Zespół Renfielda - mit czy choroba?

Wampiryzm kliniczny, znany również jako zespół Renfielda, jest zaburzeniem psychicznym związanym z obsesją na punkcie krwi. Jest to poważne, ale rzadkie zaburzenie, o którym jest niewiele badań naukowych. 

Ludzie z tym zespołem mogą manifestować różne objawy, w tym niekontrolowaną potrzebę spożycia krwi, chęć samookaleczenia i skaleczenia się w celu zassania własnej krwi, zawsze z wielką satysfakcją lub przyjemnością podczas lub wkrótce po spożyciu krwi.. 

Główne problemy psychologiczne związane z klinicznym wampiryzmem

Niektóre z głównych objawów i potrzeb, które mogą wskazywać na obecność tego zaburzenia, obejmują: 

• Niekontrolowana potrzeba lub obsesja picia krwi; 
• Gotowość do zadawania sobie skaleczeń lub ran w celu zassania krwi, zwana także wampiryzmem;
• Gotowość do picia krwi innych ludzi, żywych lub martwych;  
• Poczucie satysfakcji lub przyjemności po lub podczas przyjmowania krwi; 
• Lubię powieści i literaturę na temat czarów, wampiryzmu lub terroru w ogóle; 
• Obsesja zabijania małych zwierząt, takich jak ptaki, ryby, koty i wiewiórki; 
• Wolę nie zasnąć w nocy.

Nie wszystkie objawy muszą być obecne, a kliniczny wampiryzm często wiąże się z innymi niepokojącymi zachowaniami, które mogą obejmować psychozę, halucynacje, urojenia, kanibalizm, gwałt i zabójstwo. 

Jak powstaje diagnoza 

Diagnozę tego zaburzenia może postawić psychiatra lub psycholog, który identyfikuje obecność obsesji na punkcie krwi i spożycia krwi przez ludzi. 

Ponadto powszechna jest obecność psychozy, halucynacji i złudzeń związanych z krwią lub wampirami, fikcyjnymi postaciami nieśmiertelnego terroru, które przeżywają po spożyciu krwi.. 

Jednak to zaburzenie często można mylić z innymi chorobami psychicznymi, takimi jak na przykład schizofrenia, ponieważ niewiele jest badań naukowych nad klinicznym wampiryzmem.

Jak można to leczyć

Leczenie klinicznego wampiryzmu zazwyczaj obejmuje hospitalizację, dzięki czemu pacjent może być monitorowany 24 godziny na dobę, ponieważ często może stanowić zagrożenie dla niego i innych osób. 

Ponadto leczenie lekami jest również konieczne do kontrolowania psychoz, halucynacji lub związanych z nimi złudzeń, a także codziennych sesji psychoterapii.. 

Podczas gdy kliniczny wampiryzm jest prawdziwym terminem używanym do opisania obsesyjnego związku z krwią, zespół Renfielda był terminem wymyślonym przez naukowca w celu opisania kompulsywnego przyjmowania krwi, co nie zostało naukowo uznane. Nazwa ta została zainspirowana powieścią Bram Stoker Dracula, gdzie Renfield jest drugorzędną postacią w powieści, z problemami psychologicznymi, które utrzymują telepatyczny związek i korespondencję ze słynnym fikcyjnym bohaterem hrabią Draculą.