Główne objawy raka pochwy i opcje leczenia

Objawy raka pochwy, takie jak krwawienie po bliskim kontakcie i śmierdzący wydzielina z pochwy, zwykle pojawiają się między 50 a 70 rokiem życia u kobiet zakażonych wirusem HPV, ale mogą również pojawić się u młodszych kobiet, szczególnie jeśli są zagrożone. jak utrzymywać relacje z wieloma partnerami i nie używać prezerwatywy.

Jednak rak pochwy jest bardzo rzadki i w większości przypadków wydaje się pogarszać raka w innych częściach ciała, takich jak na przykład szyjka macicy lub srom.

W większości przypadków tkanki rakowe znajdują się w najbardziej wewnętrznej części pochwy, bez widocznych zmian w najbardziej oddalonym obszarze, dlatego diagnozę można postawić wyłącznie na podstawie badań obrazowych zleconych przez ginekologa lub onkologa.

Możliwe objawy

Gdy jest na wczesnym etapie, rak pochwy nie powoduje żadnych objawów, jednak w miarę rozwoju pojawiają się objawy takie jak te poniżej. Sprawdź występujące objawy: 

1. 1. Cuchnące lub bardzo płynne wydzielanie Tak Nie
2. 2). Zaczerwienienie i obrzęk narządów płciowych Tak Nie
3. 3). Krwawienie z pochwy poza miesiączką Tak Nie
4. 4. Ból podczas intymnego kontaktu Tak Nie
5. 5. Krwawienie po bliskim kontakcie Tak Nie
6. 6. Częste pragnienie oddawania moczu Tak Nie
7. 7. Stały ból brzucha lub miednicy Tak Nie
8. 8. Ból lub pieczenie podczas oddawania moczu Tak Nie

Objawy raka w pochwie występują również w wielu innych chorobach, które dotykają region, dlatego ważne jest, aby udać się na rutynowe konsultacje ginekologiczne i okresowo wykonywać badanie profilaktyczne, zwane także rozmazem papki, aby zidentyfikować zmiany na wczesnym etapie, zapewniając większe szanse na wyleczenie.

Dowiedz się więcej o rozmazie Pap i jak zrozumieć wynik testu.

Aby postawić diagnozę choroby, ginekolog drapie tkankę powierzchniową wewnątrz pochwy w celu wykonania biopsji. Można jednak obserwować gołym okiem podejrzaną ranę lub obszar podczas rutynowej konsultacji ginekologicznej..

Co powoduje raka pochwy

Nie ma konkretnej przyczyny pojawienia się raka w pochwie, jednak przypadki te są zwykle związane z zakażeniem wirusem HPV. Wynika to z faktu, że niektóre typy wirusa są w stanie wytwarzać białka, które zmieniają sposób działania genu supresorowego nowotworu. Tak więc komórki rakowe łatwiej się pojawiają i namnażają, powodując raka.

Kto jest najbardziej zagrożony

Ryzyko rozwoju pewnego rodzaju raka w okolicy narządów płciowych jest wyższe u kobiet z zakażeniem HPV, jednak istnieją inne czynniki, które mogą być również przyczyną raka pochwy, do których należą:

• Mieć ponad 60 lat;
• Mieć diagnozę śródnabłonkowej neoplazji pochwy;
• Bycie palaczem;
• Zakażenie wirusem HIV

Ponieważ ten typ raka występuje częściej u kobiet z infekcją HPV, zachowania zapobiegawcze, takie jak unikanie posiadania wielu partnerów seksualnych, stosowanie prezerwatyw i szczepienie przeciwko wirusowi, można wykonać bezpłatnie w SUS w dziewczynki w wieku od 9 do 14 lat. Dowiedz się więcej o tej szczepionce i kiedy ją zaszczepić.

Ponadto kobiety urodzone po matce leczonej DES lub dietylostilbestrolem w czasie ciąży mogą również być narażone na zwiększone ryzyko zachorowania na raka pochwy..

