Co to jest i jak leczyć przedmiesiączkowe zaburzenie dysforyczne
Przedmiesiączkowe zaburzenie dysforyczne, znane również jako PMDD lub Super PMT, jest stanem, który pojawia się przed miesiączką i powoduje objawy podobne do PMS, takie jak apetyt, wahania nastroju, skurcze menstruacyjne lub nadmierne zmęczenie.
Jednak w przeciwieństwie do PMS w zaburzeniach dysforycznych objawy te stają się niepełnosprawne i utrudniają codzienne zadania. U niektórych kobiet przedmiesiączkowe zaburzenia dysforyczne mogą nawet prowadzić do ataków lękowych lub rozwoju depresji..
Chociaż konkretne przyczyny pojawienia się tego zaburzenia nie są jeszcze znane, możliwe jest, że zdarza się to głównie u osób z większą skłonnością do zmian emocjonalnych, ponieważ są one zaakcentowane przez zmiany hormonalne w menstruacji..
Główne objawy PMDD
Oprócz typowych objawów PMS, takich jak ból piersi, obrzęk brzucha, zmęczenie lub wahania nastroju, osoby z przedmiesiączkowymi zaburzeniami dysforycznymi powinny doświadczyć objawów emocjonalnych lub behawioralnych, takich jak:
- Skrajny smutek lub rozpacz;
- Lęk i nadmierny stres;
- Bardzo nagłe zmiany nastroju;
- Częsta drażliwość i gniew;
- Ataki paniki;
- Trudności z zasypianiem;
- Trudności z koncentracją.
Zazwyczaj objawy te pojawiają się około 7 dni przed miesiączką i mogą trwać do 3 do 5 dni po rozpoczęciu miesiączki, jednak uczucie smutku i lęku może utrzymywać się przez dłuższy czas i nie znikać między każdą miesiączką..
Gdy u kobiety rozwija się depresja, częste pojawienie się tego rodzaju objawów zwiększa także ryzyko myśli samobójczych, dlatego bardzo ważne jest odpowiednie leczenie depresji u psychologa lub psychiatry..
Jak potwierdzić, że jest to TDPM
Nie ma testu ani egzaminu potwierdzającego diagnozę przedmiesiączkowego zaburzenia dysforycznego, więc ginekolog będzie w stanie zidentyfikować zaburzenie tylko poprzez opisanie objawów.
W niektórych przypadkach lekarz może nawet zlecić badania, takie jak badanie ultrasonograficzne lub tomografia komputerowa, tylko w celu potwierdzenia, że nie ma innych zmian w okolicy miednicy, które mogą powodować na przykład objawy ciężkich skurczów brzucha lub wzdęć.
Jak odbywa się leczenie
Leczenie PMDD odbywa się w celu złagodzenia objawów u kobiety i dlatego może się różnić w zależności od przypadku. Jednak główne formy leczenia obejmują:
- Leki przeciwdepresyjne, jak fluoksetyna lub sertralina: pomagają złagodzić objawy smutku, rozpaczy, lęku i zmian nastroju, a także mogą poprawić uczucie zmęczenia i trudności ze snem;
- Pigułka antykoncepcyjna: pozwala regulować poziomy hormonów w całym cyklu menstruacyjnym, będąc w stanie zmniejszyć wszystkie objawy PMDD;
- Leki przeciwbólowe, jak Aspiryna lub Ibuprofen: na przykład łagodzą bóle głowy, skurcze menstruacyjne lub bóle piersi;
- Suplementacja wapnia, witaminy B6 lub magnezu: może być naturalną opcją dla złagodzenia objawów u niektórych kobiet;
- Rośliny lecznicze, jak Vitex agnus-castus: zmniejsza drażliwość i częste wahania nastroju, a także ból piersi, obrzęk i skurcze menstruacyjne.
Ponadto ważne jest również prowadzenie zdrowego trybu życia, przestrzeganie zbilansowanej diety, wykonywanie ćwiczeń co najmniej 3 razy w tygodniu i unikanie substancji takich jak na przykład alkohol i papierosy.
Spij od 7 do 8 godzin w nocy lub ćwicz techniki relaksacyjne, takie jak uważność, joga lub medytacja może również zmniejszyć stres i poprawić objawy emocjonalne spowodowane przedmiesiączkowymi zaburzeniami dysforycznymi.
Sprawdź także niektóre domowe opcje, które pomagają złagodzić objawy PMS i które mogą również poprawić PMDD.
