Jak rozpoznać i leczyć poprzeczne zapalenie rdzenia

Ostre poprzeczne zapalenie rdzenia jest obrzękiem, który atakuje boki części jelita, generując objawy, takie jak ból skóry, osłabienie nóg lub ramion, paraliż, a nawet zmniejszenie wrażliwości rąk, mimo że czasy są mylone z objawami. poliomyelitis, zespół Guillian-Barré i pourazowe zapalenie nerwów.

Jego główną cechą jest zapalenie jelita grubego, które powoduje paraliż oraz słabe i słabe mięśnie, stan zapalny ostre wiotkie zapalenie rdzenia.

Zasadniczo to zapalenie jest spowodowane infekcją, ale może również powstać z powodu choroby autoimmunologicznej, która ostatecznie atakuje komórki rdzenia kręgowego, a nawet wpływa na nie. Ta choroba może istnieć jako część choroby ośrodkowego układu nerwowego, takiej jak stwardnienie rozsiane, choroba wieloukładowa, taka jak toczeń rumieniowaty układowy, izolowana postać.

Nawet jeśli zawsze można całkowicie wyleczyć poprzeczne zapalenie rdzenia, można leczyć je lekami i fizjoterapią, aby złagodzić większość objawów i przywrócić jakość życia..

Objawy poprzecznego zapalenia rdzenia

Pierwsze objawy poprzecznego zapalenia rdzenia mogą się nasilić z czasem lub godzinami. Ogólnie obejmują:

Ból w Columna, szczególnie w dolnej części spreadu;
Powstało uczucie quemazón en el pecho, brzuch, piernas o brazos;
Osłabienie rąk lub nóg;
Trudne do utrzymania potrzebnej oriny.

Ponieważ zapalenie rdzenia wpływa na pulę mielinową komórek nerwowych, przekazywanie bodźców nerwowych jest z czasem upośledzone, dlatego objawy często się rozwijają, powodując, że stają się one bardziej intensywne i powodują paraliż..

Tak długo, jak występują objawy, które mogą wskazywać na problem w jelicie, bardzo ważne jest, aby skonsultować się z lekarzem, aby zdiagnozować chorobę i rozpocząć leczenie, zanim jakiekolwiek zmiany będą trudne do rozwiązania. W tej sytuacji po diagnozie normalne jest, że osoba jest skierowana do neurologa.

Jak potwierdzić diagnozę

Aby postawić diagnozę poprzecznego zapalenia rdzenia, neurolog powinien skonsultować się z neurologiem, jeśli chodzi o problem w jelicie. Oprócz oceny objawów i przyczyn chorób lekarz może poprosić o wykonanie niektórych badań diagnostycznych, takich jak rezonans magnetyczny, nakłucie lędźwiowe i kilka badań krwi, które pomogą odrzucić inne choroby.

Co powoduje poprzeczne zapalenie rdzenia

Nadal nie ma wiedzy na temat dokładnej przyczyny poprzecznego zapalenia rdzenia, jednak istnieją pewne warunki, które wydają się zwiększać ryzyko rozwoju tego cierpienia, takie jak:

Zakażenia wirusowe, szczególnie w płucach (Mycoplasma pneumoniae) układ trawienny;
Zakażenia pasożytnicze, takie jak toksoplazmoza lub mukowiscydoza;
Stwardnienie rozsiane;
Zapalenie nerwu wzrokowego;
Choroby autoimmunologiczne, takie jak toczeń lub zespół Sjörgena.

Chociaż jest to bardzo rzadkie, istnieją również doniesienia o przypadkach poprzecznego zapalenia rdzenia, które powstały po zastosowaniu szczepionki przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu B lub przeciwko odrze, papierkom i ospie wietrznej.

Jak przebiega leczenie

Leczenie zapalenia rdzenia różni się znacznie w zależności od przypadku, ale zwykle zaczyna się od zastosowania leków w celu uniknięcia możliwych infekcji, zmniejszenia obrzęku rdzenia i złagodzenia objawów, poprawiając jakość życia. Niektóre z najczęściej używanych leków obejmują:

Kortykosteroidy do wstrzykiwań jak metyloprednizolon lub deksametazon: szybko zmniejsza obrzęk rdzenia kręgowego i zmniejsza odpowiedź układu odpornościowego, łagodząc objawy;
Plazmafereza: stosuje się go u osób, które obecnie nie poprawiają podawania kortykosteroidów i działają poprzez usunięcie nadmiaru przeciwciał, które mogą powodować plucie rdzenia;
Leki przeciwwirusowe: w leczeniu każdej możliwej infekcji wirusowej, która jest aktywna i uszkadza rdzeń kręgowy;
Leki przeciwbólowe jak acetaminofen lub naproksen: w celu złagodzenia bólu mięśni i każdego innego rodzaju bólu, który może powstać.

Po początkowej terapii, gdy objawy są słabo kontrolowane, lekarz może zalecić sesje fizjoterapii, aby wzmocnić mięśnie i ćwiczyć koordynację, ponieważ choroba może mieć na nie wpływ..

W niektórych przypadkach może być konieczne przeprowadzenie sesji terapii zajęciowej, aby osoba uczyła się wykonywania codziennych czynności z nowymi ograniczeniami, które mogą wyniknąć z powodu choroby..