Objawy i cechy wskazujące na autyzm
Autyzm jest syndromem, który powoduje zmiany w zdolności komunikowania się dziecka, interakcji społecznych i zachowań, które powodują objawy i objawy, takie jak trudności w mowie, blokowanie wyrażania pomysłów i uczuć, a także nietypowe zachowania, takie jak brak radości z interakcji , pobudzaj się lub powtarzaj ruchy.
Oznaki autyzmu pojawiają się zwykle w wieku od 2 do 3 lat, w okresie, w którym dziecko ma większą interakcję i komunikację z ludźmi i środowiskiem. Jednak w niektórych przypadkach można już zaobserwować pewne objawy ostrzegawcze u dzieci, takie jak na przykład brak wyrazu twarzy lub brak reakcji na dźwięki. Aby dowiedzieć się więcej na temat autyzmu na tym etapie, sprawdź objawy autyzmu w wieku od 0 do 3 lat.
Objawy autyzmu można również zauważyć u nastolatków i dorosłych, a najczęstsze to izolacja, brak spojrzenia w oczy, agresywność i trudność w przystosowaniu się do nowej rutyny. Ważne jest, aby pamiętać, że tylko niektóre z tych objawów nie potwierdzają autyzmu, ważne jest, aby skonsultować się z pediatrą lub psychiatrą, który będzie mógł dokonać bardziej szczegółowej oceny klinicznej..
Jeśli podejrzewasz przypadek autyzmu, sprawdź nasz test, który pomoże zidentyfikować główne oznaki i objawy:
- 1
- 2)
- 3)
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- 10
- 11
- 12
- 13
- 14
Will Autism?
Rozpocznij test Dziecko lubi się bawić, skakać na kolanach i pokazuje, że lubi przebywać w pobliżu dorosłych i innych dzieci?- Tak
- Nie
- Tak
- Nie
- Tak
- Nie
- Tak
- Nie
- Tak
- Nie
- Tak
- Nie
- Tak
- Nie
- Tak
- Nie
- Tak
- Nie
- Tak
- Nie
- Tak
- Nie
- Tak
- Nie
- Tak
- Nie
- Tak
- Nie
Jak się dowiedzieć, czy to autyzm
W łagodnym autyzmie dziecko ma niewiele objawów, które często mogą pozostać niezauważone. Sprawdź szczegółowe informacje na temat rozpoznawania łagodnego autyzmu.
Z drugiej strony w umiarkowanym i ciężkim autyzmie liczba i nasilenie objawów stają się większe. Objawy, które mogą wystąpić u każdego autystycznego dziecka, obejmują:
1. Trudności w interakcji społecznej
- Nie patrz w oczy ani nie patrz w oczy, nawet gdy ktoś do niej mówi, będąc bardzo blisko;
- Niewłaściwy lub spóźniony śmiech i śmiech, na przykład podczas przebudzenia, ślubu lub chrztu;
- Nie lubisz uczuć ani uczuć, a zatem nie pozwalaj sobie na przytulanie lub całowanie;
- Trudności w kontaktach z innymi dziećmi, dlatego wolą być sami niż bawić się nimi;
- Zawsze powtarzaj te same rzeczy, zawsze baw się tymi samymi zabawkami.
2. Trudności w komunikacji
- Dziecko umie mówić, ale woli nic nie mówić i milczy przez wiele godzin, nawet gdy zadaje pytania;
- Dziecko odnosi się do siebie słowem: ty
- Powtórz pytanie zadane kilka razy z rzędu, nie dbając o to, czy denerwujesz innych;
- Zawsze ma ten sam wyraz twarzy i nie rozumie gestów innych osób;
- Nie odbieraj, gdy dzwoni się po imieniu, tak jakbyś nic nie słyszał, mimo że nie byłeś głuchy i nie miałeś wad słuchu;
- Spoglądaj kątem oka, gdy czujesz się nieswojo;
- Kiedy mówi, komunikacja jest monotonna i pedantyczna.
