Zespół Evansa - objawy i leczenie
Zespół Evansa, znany również jako zespół antyfosfolipidowy, jest rzadką chorobą autoimmunologiczną, w której organizm wytwarza przeciwciała niszczące krew.
Niektórzy pacjenci z tą chorobą mogą zniszczyć tylko białe krwinki lub tylko krwinki czerwone, ale cała struktura krwi może zostać uszkodzona, jeśli chodzi o zespół Evansa.
Im szybciej zostanie postawiona prawidłowa diagnoza tego zespołu, tym łatwiej będzie kontrolować objawy i tym samym pacjent będzie miał lepszą jakość życia..
Co powoduje
Czynnik, który promuje ten zespół jest nadal nieznany, a zarówno objawy, jak i rozwój tej rzadkiej choroby różnią się w zależności od przypadku, w zależności od części krwi, która jest atakowana przez przeciwciała..
Oznaki i objawy
Kiedy krwinki czerwone ulegają uszkodzeniu, obniżając poziom we krwi, u pacjenta rozwijają się typowe objawy niedokrwistości, w przypadkach, w których płytki krwi mają zostać zniszczone, pacjent jest bardziej podatny na powstawanie siniaków i krwawień, niż w przypadku urazu głowy powodować śmiertelne krwotoki mózgowe, a gdy dotyczy to białej części krwi, pacjent jest bardziej podatny na infekcje, którym towarzyszą większe trudności w wyzdrowieniu.
Często u pacjenta z zespołem Evansa występują inne choroby autoimmunologiczne, takie jak toczeń lub reumatoidalne zapalenie stawów, na przykład.
Ewolucja choroby jest nieoczekiwana, aw wielu przypadkach po epizodach wielkiego zniszczenia komórek krwi następują długie okresy remisji, podczas gdy niektóre bardziej poważne przypadki ewoluują w sposób ciągły bez okresów poprawy..
Jak odbywa się leczenie
Leczenie ma na celu zatrzymanie produkcji przeciwciał, które niszczą krew. Leczenie nie leczy choroby, ale pomaga zmniejszyć jej objawy, takie jak niedokrwistość lub zakrzepica..
Zaleca się stosowanie sterydów, ponieważ hamują one układ odpornościowy i zmniejszają wytwarzanie przeciwciał, przerywając lub zmniejszając stopień niszczenia komórek krwi.
Inną opcją jest wstrzyknięcie immunoglobulin w celu zniszczenia nadmiaru przeciwciał wytwarzanych przez organizm lub nawet chemioterapia, która stabilizuje pacjenta.
W najcięższych przypadkach usunięcie śledziony jest formą leczenia, podobnie jak transfuzja krwi.
