Jak wykonuje się przeszczep trzustki i kiedy to zrobić

Przeszczep trzustki istnieje i jest wskazany dla osób z cukrzycą typu 1, które nie są w stanie kontrolować glikemii za pomocą insuliny lub mają już poważne powikłania, takie jak niewydolność nerek, aby można było kontrolować chorobę i zatrzymać rozwój powikłań.

Przeszczep ten może wyleczyć cukrzycę poprzez usunięcie lub zmniejszenie zapotrzebowania na insulinę, jednak jest to wskazane w bardzo szczególnych przypadkach, ponieważ stwarza również ryzyko i wady, takie jak możliwość powikłań, takich jak infekcje i zapalenie trzustki, a także konieczność stosowania leków immunosupresyjnych do końca życia, aby uniknąć odrzucenia nowej trzustki.

Kiedy wskazany jest przeszczep

Ogólnie wskazanie do przeszczepu trzustki odbywa się na 3 sposoby:

• Jednoczesny przeszczep trzustki i nerki: Wskazany u pacjentów z cukrzycą typu 1 z ciężką przewlekłą niewydolnością nerek, w fazie dializy lub przed dializą;
• Przeszczep trzustki po przeszczepie nerki: Wskazany u pacjentów z cukrzycą typu 1, którzy przeszli przeszczep nerki, z aktualną czynnością nerek, w celu skuteczniejszego leczenia choroby i uniknięcia innych powikłań, takich jak retinopatia, neuropatia i choroby serca, oprócz zapobiegania nowym powikłaniom nerkowym; 
• Izolowany przeszczep trzustki: Wskazany w niektórych szczególnych przypadkach cukrzycy typu 1, pod nadzorem endokrynologa, u osób, które oprócz ryzyka powikłań cukrzycy, takich jak retinopatia, neuropatia, choroby nerek lub układu sercowo-naczyniowego, występują również częste kryzysy hipoglikemiczne lub kwasicy ketonowej, które powodować różne zaburzenia i komplikacje dla zdrowia osoby. 

Możliwe jest również przeszczepienie trzustki u osób z cukrzycą typu 2, gdy trzustka nie jest już w stanie wytwarzać insuliny i występuje niewydolność nerek, ale bez silnej oporności na insulinę przez organizm, co zostanie określone przez lekarza za pomocą testów.

Jak odbywa się przeszczep

Aby wykonać przeszczep, osoba musi wejść na listę oczekujących, po wskazaniu przez endokrynologa, co w Brazylii zajmuje około 2 do 3 lat. 

W przypadku przeszczepu trzustki wykonuje się operację, która polega na usunięciu trzustki od dawcy po śmierci mózgu i wszczepieniu jej potrzebującej osobie w okolicy pęcherza, bez usuwania niedoboru trzustki..

Po zabiegu osoba może powracać do zdrowia na OIOM przez 1–2 dni, a następnie pozostać w szpitalu przez około 10 dni, aby ocenić reakcję organizmu za pomocą testów i aby zapobiec możliwym powikłaniom przeszczepu, takim jak zakażenie, krwawienie i odrzucenie trzustki.

Jak odzyskać zdrowie

Podczas odzyskiwania może być konieczne wykonanie niektórych zaleceń, takich jak:

• Uzyskaj badania kliniczne i badania krwi, najpierw, co tydzień i z czasem, zgodnie z zaleceniami medycznymi, rozszerza się wraz z powrotem do zdrowia;
• Używaj środków przeciwbólowych, przeciwwymiotnych i inne leki przepisane przez lekarza, jeśli to konieczne, w celu złagodzenia objawów, takich jak ból i nudności;
• Używaj leków immunosupresyjnych, jak na przykład azatiopryna, zaczynająca się zaraz po przeszczepie, aby zapobiec próbom odrzucenia nowego organu przez organizm.

Chociaż mogą powodować pewne działania niepożądane, takie jak nudności, złe samopoczucie i zwiększone ryzyko infekcji, leki te są niezwykle konieczne, ponieważ odrzucenie przeszczepionego narządu może być śmiertelne.

W ciągu około 1 do 2 miesięcy osoba może stopniowo wrócić do normalnego życia, zgodnie z zaleceniami lekarza. Po wyzdrowieniu bardzo ważne jest utrzymanie zdrowego stylu życia, zrównoważonej diety i aktywności fizycznej, ponieważ bardzo ważne jest utrzymanie dobrego stanu zdrowia trzustki, oprócz zapobiegania nowym chorobom, a nawet nowej cukrzycy.. 

Ryzyko przeszczepu trzustki

Chociaż w większości przypadków zabieg chirurgiczny ma doskonały wynik, istnieje ryzyko pewnych powikłań związanych z przeszczepem trzustki, takich jak na przykład zapalenie trzustki, infekcja, krwawienie lub odrzucenie trzustki, na przykład. 

Jednak ryzyko to zmniejsza się, przestrzegając wytycznych endokrynologa i chirurga przed i po operacji, przy wykonywaniu badań i prawidłowym stosowaniu leków..