Dysarthria co to jest, rodzaje i leczenie
Dysarthria jest zaburzeniem mowy, zwykle spowodowanym zaburzeniem neurologicznym, takim jak na przykład udar, porażenie mózgowe, choroba Parkinsona, miastenia gravis lub stwardnienie zanikowe boczne.
Osoba z zaburzeniami mowy nie jest w stanie dobrze wymawiać i wymawiać słów ze względu na zmianę systemu odpowiedzialnego za mowę, obejmującą mięśnie ust, języka, krtani lub strun głosowych, co może powodować trudności w komunikacji i izolacji społecznej.
Aby leczyć dyzartrię, ważne jest, aby wykonywać ćwiczenia fizykalne i obserwować logopedę, aby ćwiczyć język i poprawiać emitowane dźwięki, ważne jest również, aby lekarz zidentyfikował i leczył przyczyny tej zmiany.
Jak rozpoznać
W dyzartrii występuje zmiana w wytwarzaniu słów, z trudnościami w poruszaniu językiem lub mięśniami twarzy, generującymi oznaki i objawy, takie jak powolna, niewyraźna lub niewyraźna mowa. W innych przypadkach mowa może być pośpieszna lub wymamrotana, tak jak może być bardzo cicha lub szeptana.
Ponadto dysartrii mogą towarzyszyć inne zmiany neurologiczne, takie jak dysfagia, która jest trudnością w połykaniu jedzenia, dyslalia, która jest zmianą wymowy słów, a nawet afazja, która jest zmianą ekspresji lub zrozumienia języka. Zrozum, czym jest dyslalia i jak ją leczyć.
Rodzaje dyzartrii
Istnieją różne rodzaje dyzartrii, a ich cechy mogą się różnić w zależności od lokalizacji i wielkości zmiany neurologicznej lub choroby, która powoduje problem. Główne typy to:
- Wiotkie wiotkie: jest to dyzartria, która zwykle wydaje ochrypły głos, z niewielką siłą, nosowy i z nieprecyzyjną emisją spółgłosek. Zwykle dzieje się to w chorobach, które powodują uszkodzenie dolnego neuronu ruchowego, takich jak na przykład miastenia lub porażenie opuszki;
- Spastyczna dyzartria: zwykle powoduje również głos nosowy, z niedokładnymi spółgłosek, oprócz zniekształconych samogłosek, generując napięty i „zduszony” głos. Może mu towarzyszyć spastyczność i nienormalne odruchy mięśni twarzy. Częstsze w urazach górnego nerwu ruchowego, jak w urazowym uszkodzeniu mózgu;
- Dizartria ataksyjna: ta dyzartria może powodować ostry głos, ze zmianami w intonacji akcentu, z wolniejszą mową i drżeniem warg i języka. Pamiętasz mowę kogoś pijanego. Zwykle pojawia się w sytuacjach, w których występują urazy związane z regionem móżdżku;
- Dezartria hipokinetyczna: jest ochrypły, oddychający i drżący głos z niedokładnością w artykulacji, a także zmiana prędkości mowy oraz drżenia warg i języka. Może występować w chorobach, które powodują zmiany w obszarze mózgu zwane zwojami podstawnymi, częściej występującymi w chorobie Parkinsona;
- Dysfartria hiperkinetyczna: zniekształcenie artykulacji samogłosek powoduje ostry głos i przerywanie artykulacji słów. Może się to zdarzyć w przypadku uszkodzenia pozapiramidowego układu nerwowego, często w przypadkach pląsawicy lub dystonii, na przykład.
- Dysfartria mieszana: wykazuje charakterystyczne zmiany w więcej niż jednym typie dyzartrii i może wystąpić w kilku sytuacjach, takich jak na przykład stwardnienie rozsiane, stwardnienie zanikowe boczne lub traumatyczne uszkodzenie mózgu, na przykład.
Aby zidentyfikować przyczynę dyzartrii, neurolog oceni objawy, badanie fizykalne i zleci testy, takie jak tomografia komputerowa, rezonans magnetyczny, elektroencefalogram, nakłucie lędźwiowe i badania neuropsychologiczne, na przykład, które wykrywają główne powiązane zmiany lub powodują tę zmianę w mowie.
Jak odbywa się leczenie
Leczenie zależy od przyczyny i ciężkości dysartrii, a lekarz może zalecić operację w celu skorygowania zmian anatomicznych lub usunięcia guza, lub wskazać stosowanie leków w celu złagodzenia objawów, na przykład w przypadku choroby Parkinsona.
Jednak główną formą leczenia są terapie rehabilitacyjne, w których stosuje się techniki logopedyczne w celu poprawy emisji głosu, regulacji intensywności, lepszego wyartykułowania słów, ćwiczenia oddechu, a nawet programowania alternatywnych form komunikacji. Ćwiczenia z fizykoterapii są również bardzo ważne dla poprawy ruchomości stawu szczękowego i wzmocnienia mięśni twarzy.
