Jak rozpoznać spastyczną paraparezę i jak leczyć
Parapareza to stan charakteryzujący się niezdolnością do częściowego poruszania kończynami dolnymi, co może się zdarzyć z powodu zmian genetycznych, uszkodzenia kręgosłupa lub infekcji wirusowych, powodujących trudności w chodzeniu, problemy z moczem i skurcz mięśni.
Objawy mogą pojawić się w dowolnym momencie życia, a przede wszystkim odczuwana jest trudność w chodzeniu z powodu utraty siły i wytrzymałości mięśniowej. Ponadto mogą wystąpić skurcze mięśni, trudności z erekcją i problemy z moczem.
Parapareza nie ma lekarstwa, ale leczenie jest niezbędne do poprawy jakości życia danej osoby i zmniejszenia objawów, wskazana jest także aktywność fizyczna i fizykoterapia..
Co powoduje paraparezę
Częściowy paraliż kończyn dolnych można podzielić według przyczyny na dwa główne typy:
- Dziedziczna spastyczna parapareza, który charakteryzuje się zmianami genetycznymi i dziedzicznymi, które powodują uszkodzenie lub postępującą degenerację ścieżek nerwowych. Objawy tego rodzaju paraparezy mogą pojawić się w każdym wieku, ale zwykle pojawiają się między 10 a 40 rokiem życia i charakteryzują się postępującym osłabieniem i usztywnieniem nóg.
- Tropikalna spastyczna parapareza, w których dochodzi do częściowego paraliżu kończyn dolnych z powodu zakażenia wirusem HTLV-1, a objawy zwykle pojawiają się po pewnym czasie, na ogół zauważane między 40 a 50 rokiem życia.
Oprócz przyczyny genetycznej i zakaźnej parapareza może również wystąpić z powodu pewnych sytuacji, które prowadzą do częstego ucisku kończyn lub urazu kręgosłupa, takich jak na przykład wypadki samochodowe, upadki koni i przepuklina dysków, poza tym, że może być konsekwencja stwardnienia rozsianego.
Główne objawy
Objawy paraparezy mogą pojawić się w dowolnym momencie, szczególnie jeśli jest to spowodowane zmianami genetycznymi, a objawy mogą pojawić się już w pierwszym roku życia. Objawy są progresywne i dotyczą kończyn dolnych, a głównymi z nich są:
- Postępujące osłabienie i sztywność mięśni;
- Skurcze mięśni, w niektórych przypadkach;
- Trudności z równowagą;
- Problemy z moczem;
- Zaburzenia erekcji;
- Trudności w chodzeniu;
- Ból pleców, który może promieniować na nogi.
W zależności od nasilenia objawów dana osoba może odczuwać na przykład potrzebę użycia kuli lub wózka inwalidzkiego. Konsultacja z ortopedą lub lekarzem rodzinnym jest wskazana, gdy pojawią się pierwsze oznaki paraparezy, ponieważ w ten sposób możliwe jest przeprowadzenie testów diagnostycznych i ustalenie leczenia, zapobiegając rozwojowi choroby.
Zwykle parapareza jest diagnozowana poprzez wykluczenie chorób o podobnych objawach, takich jak stwardnienie rozsiane, na przykład oprócz obrazowania rezonansu magnetycznego mózgu i rdzenia kręgowego oraz elektromiografii, która jest badaniem sprawdzającym mięśnie i nerwy, rejestrując przewodzenie impulsu elektrycznego wytwarzanego przez sprzęt. Dowiedz się, jak wykonuje się elektromiografię.
W przypadku dziedzicznej paraparezy można poprosić o testy genetyczne w celu sprawdzenia obecności jakiejkolwiek mutacji, a także wywiadu rodzinnego, aby można było zobaczyć, czy bliscy krewni mają zmiany lub objawy choroby.
Paraplegia jest tym samym, co parapareza?
Pomimo wskazania porażenia kończyn dolnych paraplegia i parapareza są różne. Parapareza odpowiada częściowej niezdolności do poruszania kończynami dolnymi, których objawy mogą pojawić się w dowolnym momencie życia, ponieważ choroba może być dziedziczna lub spowodowana przez wirusa.
W przypadku paraplegii porażenie kończyn dolnych jest całkowite, to znaczy osoba nie może w żadnym momencie poruszać nogami, uzależniając się od wózka inwalidzkiego. Taka sytuacja zwykle występuje z powodu urazów rdzenia kręgowego i powoduje nie tylko brak ruchomości kończyn dolnych, ale także niezdolność do kontrolowania moczu i jelit. Zrozum, czym jest paraplegia.
Jak odbywa się leczenie
Parapareza nie ma lekarstwa, więc leczenie odbywa się w celu złagodzenia objawów i lekarz zazwyczaj zaleca stosowanie leków łagodzących ból i skurcze mięśni, takich jak na przykład baklofen. Ponadto zalecane są sesje fizjoterapii.
Fizjoterapia jest niezbędna w leczeniu paraparezy, ponieważ wykonywane ćwiczenia pomagają utrzymać ruchomość kończyn oraz stymulują siłę, ruchomość i odporność mięśni, a także pomagają zapobiegać skurczom i skurczom..
