Wankomycyna
Wankomycyna jest antybiotykiem do wstrzykiwań stosowanym w szpitalu w leczeniu poważnych infekcji wywołanych przez niektóre rodzaje bakterii, zwłaszcza w kościach, płucach, skórze, mięśniach i sercu. Tak więc lek ten może być wskazany przez lekarza w leczeniu różnych problemów zdrowotnych, takich jak zapalenie wsierdzia, zapalenie płuc lub zapalenie kości i szpiku.
Wankomycyna może być również znana jako Celovan, Novamicin, Vancotrat, Vancocid lub Vancoson i jest sprzedawana tylko w postaci proszku do przygotowania roztworów do wstrzykiwań.
Cennik
Wankomycyna jest rodzajem antybiotyku stosowanym wyłącznie w szpitalu, dlatego nie można go kupić w konwencjonalnych aptekach.
Jak korzystać
Wankomycynę powinien podawać w szpitalu wyłącznie pracownik służby zdrowia, zgodnie z instrukcjami lekarza prowadzącego leczenie..
W większości przypadków zalecana dawka to:
- Dorośli i dzieci powyżej 12 lat: 500 mg wankomycyny co 6 godzin lub 1 g co 12 godzin.
- Dzieci od 1 miesiąca do 12 lat: 10 mg wankomycyny na kg masy ciała co 6 godzin lub 20 mg na kg masy ciała co 12 godzin.
Ten lek należy stosować w postaci zastrzyku infuzyjnego trwającego około 60 minut, aby uniknąć zespołu czerwonego mężczyzny. Dowiedz się więcej o tej komplikacji.
Możliwe działania niepożądane
Najczęstsze działania niepożądane obejmują niskie ciśnienie krwi, duszność, zaczerwienienie w miejscu wstrzyknięcia, alergiczną reakcję skórną, zaczerwienienie ciała i bólu twarzy, tymczasową utratę słuchu, szum w uszach, nudności, ból mięśni i gorączkę.
Ból i zapalenie w żyle; wysypki na skórze; dreszcze; gorączka Gdy lek jest podawany w mniej niż 1 godzinę, może pojawić się zespół czerwonego mężczyzny, poważna zmiana, która może zagrozić życiu danej osoby. Sprawdź objawy przedmiotowe i podmiotowe oraz sposób leczenia tego zespołu, klikając tutaj.
Kto nie powinien używać
Wankomycyna jest przeciwwskazana dla osób z alergią na lek, a ponadto powinna być stosowana tylko ze wskazaniami medycznymi u kobiet w ciąży, kobiet karmiących piersią, pacjentów w wieku powyżej 60 lat lub z problemami z nerkami lub słuchem.