3. Zmiany behawioralne
- Nie boi się niebezpiecznych sytuacji, takich jak przechodzenie przez ulicę bez patrzenia na samochody, zbliżanie się do pozornie niebezpiecznych zwierząt, takich jak duże psy;
- Dziwne gry, dające różne funkcje zabawkom, które posiadasz;
- Graj tylko częścią zabawki, na przykład kołem wózka, i ciągle ją patrz i przesuwaj;
- Najwyraźniej nie odczuwa bólu i wydaje się, że lubi ranić siebie lub celowo ranić innych;
- Ramię innej osoby wymaga podniesienia pożądanego obiektu;
- Zawsze patrzy w tym samym kierunku, jakby zatrzymał się na czas;
- Kołysze się tam i z powrotem przez kilka minut lub godzin lub ciągle skręca dłonie lub palce;
- Trudności z przystosowaniem się do nowej rutyny przez wzburzenie, możliwość samookaleczenia lub ataku na innych;
- Przekazywanie przedmiotów lub utrwalanie wody;
- Niezwykle poruszony w miejscach publicznych lub w hałaśliwym otoczeniu.
Jeśli podejrzewa się te objawy, wskazana jest ocena pediatry lub psychiatry dziecięcego, który będzie w stanie dokonać bardziej szczegółowej oceny każdego przypadku i potwierdzić, czy jest to autyzm, czy może to być inna choroba lub stan psychiczny:
Kliknij tutaj i dowiedz się o diagnostyce różnicowej
Gdy podejrzewa się autyzm, należy go również sprawdzić pod kątem innych stanów, które prowadzą do tych samych objawów i objawów, które ma dziecko, takich jak:
- Upośledzenie słuchu;
- Niepełnosprawność intelektualna;
- Ekspresyjne i powtarzające się zaburzenia językowe;
- Zespoły Landaua-Klefnera lub zespół Retta;
- Silny lęk separacyjny;
- Selektywny multizm.
Dlatego ważne jest, aby obserwować, czy istnieją inne oznaki i objawy, oprócz cech fizycznych, które mogą pomóc w diagnozie, a także ważne jest, aby przeprowadzić testy, które mogą wyjaśnić wątpliwości..
Ponadto dziecko z autyzmem może również wykazywać inne zmiany, takie jak zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne, deficyt uwagi i nadpobudliwość, lęk i depresja, które można leczyć za pomocą terapii i leków wskazanych przez lekarza.
Objawy autyzmu u młodzieży i dorosłych
Objawy autyzmu mogą być łagodniejsze w okresie dojrzewania i dorosłości, albo dlatego, że objawy pozostały niezauważone w dzieciństwie, albo z powodu poprawy leczenia. Młodzi ludzie z autyzmem często wykazują takie objawy, jak:
- Nieobecność znajomych, a gdy są znajomi, nie ma regularnych kontaktów ani kontaktów osobistych. Zasadniczo kontakt z ludźmi ogranicza się do kręgu rodzinnego, szkoły lub wirtualnych relacji przez Internet;
- Unikaj wychodzenia z domu, zarówno na zwykłe zajęcia, takie jak korzystanie z transportu publicznego i usług, jak i na wypoczynek, zawsze preferując zajęcia samotne i siedzące;
- Wielu nie ma autonomii w zakresie pracy i rozwoju zawodu;
- Zwykle mają objawy depresji i lęku;
- Trudności w interakcji społecznej i zainteresowanie tylko określonymi działaniami.
Możliwość normalnego i autonomicznego dorosłego życia różni się w zależności od nasilenia objawów i wykonania odpowiedniego leczenia. Wsparcie rodziny jest niezbędne, szczególnie w najpoważniejszych przypadkach, w których osoba z autyzmem może polegać na członkach rodziny i opiekunach w celu zaspokojenia ich potrzeb społecznych i finansowych..
Jak leczyć
Leczenie autyzmu różni się w zależności od dziecka, ponieważ nie u każdego występuje to samo. Ogólnie rzecz biorąc, konieczne jest wezwanie kilku pracowników służby zdrowia, takich jak lekarz, logopeda, fizjoterapeuta i psychopedagog, przy czym wsparcie rodziny jest bardzo ważne, aby ćwiczenia były wykonywane codziennie, co poprawia zdolności dziecka.
To leczenie musi być przestrzegane przez całe życie i musi być poddawane ponownej ocenie co 6 miesięcy, aby można je było dostosować do potrzeb rodziny. Aby uzyskać więcej informacji na temat opcji leczenia autyzmu, zobacz leczenie autyzmu.