Co to jest zespół pustego gniazda i jakie są objawy

Zespół pustego gniazda charakteryzuje się nadmiernym cierpieniem związanym z utratą roli rodziców, kiedy dzieci wychodzą z domu, kiedy wyjeżdżają na studia za granicę, gdy wychodzą za mąż lub żyją samotnie..

Syndrom ten wydaje się być związany z kulturą, to znaczy w kulturach, w których ludzie, zwłaszcza kobiety, poświęcają się wyłącznie wychowaniu dzieci, ich opuszczenie domu powoduje więcej cierpienia i poczucia samotności w stosunku do kultur, w których kobiety pracować i wykonywać inne czynności w swoim życiu. 

Ogólnie rzecz biorąc, ludzie w okresie, w którym ich dzieci opuszczają dom, doświadczają innych zmian w swoim cyklu życia, takich jak przejście na emeryturę lub początek menopauzy u kobiet, które mogą pogłębiać uczucie depresji i niskiej samooceny.. 

Jakie są oznaki i objawy?

Ojcowie i matki cierpiące na zespół pustego gniazda zwykle wykazują objawy uzależnienia, cierpienia i smutku, związane z stanami depresyjnymi, utratą roli opiekuna dla swoich dzieci, szczególnie u kobiet, które poświęciły swoje życie wyłącznie wychowaniu dzieci, będąc bardzo trudno im zobaczyć, jak odchodzą. Naucz się odróżniać smutek od depresji.

Niektóre badania dowodzą, że matki cierpią bardziej niż ojcowie, gdy ich dzieci wychodzą z domu, ponieważ poświęcają się im bardziej, obniżając poczucie własnej wartości, ponieważ czują, że nie są już użyteczne..

Co robić

Faza, w której dzieci wychodzą z domu, może być dla niektórych osób bardzo trudna, istnieją jednak sposoby zaradzenia tej sytuacji:

1. Zaakceptuj ten moment

Należy zaakceptować wychodzenie dzieci z domu bez porównywania tej fazy z fazą, w której opuszczają rodziców. Zamiast tego rodzice muszą pomóc swojemu dziecku w tym czasie zmiany, aby mógł odnieść sukces w tej nowej fazie.

2. Utrzymywanie kontaktu

Chociaż dzieci nie mieszkają już w domu, nie oznacza to, że nie odwiedzają domów rodziców. Rodzice mogą trzymać się blisko swoich dzieci, nawet jeśli mieszkają osobno, odwiedzają je, dzwonią lub organizują wycieczki.

3. Szukaj pomocy

Jeśli rodzice mają trudności z pokonaniem tego etapu, powinni szukać pomocy i wsparcia od rodziny i przyjaciół. Osoby z tym zespołem mogą nawet wymagać leczenia i dlatego powinny udać się do lekarza lub terapeuty.

4. Ćwicz ćwiczenia

Ogólnie rzecz biorąc, w okresie, w którym dzieci mieszkają w domu, rodzice trochę tracą jakość życia, ponieważ rezygnują z wykonywania niektórych czynności, które lubią, mają mniej czasu dla pary, a nawet dla siebie. 

Tak więc, mając dodatkowy czas i więcej energii, możesz poświęcić więcej czasu swojemu małżonkowi, a nawet wykonać odroczoną czynność, na przykład pójść na siłownię, nauczyć się malować lub grać na instrumencie muzycznym, na przykład.