Jak wirus cytomegalii wpływa na ciążę i dziecko

Jeśli kobieta jest zarażona wirusem cytomegalii (CMV) podczas ciąży, ważne jest, aby leczenie było wykonywane szybko, aby uniknąć zanieczyszczenia dziecka przez łożysko lub podczas porodu, co może spowodować zmiany w rozwoju dziecka.

Zasadniczo kobieta w ciąży ma kontakt z wirusem cytomegalii przed ciążą i dlatego ma przeciwciała zdolne do zwalczania infekcji i zapobiegania przenoszeniu. Jednak gdy infekcja występuje na krótko przed pierwszą połową ciąży lub w jej trakcie, istnieje ryzyko przeniesienia wirusa na dziecko, co może powodować przedwczesne porody, a nawet wady rozwojowe płodu, takie jak małogłowie, głuchota, upośledzenie umysłowe lub padaczka.

Wirus cytomegalii w ciąży nie ma lekarstwa, ale zwykle można rozpocząć leczenie lekami przeciwwirusowymi, aby zapobiec przeniesieniu na dziecko.

Jak leczyć, aby zapobiec transmisji

Leczenie wirusa cytomegalii u kobiet w ciąży powinno być prowadzone zgodnie z zaleceniami położnika, przy użyciu leków przeciwwirusowych, takich jak na przykład acyklowir, lub wstrzyknięcia immunoglobulin, które mają na celu stymulowanie układu odpornościowego i zwalczanie infekcji, unikanie infekcji. skrzynia biegów dla dziecka.

Podczas leczenia lekarz powinien wykonywać regularne testy w celu monitorowania rozwoju dziecka i upewnienia się, że wirus nie powoduje żadnych zmian. Dowiedz się więcej o leczeniu cytomegalowirusem w ciąży.

Jak potwierdzić, jeśli masz zakażenie wirusem cytomegalii

Objawy zakażenia wirusem cytomegalii nie są bardzo specyficzne, w tym ból mięśni, gorączka powyżej 38ºC lub bolesne wody. Ponadto w wielu przypadkach nie występują żadne objawy, ponieważ wirus może spać przez długi czas. Z tego powodu najlepszym sposobem potwierdzenia infekcji jest postawienie diagnozy medycznej.

Diagnozę przeprowadza się za pomocą badania krwi CMV podczas ciąży, w wyniku czego:

IgM niereaktywne lub ujemne i IgG reaktywne lub dodatnie: kobieta miała kontakt z wirusem od dłuższego czasu, a ryzyko przeniesienia jest minimalne.
Odczynnik lub dodatnia IgM i niereaktywna lub ujemna IgG: ostra infekcja wirusem cytomegalii, jest bardziej niepokojąca, lekarz powinien przeprowadzić leczenie.
Odczynnik lub dodatnia IgM i IgG: należy wykonać test awidności. Jeśli test jest mniejszy niż 30%, istnieje większe ryzyko zakażenia dziecka podczas ciąży.
Niereaktywne lub ujemne IgM i IgG: nigdy nie miał kontaktu z wirusem, dlatego należy podjąć środki zapobiegawcze, aby uniknąć możliwej infekcji.

Gdy podejrzewa się zakażenie u dziecka, można pobrać próbkę płynu owodniowego, aby ocenić obecność wirusa. Jednak według Ministerstwa Zdrowia badanie dziecka powinno być wykonane dopiero po 5 miesiącach ciąży i 5 tygodni po zakażeniu kobiety w ciąży.

Zobacz także, co to jest IgM i IgG.

Co zrobić, aby zapobiec infekcji podczas ciąży

Ponieważ nadal nie ma szczepionki chroniącej przed wirusem, ważne jest, aby kobiety w ciąży przestrzegały ogólnych zaleceń, aby uniknąć infekcji, takich jak:

Używaj prezerwatywy w bliskim kontakcie;
Unikaj odwiedzania miejsc publicznych z wieloma osobami;
Umyj ręce zaraz po zmianie pieluszki dziecka lub za każdym razem, gdy wejdziesz w kontakt z wydzielinami dziecka, takimi jak na przykład ślina;
Nie całuj bardzo małych dzieci w policzek lub usta;
Nie używaj przedmiotów należących do dziecka, takich jak szklanki lub sztućce.

Dzieci są przede wszystkim odpowiedzialne za przenoszenie wirusa cytomegalii, dlatego kobieta w ciąży powinna przestrzegać tych zaleceń przez cały okres ciąży, szczególnie w przypadku pracy z dziećmi.