Nadczynność przytarczyc Jakie są główne objawy i jak się leczy?

Nadczynność przytarczyc jest chorobą, która powoduje nadprodukcję hormonu PTH, uwalnianego przez przytarczyce, które znajdują się w komórce za tarczycami.

Hormon PTH pomaga utrzymać poziom wapnia we krwi, a jego głównymi skutkami są wchłanianie wapnia w nerkach, większe wchłanianie wapnia z pożywienia w jelicie, a także usuwanie wapnia zgromadzonego w jelicie. krew uwalniana do krwioobiegu.

Nadczynność przytarczyc może wystąpić na 3 sposoby:

Pierwotna nadczynność przytarczyc: Występują, gdy choroba własnej przytarczycy powoduje nadmierne wydzielanie hormonu PTH, głównie z powodu gruczolaka lub przerostu tych gruczołów;
Wtórna nadczynność przytarczyc: pojawia się z powodu zaburzeń metabolizmu organizmu, który stymuluje przytarczyce, szczególnie z powodu niewydolności nerek, co powoduje obniżenie poziomu wapnia i fosforu w krążeniu;
Nadczynność przytarczyc trzeciorzędowa: występuje rzadziej i charakteryzuje się tym, że gruczoły przytarczyczne segregują więcej PTH z powodu własnej choroby i może powstać po wtórnej nadczynności przytarczyc.

Po stwierdzeniu nadczynność przytarczyc należy natychmiast leczyć, ponieważ może mieć negatywne konsekwencje, takie jak osłabienie ludzi, zwiększające ryzyko złamań. Ponadto nadmiar wapnia we krwi może powodować zmiany w funkcjonowaniu mięśni, kamieni w nerkach, zwiększone ciśnienie tętnicze i inne problemy sercowo-naczyniowe..

Choroba ta leczy się, gdy operacja jest wykonywana w celu usunięcia gruczołu, jednak zanim można wskazać leki, które można zastosować w celu opanowania objawów.

Główne objawy

Niektóre typowe objawy w przypadku nadczynności przytarczyc to:

Bardzo delikatny i z największym ryzykiem złamań;
Osłabienie mięśni;
Rozwój kamieni w nerkach;
Wzrost zysków z lobbingu;
Stały ból w brzuchu;
Nadmierne zmęczenie;
Problemy z pamięcią;
Nudności, wymioty i utrata apetytu.

W rzeczywistości nadczynność przytarczyc powoduje objawy, szczególnie w początkowych fazach, ponieważ często choroba ta jest identyfikowana w rutynowej analizie krwi, która pokazuje zmiany poziomu wapnia we krwi..

Jak diagnozować

Rozpoznanie nadczynności przytarczyc przeprowadza się za pomocą hormonalnego leku PTH, który zwiększa się we wszystkich typach chorób. Następnie endokrynolog poprosi o inne testy, które pomogą zidentyfikować przyczynę problemu, takie jak leki wapniowe, które są podwyższone w pierwotnej nadczynności przytarczyc i zmniejszone w wtórnym, oprócz badań takich jak leki wapniowe i fosfor w orinie, na przykład.

Rentgen może również pomóc w identyfikacji pacjenta, ponieważ często byli oni z demineralizacją i osteoporozą. W najbardziej zaawansowanych przypadkach badanie to może wykazać powstawanie wykopów i rozprzestrzenianie się płytek i naczyń w wodach, co jest znane jako „brązowy guz”.

Również badania obrazowe regionu regionu, takie jak na przykład ultradźwięki, scyntygrafia rezonansu magnetycznego, mogą pomóc w identyfikacji zmian w przytarczyce.

Jakie są zabiegi?

Pierwszym krokiem w leczeniu pierwotnej nadczynności przytarczyc jest korekta poziomów wapnia, ponieważ są one bardzo zmienione, ponieważ mogą być główną przyczyną objawów. Dla niego istnieją różne opcje, które obejmują hormonalną wymianę, wykonywaną szczególnie w okresie menopauzy, ponieważ zastąpienie niektórych hormonów pomaga utrzymać poziom wapnia we krwi. Leki bisfosfonianowe pomagają również zwiększyć odkładanie się wapnia we krwi, zmniejszając wolny wapń we krwi.

Operacja może być również wskazana w przypadku pierwotnej nadczynności przytarczyc, ponieważ dotknięte gruczoły są usuwane, lecząc chorobę. Istnieją jednak pewne obciążenia, takie jak zmiany nerwowe, które kontrolują zdrowie głosu i wyraźne obniżenie poziomu wapnia..

W przypadku wtórnej nadczynności przytarczyc konieczna jest odpowiednia obserwacja i leczenie niewydolności nerek, uzupełnienie poziomu witaminy D i wapnia, które są zmniejszone. Leki kalcymimetyczne mają podobny efekt jak wapń, prowadząc do gruczołów wytwarzających mniej hormonów.