Szpiczak Mnogi Co to jest, objawy i leczenie

Szpiczak mnogi to rak, który atakuje komórki wytwarzane przez szpik kostny, zwane plazmocytami, które zaczynają mieć upośledzone funkcjonowanie i rozmnażają się w organizmie..

Choroba ta występuje częściej u osób starszych i we wczesnych stadiach nie powoduje objawów, dopóki mnożenie niedoskonałych komórek plazmatycznych nie wzrośnie i nie wywoła objawów takich jak niedokrwistość, zmiany kostne, zwiększone stężenie wapnia we krwi, upośledzona czynność nerek i zwiększona czynność nerek. ryzyko infekcji.

Szpiczak mnogi jest nadal uważany za nieuleczalną chorobę, jednak przy obecnie dostępnych terapiach możliwe jest uzyskanie okresów stabilizacji choroby przez lata, a nawet dekady. Opcje leczenia są wskazane przez hematologa i obejmują chemioterapię z kombinacją leków, a także przeszczep szpiku kostnego.

Główne objawy przedmiotowe i podmiotowe

W początkowej fazie choroba nie powoduje objawów. Na bardziej zaawansowanym etapie szpiczak mnogi może powodować:

• Zmniejszona pojemność fizyczna;
• Zmęczenie;
• Słabość;
• Nudności i wymioty;
• Utrata apetytu;
• Odchudzanie;
• Ból kości;
• Częste złamania kości;
• Zaburzenia krwi, takie jak niedokrwistość, zmniejszenie liczby białych krwinek i płytek krwi. Dowiedz się więcej o tym poważnym powikłaniu szpiku kostnego.
• Zmiana w nerwach obwodowych.

Można również zaobserwować objawy związane ze zwiększonym poziomem wapnia, takie jak zmęczenie, splątanie umysłowe lub arytmia, a także zmiany czynności nerek, takie jak zmiany w moczu..

Jak potwierdzić

W celu zdiagnozowania szpiczaka mnogiego, oprócz oceny klinicznej, hematolog poprosi o testy, które pomogą potwierdzić tę chorobę. The mielogram jest to niezbędne badanie, ponieważ jest to aspiracja szpiku kostnego, która pozwoli na analizę komórek tworzących szpik, umożliwiając identyfikację skupiska plazmocytów, które w chorobie zajmują ponad 10% tego miejsca. Zrozum, co to jest mielogram i jak to się robi.

Kolejny niezbędny egzamin nazywa się elektroforeza białek, które można wykonać za pomocą próbki krwi lub moczu i jest w stanie zidentyfikować wzrost ilości uszkodzonego przeciwciała wytwarzanego przez plazmocyt, zwany białkiem M. Testy te można uzupełnić testami immunologicznymi, takimi jak immunofiksacja białek.

Konieczne jest również przeprowadzenie testów monitorujących i oceniających powikłania choroby, takich jak morfologia krwi w celu oceny niedokrwistości i zaburzeń krwi, pomiar wapnia, który może być podwyższony, test kreatyniny w celu sprawdzenia czynności nerek i badania obrazowania kości, takie jak radiogramy i MRI.

Jak rozwija się szpiczak mnogi

Szpiczak mnogi jest rakiem pochodzenia genetycznego, ale jego dokładne przyczyny nie są jeszcze w pełni poznane. Powoduje nieuporządkowane namnażanie komórek plazmatycznych, które są ważnymi komórkami wytwarzanymi w szpiku kostnym z funkcją wytwarzania przeciwciał do obrony organizmu.

U osób z tą chorobą plazmocyty mogą generować skupiska, które gromadzą się w szpiku kostnym, powodując zmiany w jego funkcjonowaniu, a także w innych różnych częściach ciała, takich jak kości.

Ponadto plazmocyty nie wytwarzają prawidłowo przeciwciał, wytwarzając zamiast tego bezużyteczne białko zwane białkiem M, z większą predyspozycją do infekcji i szansą na niedrożność kanalików filtracyjnych nerek..

Szpiczak mnogi jest uleczalny?

W dzisiejszych czasach leczenie szpiczaka mnogiego znacznie się zmieniło w stosunku do dostępnych leków, więc chociaż nadal nie jest powiedziane, że ta choroba ma lekarstwo, możliwe jest życie z nią w ustabilizowany sposób przez wiele lat.

Tak więc w przeszłości pacjent ze szpiczakiem mnogim przeżył 2, 4 lub co najwyżej 5 lat, jednak dziś i przy odpowiednim leczeniu można żyć dłużej niż 10 lub 20 lat. Jednak ważne jest, aby pamiętać, że nie ma reguły i że każdy przypadek różni się w zależności od kilku czynników, takich jak wiek, warunki zdrowotne i ciężkość choroby..

Jak odbywa się leczenie

Leczenie farmakologiczne jest wskazane tylko u pacjentów ze szpiczakiem mnogim z objawami, a ci, którzy mają nieprawidłowe badania, ale nie mają dolegliwości fizycznych, powinni pozostać z hematologiem, z częstotliwością określoną przez niego, która może być co 6 miesięcy. na przykład.

Niektóre główne opcje leków obejmują deksametazon, cyklofosfamid, bortezomib, talidomid, doksorubicynę, cisplatynę lub winkrystynę, na przykład, które są prowadzone przez hematologa, zwykle w połączeniu, w cyklach chemioterapii. Ponadto testowanych jest kilka leków, które w coraz większym stopniu ułatwiają leczenie pacjentów z tą chorobą.

Przeszczep szpiku kostnego jest dobrą opcją do skutecznego leczenia choroby, jednak jest zalecany tylko pacjentom, którzy nie są bardzo starzy, najlepiej w wieku poniżej 70 lat lub którzy nie mają poważnych chorób ograniczających ich zdolność fizyczną, takich jak choroba serca lub płuc. Dowiedz się więcej o tym, jak wykonuje się przeszczep szpiku kostnego, kiedy jest to wskazane i jakie jest ryzyko.