się w miejscu trudnej obserwacji, inne objawy, które należy obserwować i które powinien zawsze oceniać pracownik służby zdrowia, obejmują: :

• Obrzęk w miejscu;
• Intensywny ból;
• Wyjście ropy;
• Uczucie nadmiernego ciepła w ranie.

W przypadkach, gdy rana nie jest widoczna, możesz na przykład poprosić kogoś innego, aby spojrzał na miejsce lub użył lustra.

Zobacz, jak należy zachować szczególną ostrożność po operacji, aby uniknąć powikłań.

Co może powodować dehiscencję

Główną przyczyną rozejścia się rany jest zwiększony nacisk na chirurgiczne miejsce rany, co może się zdarzyć, gdy w pierwszych tygodniach podejmowane są przesadne wysiłki fizyczne lub gdy bardzo często kaszlesz, a nawet kichasz, a miejsce to nie jest odpowiednio chronione. , Na przykład.

Ponadto osoby z nadwagą mają również większe ryzyko rozejścia się, szczególnie po operacji brzucha, ponieważ nadwaga i tłuszcz utrudniają sklejanie się brzegów rany.

Inne czynniki, które mogą dodatkowo zwiększyć ryzyko rozejścia się, obejmują palenie tytoniu, chorobę nerek, cukrzycę, a nawet chorobę powodującą immunosupresję, ponieważ są to warunki utrudniające gojenie..

Jak odbywa się leczenie

Leczenie pęknięcia musi zawsze rozpocząć lekarz lub pielęgniarka w szpitalu, który musi ocenić ranę i wybrać najlepszą formę leczenia.

W większości przypadków leczenie odbywa się za pomocą antybiotyku w celu wyeliminowania możliwej infekcji rany i zastosowania środków przeciwbólowych w celu złagodzenia bólu. Ponadto opatrunek na ranę musi wykonać pielęgniarka, ponieważ ważne jest dostosowanie rodzaju użytego materiału, a także utrzymanie techniki aseptycznej..

Tylko w najcięższych przypadkach może być konieczna ponowna operacja w celu ponownego oczyszczenia i zamknięcia rany.

Możliwe komplikacje

Kiedy leczenie rozejścia się nie rozpoczyna się wcześnie, istnieje wysokie ryzyko patroszenia, to jest wtedy, gdy organy pod skórą wychodzą z rany. Jest to sytuacja nadzwyczajna, którą należy natychmiast leczyć w szpitalu, ponieważ istnieje bardzo zwiększone ryzyko uogólnionej infekcji, a nawet niewydolności narządów..

Ponadto po rozejściu się jest bardzo prawdopodobne, że blizna stanie się brzydsza i bardziej widoczna, ponieważ proces gojenia potrwa dłużej i zajmie większą powierzchnię skóry..

Jak zapobiegać rozwojowi pękania

Chociaż rozejście się rany jest rzadkim powikłaniem, które może się zdarzyć w prawie wszystkich operacjach, szczególnie tych wykonywanych na brzuchu, takich jak cesarskie cięcie.

Istnieją jednak pewne środki ostrożności, które zmniejszają to ryzyko, takie jak:

• Naciskaj na ranę: Zwłaszcza, gdy konieczne jest wykonanie ruchu, który powoduje wzrost ciśnienia w miejscu, na przykład kaszel, kichanie, śmiech lub wymioty;
• Unikaj zaparć: jest to bardzo ważna wskazówka w okresie pooperacyjnym operacji brzucha, ponieważ nagromadzenie kału zwiększa nacisk w brzuchu, wpływając na ranę. Dlatego powinieneś pić co najmniej 2 litry wody dziennie i jeść pokarmy bogate w błonnik, takie jak owoce i warzywa;
• Unikaj wysiłków: głównie w ciągu pierwszych 2 tygodni lub zgodnie z instrukcjami lekarza;
• Unikaj zwilżania miejsca rany przez pierwsze 2 tygodnie: zwiększa ryzyko infekcji, które ostatecznie osłabiają skórę.

Ponadto wskazane jest odpowiednie leczenie rany u pielęgniarki na przykład w ośrodku zdrowia, ponieważ pozwala ona na regularną ocenę miejsca, a także stosowanie najbardziej odpowiednich materiałów.