Hipomagnezemia, co to jest, objawy i jak leczyć
Hipomagnezemia to zmniejszenie ilości magnezu we krwi, zwykle poniżej 1,5 mg / dl i jest częstym zaburzeniem u hospitalizowanych pacjentów, zwykle związane z zaburzeniami innych minerałów, takich jak wapń i potas.
Zaburzenia magnezu zwykle nie powodują specyficznych objawów, ale gdy są związane z zaburzeniami wapnia i potasu, mogą wystąpić takie objawy, jak skurcze i mrowienie..
Dlatego leczenie musi nie tylko skorygować poziomy magnezu i wszelkie powikłania, które mogą się pojawić, ale także zrównoważyć poziom wapnia i potasu..
Główne objawy
Objawy hipomagnezemii nie są specyficzne dla tej zmiany, ale są spowodowane zaburzeniami innych minerałów, takich jak wapń i potas. Dlatego możliwe jest, że objawy takie jak:
- Słabość;
- Anoreksja;
- Wymioty;
- Mrowienie;
- Ciężkie skurcze;
- Drgawki.
Mogą również wystąpić zmiany w sercu, szczególnie gdy występuje hipokaliemia, która oznacza zmniejszenie potasu, a jeśli osoba wykona elektrokardiogram, w wyniku może pojawić się nieprawidłowy ślad..
Co może powodować hipomagnezemię
Hipomagnezemia powstaje głównie z powodu niskiej absorpcji magnezu w jelicie lub znacznej utraty minerału w moczu. W pierwszym przypadku najczęstsze jest to, że występują choroby jelit, które zaburzają wchłanianie magnezu, lub może to być wynik diety o niskiej zawartości magnezu, jak u pacjentów, którzy nie mogą jeść i mogą mieć tylko surowicę w żyle..
W przypadku utraty magnezu z moczem może to nastąpić poprzez zastosowanie leków moczopędnych, które zwiększają ilość wydalanego moczu lub przez zastosowanie innych rodzajów leków wpływających na nerki, takich jak przeciwgrzybicza amfoterycyna b lub chemioterapia cisplatyna, co może prowadzić do utraty magnezu w moczu.
Przewlekły alkoholizm może również powodować hipomagnezemię na dwa sposoby, ponieważ zarówno niskie spożycie magnezu jest powszechne w diecie, a alkohol ma bezpośredni wpływ na wydalanie magnezu z moczem..
Jak odbywa się leczenie
Kiedy deficyt magnezu jest łagodny, zwykle zaleca się stosowanie diety bogatszej w pokarmy ze źródłem magnezu, takie jak na przykład orzechy brazylijskie i szpinak. Jednak gdy same zmiany diety nie są wystarczające, lekarz może zalecić stosowanie suplementów lub soli magnezu. Chociaż mają dobre działanie, te suplementy nie powinny być pierwszą opcją, ponieważ mogą powodować działania niepożądane, takie jak biegunka.
Ponadto, ponieważ niedobór magnezu nie występuje w izolacji, należy również skorygować niedobory potasu i wapnia..
W najcięższym chaosie, w którym poziomy magnezu nie rosną łatwo, lekarz może przyjść do szpitala, aby podać siarczan magnezu bezpośrednio do żyły.
Jak hipomagnezemia wpływa na wapń i potas
Zmniejszenie magnezu jest często związane ze zmianami innych minerałów, powodując:
Niski poziom potasu (hipokaliemia): występuje głównie dlatego, że przyczyny hipokaliemii i hipomagnezemii są bardzo podobne, to znaczy, gdy jest jedna, bardzo często występują również inne. Ponadto hipomagnezemia zwiększa wydalanie potasu z moczem, przyczyniając się do jeszcze niższych poziomów potasu. Dowiedz się o hipokaliemii i kiedy to się stanie;
Niski poziom wapnia (hipokalcemia): dzieje się tak, ponieważ hipomagnezemia powoduje wtórną niedoczynność przytarczyc, to znaczy zmniejsza uwalnianie hormonu PTH przez przytarczyce i powoduje, że narządy są niewrażliwe na PTH, uniemożliwiając działanie hormonu. Główną funkcją PTH jest utrzymywanie prawidłowego poziomu wapnia we krwi. Zatem, gdy nie ma działania PTH, poziom wapnia spada. Sprawdź więcej przyczyn i objawów hipokalcemii.
Ponieważ prawie zawsze jest to związane z tymi zmianami, należy leczyć hipomagesemię, która polega na skorygowaniu nie tylko poziomu magnezu i chorób, które mogą go powodować, ale także wyrównania poziomu wapnia i potasu..
