Główna » Rzadkie choroby » Zespół Hanharta

    Zespół Hanharta

    Zespół Hanharta jest bardzo rzadką chorobą, która charakteryzuje się całkowitym lub częściowym brakiem rąk, nóg lub palców, a ten stan może wystąpić jednocześnie na języku..

    The przyczyny zespołu Hanharta są genetyczne, chociaż czynniki, które prowadzą do pojawienia się tych zmian w genach danej osoby, nie są wyjaśnione.

    A Zespół Hanharta nie ma lekarstwa, jednak chirurgia plastyczna może pomóc w usunięciu wad kończyn.

    Zdjęcia zespołu Hanharta

    Objawy zespołu Hanharta

    Głównymi objawami zespołu Hanharta mogą być:

    • Częściowy lub całkowity brak palców u rąk i nóg;
    • Zdeformowane ręce i nogi, częściowo lub całkowicie nieobecne;
    • Mały lub zdeformowany język;
    • Małe usta;
    • Mała szczęka;
    • Podbródek schowany;
    • Cienkie i zdeformowane paznokcie;
    • Porażenie twarzy;
    • Trudności w połykaniu;
    • Brak zejścia jąder;
    • Upośledzenie umysłowe.

    Zasadniczo rozwój dziecka jest uważany za normalny, a osoby cierpiące na tę chorobę mają normalny rozwój intelektualny, zdolny do normalnego życia, w granicach swoich fizycznych ograniczeń..

    The diagnoza zespołu Hanharta zwykle odbywa się to w czasie ciąży, za pomocą ultradźwięków oraz poprzez ocenę objawów przedmiotowych i podmiotowych przedstawianych przez dziecko.

    Leczenie zespołu Hanharta

    Leczenie zespołu Hanharta ma na celu usunięcie wad obecnych u dziecka i poprawę jego jakości życia. Zwykle wymaga udziału grupy specjalistów, od pediatrów, chirurgów plastycznych, ortopedów i fizjoterapeutów, w celu oceny przypadku każdego dziecka dotkniętego tym zespołem.

    Problemy związane z wadami języka lub jamy ustnej można rozwiązać poprzez operację, zastosowanie protez, fizjoterapię i terapię mowy w celu poprawy żucia, połykania i mowy.

    W celu leczenia wad rąk i nóg można użyć protez, ramion lub nóg, aby pomóc dziecku w poruszaniu się, poruszaniu rękami, pisaniu lub chwytaniu czegoś. Bardzo ważna jest fizjoterapia, aby pomóc dzieciom uzyskać ruchliwość ruchową.

    Wsparcie rodzinne i psychologiczne jest ważne dla rozwoju dziecka.