Jak odbywa się leczenie

Leczenie raka pochwy można przeprowadzić chirurgicznie, chemioterapią, radioterapią lub terapią miejscową, w zależności od rodzaju i wielkości raka, stadium choroby i ogólnego stanu zdrowia pacjenta:

1. Radioterapia

Radioterapia wykorzystuje promieniowanie do niszczenia lub spowalniania wzrostu komórek rakowych i może być przeprowadzane w połączeniu z niskimi dawkami chemioterapii.

Radioterapię można zastosować za pomocą promieniowania zewnętrznego za pomocą urządzenia emitującego wiązki promieniowania przez pochwę i należy ją wykonywać 5 razy w tygodniu przez kilka tygodni lub miesięcy. Ale radioterapię można również wykonać za pomocą brachyterapii, w której materiał radioaktywny jest umieszczony blisko raka i może być podawany w domu, 3 do 4 razy w tygodniu, w odstępie 1 lub 2 tygodni.

Niektóre skutki uboczne tej terapii obejmują:

• Zmęczenie;
• Biegunka;
• Nudności;
• Wymioty;
• Osłabienie kości miednicy;
• Suchość pochwy;
• Zwężenie pochwy.

Działania niepożądane zwykle ustępują w ciągu kilku tygodni po zakończeniu leczenia. Jeśli radioterapia jest stosowana w połączeniu z chemioterapią, działania niepożądane na leczenie są bardziej nasilone.

2. Chemioterapia

Chemioterapia wykorzystuje leki doustnie lub bezpośrednio do żyły, którymi mogą być cisplatyna, fluorouracyl lub docetaksel, które pomagają niszczyć komórki rakowe znajdujące się w pochwie lub rozprzestrzeniają się po całym ciele. Można go wykonać przed zabiegiem chirurgicznym w celu zmniejszenia wielkości guza i jest to główne leczenie stosowane w leczeniu bardziej rozwiniętego raka pochwy.

Chemioterapia atakuje nie tylko komórki rakowe, ale także normalne komórki w ciele, więc skutki uboczne, takie jak:

• Wypadanie włosów;
• Odleżyny;
• Brak apetytu;
• Nudności i wymioty;
• Biegunka;
• Infekcje;
• Zmiany w cyklu menstruacyjnym;
• Niepłodność.

Nasilenie działań niepożądanych zależy od zastosowanego leku i dawki i zwykle ustępuje w ciągu kilku dni po leczeniu.

3. Chirurgia

Operacja ma na celu usunięcie guza znajdującego się w pochwie, aby nie powiększał się i nie rozprzestrzeniał na resztę ciała. Istnieje kilka procedur chirurgicznych, które można wykonać, takich jak:

• Miejscowe wycięcie: polega na usunięciu guza i części zdrowej tkanki pochwy;
• Pochwowe wycięcie: polega na całkowitym lub częściowym usunięciu pochwy i jest wskazane w przypadku guzów o dużych rozmiarach.

Czasami konieczne może być również usunięcie macicy, aby zapobiec rozwojowi raka w tym narządzie. Węzły chłonne w okolicy miednicy należy również usunąć, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się komórek rakowych.

Czas powrotu do zdrowia po operacji różni się w zależności od kobiety, ale ważne jest, aby odpocząć i unikać bliskiego kontaktu w czasie gojenia. W przypadkach całkowitego usunięcia pochwy można ją zrekonstruować za pomocą wyciągów ze skóry z innej części ciała, co pozwoli kobietom odbyć stosunek.

4. Terapia miejscowa

Terapia miejscowa polega na zastosowaniu kremów lub żeli bezpośrednio na guz znajdujący się w pochwie, aby zapobiec wzrostowi raka i wyeliminować komórki rakowe.

Jednym z leków stosowanych w terapii miejscowej jest fluorouracyl, który można stosować bezpośrednio do pochwy, raz w tygodniu przez około 10 tygodni lub w nocy przez 1 lub 2 tygodnie. Imikwimod jest innym lekiem, który można stosować, ale oba muszą być wskazane przez ginekologa lub onkologa, ponieważ nie są dostępne bez recepty..

Skutki uboczne tej terapii mogą obejmować silne podrażnienie pochwy i sromu, suchość i zaczerwienienie. Chociaż jest skuteczny w niektórych typach raka pochwy, terapia miejscowa nie daje tak dobrych wyników w porównaniu z operacją, a zatem jest rzadziej stosowana.