Szczepionka przeciw tężcowi, kiedy przyjmować i możliwe działania niepożądane

Szczepionka przeciw tężcowi, znana również jako szczepionka przeciw tężcowi, jest ważna, aby zapobiec rozwojowi objawów tężca u dzieci i dorosłych, takich jak na przykład gorączka, sztywność karku i skurcze mięśni. Tężec jest chorobą wywoływaną przez bakterie Clostridium tetani, które można znaleźć w różnych środowiskach i gdy są obecne w organizmie, wytwarzają toksynę, która może dotrzeć do układu nerwowego, generując objawy.

Szczepionka stymuluje organizm do wytwarzania przeciwciał przeciwko tej chorobie, chroniąc przed możliwymi infekcjami przez ten mikroorganizm. W Brazylii szczepionkę dzieli się na 3 dawki, zaleca się przyjmowanie pierwszej w dzieciństwie, drugiej 2 miesiące po pierwszej i wreszcie trzeciej 6 miesięcy po drugiej. Szczepionka musi być wzmacniana co 10 lat i jest częścią planu szczepień. W Portugalii zaleca się 5 dawek tej szczepionki wszystkim kobietom w wieku rozrodczym. 

Kiedy otrzymać szczepionkę przeciw tężcowi

Szczepionka przeciw tężcowi jest zalecana dzieciom, dorosłym i osobom starszym. Zaleca się, aby stosować ją razem ze szczepionką przeciw błonicy lub błonicy i krztuścowi, przy czym ta ostatnia nazywa się DTPa. Szczepionkę przeciw tężcowi stosuje się tylko wtedy, gdy nie ma szczepionki podwójnej lub potrójnej.

Szczepionka przeciw tężcowi powinna być podawana bezpośrednio do mięśnia przez przeszkolonego pracownika służby zdrowia. U dzieci i dorosłych szczepionka jest wskazana w trzech dawkach, przy czym zalecana jest przerwa wynosząca 2 miesiące między pierwszą dawką i 6 do 12 miesięcy między drugą i trzecią dawką..

Szczepionka przeciw tężcowi zapewnia ochronę przez 10 lat i dlatego musi zostać wzmocniona, aby zapobiegać chorobie, aby była skuteczna. Ponadto, na przykład, gdy szczepionkę podaje się po wystąpieniu urazu wysokiego ryzyka, zaleca się podawanie szczepionki w dwóch dawkach w odstępach od 4 do 6 tygodni, aby skutecznie zapobiec chorobie.

Możliwe działania niepożądane

Najczęstsze działania niepożądane, które mogą być spowodowane przez szczepionkę przeciw tężcowi, są uważane za działania lokalne, takie jak ból i zaczerwienienie w miejscu wstrzyknięcia. Często po podaniu szczepionki dana osoba odczuwa ciężkie lub obolałe ramię, jednak efekty te przemijają przez cały dzień. Jeśli objawy nie ustąpią, zaleca się nałożenie niewielkiej ilości lodu na miejsce, aby możliwa była poprawa.

W rzadszych przypadkach mogą pojawić się inne efekty, które zwykle ustępują po kilku godzinach, takie jak na przykład gorączka, ból głowy, drażliwość, senność, wymioty, zmęczenie, osłabienie lub zatrzymanie płynów, na przykład.

Obecność niektórych z tych działań niepożądanych nie powinna być czynnikiem ograniczającym szczepienia. Obejrzyj następujący film i sprawdź, jakie znaczenie mają szczepienia dla zdrowia:

ZNACZENIE SZCZEPIEŃ | z Drauzio Varella

Kto nie powinien używać

Szczepionka przeciw tężcowi jest przeciwwskazana u pacjentów z gorączką lub objawami zakażenia, a także u osób uczulonych na którykolwiek ze składników szczepionki. Ponadto, jeśli kobieta jest w ciąży, karmi piersią lub ma alergię, ważne jest, aby porozmawiać z lekarzem przed przyjęciem szczepionki.

Szczepionka jest również przeciwwskazana w przypadku, gdy po podaniu szczepionki wystąpi reakcja na wcześniejsze dawki, takie jak drgawki, encefalopatia lub wstrząs anafilaktyczny. Wystąpienie gorączki po podaniu szczepionki nie jest uważane za efekt uboczny i dlatego nie uniemożliwia podania innych dawek.