Jak leczyć rzeżączkę

Rzeżączkę można wyleczyć, gdy para przechodzi pełne leczenie zgodnie z zaleceniami ginekologa lub urologa. Polega to na stosowaniu antybiotyków i abstynencji seksualnej przez cały okres leczenia. Ponadto po zakończeniu leczenia zaleca się, aby dana osoba wróciła do lekarza, jeśli objawy pojawią się ponownie.

Chociaż możliwe jest uzyskanie wyleczenia, nie jest to ostateczne, to znaczy, jeśli osoba zostanie ponownie wystawiona na działanie bakterii, może ponownie rozwinąć infekcję. Dlatego ważne jest, aby używać prezerwatywy przez cały czas, aby uniknąć nie tylko rzeżączki, ale także innych infekcji przenoszonych drogą płciową.

Rzeżączka to zakażenie przenoszone drogą płciową (STI) spowodowane przez bakterie Neisseria gonorrhoeae, który wpływa na układ moczowo-płciowy i który zwykle nie powoduje objawów, ponieważ jest identyfikowany tylko podczas rutynowych badań. Zobacz, jak rozpoznać infekcję Neisseria gonorrhoeae.

Jak leczyć rzeżączkę

Aby wyleczyć rzeżączkę, ważne jest, aby osoba postępowała zgodnie z zaleceniami lekarza. Para powinna przeprowadzić leczenie, nawet jeśli nie zidentyfikowano żadnych objawów, ponieważ nawet jeśli infekcja przebiega bezobjawowo, istnieje ryzyko przeniesienia. Ponadto leczenie musi być prowadzone przez okres wskazany przez ginekologa lub urologa, aby zapobiec uprzywilejowaniu oporności na antybiotyki, a zatem można uniknąć supergonorrhea.

Leczenie zalecane przez lekarza zwykle polega na zastosowaniu azytromycyny, ceftriaksonu lub cyprofloksacyny. Obecnie stosowanie Ciprofloxacino zmniejszyło się ze względu na zwiększoną częstość występowania supergonorrhea, co odpowiada bakterii opornej na Ciprofloxacino.

Podczas leczenia zaleca się, aby nie uprawiać seksu, nawet z prezerwatywą, i ważne jest, aby oboje partnerzy byli leczeni, aby uniknąć ponownego zakażenia. Jeśli partnerzy są ponownie narażeni na bakterie, mogą ponownie rozwinąć chorobę, dlatego stosowanie prezerwatyw jest zalecane we wszystkich związkach.

Zrozum, jak należy leczyć rzeżączkę.

Leczenie supergonorrhea

Lekarstwo na supergonorrhea jest trudniejsze do osiągnięcia właśnie z powodu oporności bakterii na istniejące antybiotyki i zwykle stosowane w leczeniu. Dlatego, gdy jest zaznaczone na antybiogramie, że Neisseria gonorrhoeae związany z zakażeniem jest oporny, leczenie wskazane przez lekarza jest w większości przypadków dłuższe i konieczne jest, aby osoba poddawana była okresowym badaniom w celu sprawdzenia, czy leczenie jest skuteczne lub czy bakteria uzyskała nową oporność.

Ponadto ze względu na fakt, że bakterie są oporne, monitorowanie jest ważne, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się bakterii w organizmie i skutkować powikłaniami, takimi jak bezpłodność, choroba zapalna miednicy, ciąża pozamaciczna, zapalenie opon mózgowych, zaburzenia kości i serca oraz posocznica, które mogą zagrozić życiu człowieka.