Elektroforeza białkowa, jaka jest i jak zrozumieć wynik

Elektroforeza białkowa to badanie zlecone przez lekarza w celu zbadania chorób, które mogą prowadzić do zmian w ilości białek krążących we krwi, uważane za jeden z głównych badań wymaganych do badania i diagnozy szpiczaka mnogiego.

Badanie to wykonuje się z próbki krwi, która przechodzi proces wirowania w celu uzyskania osocza krwi, w którym znajdują się białka. Białka te następnie poddawane są procesowi rozdzielania zgodnie z ich ładunkiem elektrycznym i masą cząsteczkową, co prowadzi do utworzenia wzoru pasmowego, a następnie wykresu, który jest podstawą interpretacji badania przez lekarza.

Białka, które są oceniane w tym badaniu, są ważne dla prawidłowego funkcjonowania organizmu, ponieważ działają na układ odpornościowy, w procesie krzepnięcia i reakcjach metabolicznych, a także mogą przenosić niektóre cząsteczki do miejsca działania. Zatem zmiany ich stężeń mogą wskazywać na choroby. Wśród ocenianych białek są albumina, alfa-glikoproteiny, beta-glikoproteiny i gamma-glikoproteiny.

Po co to jest

Lekarz zleca elektroforezę białek w celu sprawdzenia ilości białek w organizmie, a tym samym w celu zbadania możliwych zmian i chorób, jeśli to możliwe, może rozpocząć leczenie wcześnie. Niektóre sytuacje, w których lekarz może zlecić elektroforezę białek, występują wtedy, gdy występują oznaki i objawy sugerujące:

Odwodnienie;
Szpiczak mnogi;
Stany zapalne;
Marskość wątroby;
Toczeń rumieniowaty układowy;
Nadciśnienie;
Wodobrzusze;
Kłębuszkowe zapalenie nerek;
Zespół Cushinga;
Rozedma płuc;
Choroby wątroby;
Niedokrwistość;
Zapalenie trzustki.

Oprócz tych sytuacji test ten może być wymagany, gdy dana osoba jest poddawana leczeniu estrogenami lub gdy jest w ciąży, ponieważ w takich sytuacjach mogą wystąpić zmiany poziomów białka, ważne jest sprawdzenie zmienionego białka i przyjęcie środków oraz odwrócenie sytuacji.

Jak to jest zrobione

Elektroforeza białek odbywa się poprzez pobranie próbki krwi od osoby przez przeszkolonego specjalistę i żadne przygotowanie nie jest konieczne. Otrzymana próbka jest wysyłana do laboratorium, aby nastąpiło oddzielenie czerwonych krwinek od osocza. W niektórych sytuacjach można wykonać 24-godzinne pobieranie moczu, aby sprawdzić ilość białka uwalnianego do moczu w ciągu dnia, czego lekarz bardziej żąda, gdy podejrzewa się problemy z nerkami..

Osocze jest następnie umieszczane w żelu agarozowym lub octanie celulozy wraz z barwnikiem i markerem dla każdego z białek, a następnie przykładany jest prąd elektryczny w celu stymulowania rozdziału białek zgodnie z ich potencjałem elektrycznym. , rozmiar i masa cząsteczkowa. Po rozdzieleniu białka można uwidocznić za pomocą wzoru pasmowego, co wskazuje na obecność lub brak białek.

Następnie białka te są określane ilościowo za pomocą specjalnego urządzenia, zwanego densytometrem, w którym sprawdzane jest stężenie białek we krwi, wskazując w raporcie wartość procentową i wartość bezwzględną każdej frakcji białka, oprócz wykresu, który jest ważny dla lepsze zrozumienie przez lekarza i pacjenta wyniku testu.

Jak zrozumieć wynik

Wynik testu elektroforezy białek musi interpretować lekarz, który ocenia wartość bezwzględną i względną białek, oprócz wykresu opublikowanego w raporcie.

