Zespół Loefflera, co to jest, objawy, diagnoza i leczenie
Zespół Loefflera jest schorzeniem charakteryzującym się dużą ilością eozynofilów w płucach, zwykle spowodowaną infekcjami pasożytniczymi, głównie pasożytami Ascaris lumbricoides, może być również spowodowany reakcją alergiczną na niektóre leki, raka lub nadwrażliwością na coś, co zostało wdychane lub połknięte, na przykład.
Zespół ten zwykle nie powoduje objawów, ale może wystąpić suchy kaszel i postępująca duszność, ponieważ nadmiar eozynofilów w płucach może powodować uszkodzenie narządów. Rozpoznanie zespołu Loefflera przeprowadza się za pomocą badania obrazowego, takiego jak prześwietlenie klatki piersiowej, oraz badań laboratoryjnych, takich jak pełna morfologia krwi..
Leczenie różni się w zależności od przyczyny i może odbywać się wyłącznie poprzez zawieszenie leku, który powoduje zespół lub stosowanie środków przeciwpasożytniczych, takich jak na przykład Albendazol, zgodnie z zaleceniami medycznymi..
Główne objawy
Objawy zespołu Loefflera pojawiają się między 10 a 15 dniem po zakażeniu i zwykle ustępują 1 do 2 tygodni po rozpoczęciu leczenia. Ten zespół jest zwykle bezobjawowy, ale mogą pojawić się pewne objawy, takie jak:
- Suchy lub produktywny kaszel;
- Duszność, która pogarsza się stopniowo;
- Niska gorączka;
- Odkrztuszanie krwi;
- Świszczący oddech lub świszczący oddech w klatce piersiowej;
- Ból mięśni;
- Utrata masy ciała.
Zespół ten jest spowodowany głównie przez zakażenie pasożytami, które przeprowadzają część cyklu biologicznego w płucach, np Necator americanus i Ancylostoma duodenale, które powodują grzybicę, Strongyloides stercoralis, który powoduje silną zwyrodnienie stawów i Ascaris lumbricoides, który jest zakaźnym czynnikiem glistnika i głównym odpowiedzialnym za zespół Loefflera.
Oprócz infekcji pasożytniczych zespół Loefflera może powstać na przykład na skutek nowotworów lub reakcji nadwrażliwości na leki, co może prowadzić do wzrostu liczby eozynofili we krwi, które trafiają do płuc i wydzielają cytokiny, które powodują uszkodzenie płuc. Dowiedz się więcej o eozynofilach i ich funkcjach.
Jak powstaje diagnoza
Rozpoznanie zespołu Loefflera dokonuje się na podstawie oceny klinicznej przeprowadzonej przez lekarza i zdjęcie rentgenowskie klatki piersiowej, w którym obserwuje się naciek płucny. Ponadto wymagana jest pełna morfologia krwi, w której weryfikuje się ponad 500 eozynofili / mm3, co może odpowiadać od 25 do 30% całkowitej liczby eozynofilów leukocytów, gdy normalna wynosi od 1 do 5%.
Badanie pasożytnicze kału jest pozytywne tylko około 8 tygodni po zakażeniu, ponieważ wcześniej pasożyt wciąż się rozwija i nie ma postaci larw, bez uwalniania jaj. Po uzyskaniu wyniku pozytywnego sprawdzane są niezliczone jaja pasożyta powodującego zespół.
Jak przebiega leczenie
Leczenie odbywa się zgodnie z przyczyną, to znaczy jeśli zespół Loefflera jest spowodowany reakcją na lek, leczenie zwykle polega na zawieszeniu leku.
W przypadku pasożytów zaleca się stosowanie środków przeciw pasożytom w celu wyeliminowania pasożyta i uniknięcia niektórych późnych objawów choroby spowodowanych przez pasożyta, takich jak biegunka, niedożywienie i niedrożność jelit. Zazwyczaj wskazanymi lekami są wermifugi, takie jak na przykład Albendazol, Praziquantel lub Ivermectin, w zależności od pasożyta, który powoduje zespół Loefflera i porady lekarskiej. Zobacz, jakie są główne środki zaradcze na robaka i jak je zabrać.
Oprócz leczenia lekami przeciwpasożytniczymi ważne jest w tych przypadkach zwrócenie uwagi na warunki higieniczne, ponieważ pasożyty są zwykle związane ze złymi warunkami sanitarnymi. Dlatego ważne jest, aby często myć ręce, przycinać paznokcie i myć jedzenie przed jego przygotowaniem..
