Monocyty - jakie są i wartości odniesienia

Monocyty to grupa komórek układu odpornościowego, które mają za zadanie obronę organizmu przed ciałami obcymi, takimi jak wirusy i bakterie. Można je policzyć poprzez badania krwi zwane leukogramem lub pełną morfologią krwi, co zwiększa ilość komórek obronnych w ciele.

Monocyty są wytwarzane w szpiku kostnym i pozostają w obiegu przez kilka godzin i przechodzą do innych tkanek, gdzie przechodzą proces różnicowania, otrzymując nazwę makrofaga, który ma różne nazwy w zależności od tkanki, w której się znajduje: komórki Kupffera , w wątrobie, mikrogleju, w układzie nerwowym i komórkach Langerhansa w naskórku.

Wysokie monocyty

Wzrost liczby monocytów, zwany także monocytozą, zwykle wskazuje na przewlekłe infekcje, takie jak na przykład gruźlica. Ponadto może wystąpić wzrost liczby monocytów z powodu wrzodziejącego zapalenia jelita grubego, zakażenia pierwotniakami, choroby Hodgkina, białaczki szpikowej, szpiczaka mnogiego i chorób autoimmunologicznych, takich jak toczeń i reumatoidalne zapalenie stawów.

Wzrost liczby monocytów zwykle nie powoduje objawów, zauważając jedynie poprzez badanie krwi, pełną morfologię krwi. Mogą jednak występować objawy związane z przyczyną monocytozy i należy je zbadać i leczyć zgodnie z zaleceniami lekarza. Zrozum, czym jest liczba krwinek i do czego służy.

Niskie monocyty

Gdy wartości monocytów są niskie, co nazywa się monocytopenią, zwykle oznacza to osłabienie układu odpornościowego, jak w przypadku infekcji krwi, chemioterapii i problemów ze szpikiem kostnym, takich jak niedokrwistość aplastyczna i białaczka. Ponadto przypadki zakażeń skóry, stosowania kortykosteroidów i zakażenia HPV mogą również powodować zmniejszenie liczby monocytów.

Pojawienie się we krwi wartości zbliżonych do 0 monocytów jest rzadkie, a gdy wystąpi, może oznaczać obecność zespołu MonoMAC, który jest chorobą genetyczną charakteryzującą się brakiem produkcji monocytów przez szpik kostny, co może powodować infekcje, szczególnie na skórze. W takich przypadkach stosuje się leki zwalczające infekcje, takie jak antybiotyki, i może być również konieczne przeszczepienie szpiku kostnego w celu wyleczenia problemu genetycznego..

Wartości odniesienia

Wartości referencyjne mogą się różnić w zależności od laboratorium, ale zwykle odpowiadają od 2 do 10% wszystkich leukocytów lub od 300 do 900 monocytów na mm³ krwi.

Zasadniczo zmiany liczby tych komórek nie powodują objawów u pacjenta, który odczuwa jedynie objawy choroby, która powoduje wzrost lub spadek liczby monocytów. Ponadto w niektórych przypadkach pacjent dowiaduje się tylko, że podczas rutynowego badania krwi zachodzą pewne zmiany.