W wyniku wskazane są frakcje białkowe, to znaczy wartości znalezione dla albuminy, alfa-1-globuliny, alfa-2-globuliny, beta-1-globuliny, beta-2-globuliny i gamma-globuliny. Jeśli chodzi o wzorzec pasma, zwykle nie jest on ujawniany w raporcie, jest tylko w laboratorium i jest dostępny dla lekarza.

Albumina

Albumina jest białkiem osocza obecnym w większych ilościach i jest wytwarzana w wątrobie, pełniąc różne funkcje, takie jak transport hormonów, witamin i składników odżywczych, regulacja pH i kontrola osmotyczna organizmu. Synteza albuminy w wątrobie zależy od stanu odżywienia danej osoby, ilości hormonów krążących i pH krwi. Zatem ilość albuminy w elektroforezie białek pokazuje ogólny stan odżywienia danej osoby i pozwala zidentyfikować możliwe zmiany w wątrobie lub nerkach.

Wartość referencyjna w elektroforezie (może się różnić w zależności od laboratorium): Od 4,01 do 4,78 g / dl; 55,8 do 66,1%

Zwiększona albumina: Wzrost poziomu albuminy następuje głównie w wyniku odwodnienia, ale nie dlatego, że nastąpił wzrost produkcji tego białka, ale dlatego, że ilość wody jest mniejsza, a zatem objętość krwi, a zatem wyższe poziomy albuminy są weryfikowane..

Zmniejszona albumina: Albumina jest uważana za białko ostrej fazy ujemnej, co oznacza, że w stanach zapalnych dochodzi do obniżenia poziomu albuminy. Tak więc zmniejszenie albuminy może wystąpić w przypadkach cukrzycy, nadciśnienia, obrzęku, wodobrzusza, niedoborów żywieniowych i marskości wątroby, w których wątroba jest upośledzona, a synteza albuminy ulega pogorszeniu..

Dowiedz się więcej o albuminie.

Alfa-1-globulina

Frakcja alfa-1-globuliny składa się z kilku białek, z których główne to glikoproteina alfa-1-kwasowa (AGA) i alfa-1-antytrypsyna (AAT). AGA bierze udział w tworzeniu włókien kolagenowych i jest odpowiedzialna za hamowanie aktywności wirusów i pasożytów, a zatem odgrywa fundamentalną rolę w prawidłowym funkcjonowaniu układu odpornościowego. Podobnie jak AGA, AAT ma również duże znaczenie w układzie odpornościowym.

Wartość referencyjna w elektroforezie (może się różnić w zależności od laboratorium): Od 0,22 do 0,41 g / dl; 2,9 do 4,9%

Zwiększona alfa-1-globulina: Wzrost białka w tej frakcji występuje głównie z powodu stanu zapalnego i infekcji. Zatem wysoki poziom alfa-1-globuliny może wskazywać na nowotwory, zespół Cushinga, zapalenie stawów, ciążę i zapalenie naczyń, a także być w stanie zwiększyć się w wyniku leczenia estrogenami lub kortykosteroidami..

Spadek alfa-1-globuliny: Zmniejszenie może nastąpić w wyniku zespołu nerczycowego, ciężkiej choroby wątroby, rozedmy płuc, marskości wątroby i raka wątrobowokomórkowego.

Alfa-2-globulina

Frakcja alfa-2-globuliny składa się z trzech głównych białek: ceruloplazmina (CER), a) haptoglobina (hpt) i makroglobulina (AMG), których stężenie może wzrosnąć w wyniku procesów zapalnych i zakaźnych.

Ceruloplazmina jest białkiem syntetyzowanym przez wątrobę i ma dużą ilość miedzi w swoim składzie, co pozwala mu przeprowadzać pewne reakcje w ciele. Ponadto CER jest ważny w procesie wprowadzania żelaza do transferyny, która jest białkiem odpowiedzialnym za transport żelaza w ciele. Chociaż uważa się go również za białko ostrej fazy, poziomy CER powoli rosną.

