Ludzka szczepionka przeciw wściekliźnie podczas umieszczania, dawkowania i działań niepożądanych

Szczepionka przeciw wściekliźnie jest wskazana do zapobiegania wściekliźnie u dzieci i dorosłych i może być podawana przed i po ekspozycji na wirusa przenoszonego przez ukąszenie innych zarażonych zwierząt.

Wścieklizna jest chorobą, która atakuje ośrodkowy układ nerwowy, prowadząc do stanu zapalnego mózgu i ogólnie prowadzi do choroby, jeśli choroba nie jest odpowiednio leczona. Chorobę tę można wyleczyć, jeśli dana osoba zwróci się o pomoc lekarską zaraz po ukąszeniu, w celu oczyszczenia i dezynfekcji głębokości spadku, otrzymania szczepionki, aw razie potrzeby wskaże immunoglobulinę przeciw wściekliźnie.

Służyć

Szczepionka przeciw wściekliźnie ma na celu zapobieganie wściekliźnie u ludzi przed wystawieniem na działanie wirusa przenoszonego przez ukąszenia lub zakażone zwierzęta. Rabia powoduje zapalenie mózgu, które ogólnie popycha osobę na bok. Zobacz, jak rozpoznać ludzkie wścieklizny.

Szczepionka działa poprzez stymulowanie organizmu do wytwarzania przeciwciał dla własnej ochrony przed chorobą i może być wskazana w zapobieganiu wściekliźnie przed narażeniem, dla osób narażonych na częste ryzyko zakażenia jako lekarze weterynarii i osoby pracujące z nimi w laboratoriach. na przykład wirus,

Kiedy musisz postawić vacuna

Szczepionkę tę można przyjąć przed narażeniem na wirusa:

Zapobieganie szczepieniom:

Szczepienie to jest wskazane w zapobieganiu wściekliźnie przed narażeniem na wirusa i powinno być podawane osobom o wysokim ryzyku zakażenia, które jest w ciągłym niebezpieczeństwie, takich jak: 

• Ludzie pracujący w laboratoriach diagnostycznych, badaniach i produkcji wirusa wścieklizny;
• Weterynarze i asystenci;
• Podmioty zajmujące się zwierzętami;
• Pracownicy leśni i pracownicy;
• Rolnicy;
• Specjaliści przygotowujący zwierzęta na wystawę;
• Specjaliści, którzy badają naturalne jamy, na przykład jaskinie.

Poza tym ludzie, którzy podróżują do obszarów wysokiego ryzyka, powinni również zarządzać tą wakuną. 

Szczepienia po ekspozycji na wirusa:

Szczepienie po ekspozycji należy podać natychmiast, ale ryzyko zakażenia wirusem wścieklizny jest mniejsze, pod nadzorem lekarza w specjalistycznym ośrodku leczenia przeciw wściekliźnie. Ponadto ważne jest lokalne leczenie dezynfekcji herida i podanie immunoglobuliny, jeśli jest to wskazane..

 Ile dawek wziąć

Szczepionka jest podawana domięśniowo przez pracownika służby zdrowia, a schemat szczepień musi być dostosowany do statusu odpornościowego przeciw wściekliźnie danej osoby.. 

W przypadku wcześniejszego narażenia harmonogram szczepień obejmuje 3 dawki szczepionki, z których 2 należy podać 7 dni po pierwszym zastosowaniu, a ostatnie 2 tygodnie później. Ponadto konieczne jest stosowanie wkładu co 6 miesięcy w przypadku osób, które manipulują żywym wirusem wścieklizny, a co 12 miesięcy w przypadku osób narażonych na ciągłe ryzyko. W przypadku osób, które nie zmniejszają ryzyka, tankowanie odbywa się 12 miesięcy po pierwszych dawkach i luego co 3 lata.

W późniejszym traktowaniu wystawy dawka zależy od odporności osoby, dla osób w pełni uodpornionych dawka jest następująca:

• Szczepienia trwające krócej niż 1 rok: podać 1 zastrzyk po ugryzieniu;
• Szczepienia trwające dłużej niż 1 rok i krócej niż 3 lata: podać 3 zastrzyki, 1 natychmiast po ukąszeniu, kolejne 3 dnia i 7 dnia;
• Szczepienia trwające dłużej niż 3 lata lub niekompletne: podać 5 dawek szczepionki, 1 bezpośrednio po ugryzieniu i po 3, 7, 14 i 30 dniu.

U osób nieimmunizowanych należy podać 5 dawek szczepionki, jeden na jeden dzień ukąszenia, a następnie 3, 7, 14 i 30 dni. Ponadto, jeśli uraz jest poważny, immunoglobulinę przeciw wściekliźnie należy podać w pierwszej dawce szczepionki..

Księgowanie efektów wtórnych

Rzadko jednak mogą wystąpić działania wtórne, takie jak ból w miejscu podania, gorączka, złe samopoczucie, ból mięśni i stawów, zapalenie węzłów chłonnych, enrojecimiento, comezón, krwiak, zmęczenie, objawy podobne do grypy, bolesne ból głowy, morze, senność, skolofren, ból brzucha, nudności.

Z mniejszą częstotliwością mogą wystąpić ciężkie reakcje alergiczne, ostre zapalenie mózgu, drgawki, nagła utrata słuchu, biegunka, pokrzywka, brak powietrza i wymioty.

Przeciwwskazania

W przypadkach, w których istnieje chęć przeprowadzenia szczepienia przewidzianego na wystawie, nie zaleca się stosowania go wobec kobiet zawstydzonych, a nie do osób z ostrymi chorobami, ponieważ możliwe jest odroczenie szczepienia. Ponadto nie należy go stosować u osób uczulonych jako którykolwiek ze składników szczepionki.

W przypadkach, w których nastąpił kontakt z wirusem, nie ma przeciwwskazań, ale ewolucja infekcji wirusem wścieklizny, jeśli nie jest, zasadniczo prowadzi do zmiany.