Badanie oporności na insulinę, objawy i leczenie

Zespół oporności na insulinę ma miejsce, gdy hormon ten ma mniejszą zdolność do wprowadzania glukozy do komórek, co jest spowodowane połączeniem wpływów dziedzicznych z innymi chorobami i nawykami człowieka, takimi jak otyłość, brak aktywności fizycznej i podwyższony poziom cholesterolu na przykład.

Odporność na insulinę można wykryć za pomocą badania krwi, które pokazuje wzrost poziomu glukozy we krwi, szczególnie po posiłkach lub na czczo..

Zespół ten jest formą przedcukrzycową, ponieważ jeśli nie jest leczony i korygowany, z kontrolą żywności, utratą masy ciała i aktywnością fizyczną może przekształcić się w cukrzycę typu 2..

Jak postawić diagnozę

Zespół oporności na insulinę zwykle nie powoduje objawów, a zatem w celu potwierdzenia jego obecności, test krzywej glikemicznej, zwany również doustnym testem tolerancji glukozy lub TOTG.

Ten test wykonuje się przez pomiar wartości glukozy po spożyciu około 75 g słodkiej cieczy. Interpretacja badania krzywej glikemicznej po 2 godzinach jest następująca:

• Normalne: mniej niż 140 mg / dl;
• Insulinooporność: od 140 do 199 mg / dl;
• Cukrzyca 200 mg / dl lub więcej.

W miarę pogarszania się oporności na insulinę, oprócz wzrostu glukozy po posiłkach, zwiększa się również na czczo, ponieważ wątroba próbuje zrekompensować brak cukru w ​​komórkach. Dlatego badanie glukozy na czczo można również wykonać w celu oceny stopnia oporności.

Wartości glikemii na czczo wynoszą:

• Normalne: mniej niż 110 mg / dl;
• Zmieniona glukoza na czczo: od 110 mg / dl do 125 mg / dl;
• Cukrzyca równa lub większa niż 126 mg / dl.

Dowiedz się więcej o tym, jak wykonuje się test krzywej glikemicznej i test glukozy na czczo.

W tym okresie nadal można kontrolować poziom glukozy, ponieważ organizm stymuluje trzustkę do wytwarzania rosnących ilości insuliny, aby zrekompensować odporność na jej działanie..

Dlatego innym sposobem diagnozowania obecności insulinooporności jest obliczenie wskaźnika Homa, który jest obliczeniem przeprowadzonym w celu oceny związku między ilością cukru a ilością insuliny we krwi..

Normalne wartości wskaźnika Homa są na ogół następujące:

• Wartość referencyjna Homa-IR: mniej niż 2,15;
• Wartość referencyjna Homa-Beta: od 167 do 175.

Te wartości referencyjne mogą się różnić w zależności od laboratorium, a jeśli pacjent ma bardzo wysoki wskaźnik masy ciała (BMI), dlatego lekarz powinien zawsze interpretować je. Sprawdź, do czego to służy i jak obliczyć wskaźnik Homa.

Jednak po kilku miesiącach lub latach istnienia zespołu oporności na insulinę zapada cukrzyca typu 2 z powodu niewydolności trzustki, która utrudnia produkcję insuliny potrzebnej organizmowi. Choroba ta powoduje objawy, takie jak pragnienie i nadmierny głód, a także kilka powikłań w narządach, takich jak oczy, nerki, serce i skóra. Dowiedz się więcej o objawach, leczeniu i powikłaniach cukrzycy typu 2.

Co może powodować oporność na insulinę

Syndrom ten w większości przypadków występuje u osób, które już mają predyspozycje genetyczne, gdy mają na przykład innych członków rodziny, którzy mieli lub cierpieli na cukrzycę.

Jednak może rozwinąć się nawet u osób, które nie mają tego ryzyka, ze względu na nawyki stylu życia, które predysponują do rozpadu metabolizmu, takie jak otyłość lub zwiększona objętość brzucha, dieta z nadmiarem węglowodanów, brak aktywności fizycznej, wysokie ciśnienie krwi lub podwyższony poziom cholesterolu i trójglicerydy.

Ponadto zmiany hormonalne, szczególnie u kobiet, mogą również zwiększać szanse na rozwój insulinooporności, podobnie jak u kobiet z zespołem policystycznych jajników lub PCOS. U tych kobiet zmiany, które prowadzą do zaburzenia równowagi miesiączkowej i wzrostu hormonów androgennych, również powodują rozregulowanie funkcji insuliny.

Jak leczyć insulinooporność

Prawidłowe leczenie insulinooporności można wyleczyć, zapobiegając w ten sposób rozwojowi cukrzycy. Aby leczyć ten stan, wymagane są porady lekarza pierwszego kontaktu lub endokrynologa, polegające na odchudzaniu, prowadzeniu diety i aktywności fizycznej oraz monitorowaniu poziomu glukozy we krwi, z monitorowaniem medycznym co 3 lub 6 miesięcy. Zobacz, jak powinno wyglądać jedzenie dla osób ze stanem przedcukrzycowym.

Lekarz może również, w przypadkach bardzo podwyższonego ryzyka cukrzycy, przepisać leki takie jak metformina, która jest lekiem, który pomaga kontrolować produkcję glukozy przez wątrobę i zwiększyć wrażliwość na insulinę, ze względu na zwiększone zużycie glukozy przez mięśnie. Jednak jeśli dana osoba jest surowo leczona dietą i aktywnością fizyczną, stosowanie leków może nie być konieczne.