Haptoglobina jest odpowiedzialna za wiązanie z krążącą hemoglobiną, a tym samym promowanie jej degradacji i eliminacji z krążenia. Makroglobulina jest jednym z największych białek osocza i odpowiada za regulację reakcji zapalnych i immunologicznych, a także za transport prostszych białek, peptydów i regulację syntezy białek osocza przez wątrobę..

Wartość referencyjna w elektroforezie (może się różnić w zależności od laboratorium): Od 0,58 do 0,92 g / dl; 7,1 do 11,8%

Zwiększona alfa-2-globulina: Wzrost białek w tej frakcji może wskazywać na zespół nerczycowy, chorobę Wilsona, zwyrodnienie wątroby, rozsianą koagulację wewnątrznaczyniową i zawał mózgu, a także być w stanie zwiększyć się dzięki terapii estrogenowej.

Spadek alfa-2-globuliny: Obniżenie poziomu tego białka może nastąpić z powodu niedokrwistości hemolitycznej, zapalenia trzustki i chorób płuc.

Beta-1-globulina

A transferyna jest głównym białkiem frakcji beta-1-globuliny i odpowiada za transport żelaza do różnych miejsc w ciele. Oprócz ilości, którą można sprawdzić w elektroforezie białek, stężenie transferyny we krwi można sprawdzić w normalnym badaniu krwi. Poznaj egzamin na transferynę.

Wartość referencyjna w elektroforezie (może się różnić w zależności od laboratorium): Od 0,36 do 0,52 g / dl; 4,9 do 7,2%

Zwiększona alfa-1-globulina: Wzrost występuje w przypadkach niedokrwistości z niedoboru żelaza, ciąży, żółtaczki, niedoczynności tarczycy i cukrzycy.

Spadek alfa-1-globuliny: Spadek tej frakcji białek nie jest zbyt częsty, jednak można to zaobserwować w procesach przewlekłych.

Beta-2-globulina

W tej frakcji znajdują się dwa główne białka: beta-2-mikroglobulina (BMG) i Białko C-reaktywne (CRP). BMG jest markerem aktywności komórkowej, istotnym na przykład w wykrywaniu guzów limfocytowych, a także w praktyce klinicznej w celu towarzyszenia pacjentowi z rakiem w celu sprawdzenia, czy leczenie jest skuteczne. CRP jest bardzo ważnym białkiem w identyfikacji infekcji i stanów zapalnych, ponieważ jest tym, które najbardziej zmienia swoje poziomy.

Wartość referencyjna w elektroforezie (może się różnić w zależności od laboratorium): Od 0,22 do 0,45 g / dl; 3,1 do 6,1%

Zwiększona alfa-1-globulina: Wzrost może nastąpić w przypadku chorób związanych z limfocytami, stanów zapalnych i infekcji.

Spadek alfa-1-globuliny: Zmniejszenie może być spowodowane problemami z wątrobą, które uniemożliwiają syntezę tych białek.

Gamma-globulina

W tej części elektroforezy białek znajdują się immunoglobuliny, które są białkami odpowiedzialnymi za obronę organizmu. Zrozum, jak działa układ odpornościowy.

Wartość referencyjna w elektroforezie (może się różnić w zależności od laboratorium): Od 0,72 do 1,27 g / dl; 11,1 do 18,8%

Zwiększona alfa-1-globulina: Wzrost liczby frakcji gamma-globuliny występuje w obliczu infekcji, stanów zapalnych i chorób autoimmunologicznych, takich jak reumatoidalne zapalenie stawów. Ponadto może wystąpić wzrost w przypadku chłoniaka, marskości wątroby i szpiczaka mnogiego.

Spadek alfa-1-globuliny: Zwykle poziomy immunoglobulin są obniżane, gdy występuje niedobór w układzie odpornościowym, na przykład z powodu chorób przewlekłych.