Diagnoza molekularna, co to jest, do czego służy i jak się ją wykonuje

Diagnoza molekularna odpowiada zestawowi technik molekularnych, które mają na celu identyfikację zmian w DNA, które mogą na przykład wskazywać na choroby genetyczne lub raka. Ponadto szeroko stosowane są techniki molekularne do identyfikacji i potwierdzania chorób zakaźnych, ponieważ stanowią one szybszą i dokładniejszą metodę diagnostyczną.

Diagnoza molekularna jest droga i dlatego nie jest często wymagana przez lekarzy, jednak daje dokładne wyniki w odniesieniu do obecności zmiany, sposobu, w jaki może zakłócać funkcjonowanie organizmu i reakcji pacjenta na leczenie.

Po co to jest

Diagnozę molekularną można przeprowadzić z kilkoma celami, z których głównymi są:

• Identyfikacja mutacji związanych z białaczka, takie jak identyfikacja translokacji BCR-ABL, która jest charakterystyczna dla przewlekłej białaczki szpikowej (CML);
• Charakterystyczne mutacje choroby hematologiczne, takie jak dziedziczna hemochromatoza, policythemia vera, niezbędna trombocytemia i trombofilia, na przykład.
• Zmiany molekularne wskazujące na występowanie rak, takie jak rak jelita grubego, płuc, piersi i mózgu;
• Diagnoza choroby zakaźne, takich jak zapalenie wątroby, zapalenie cewki moczowej, toksoplazmoza, leiszmanioza itp. oprócz Wirus HPV.

Diagnoza molekularna, mimo że jest uważana za kosztowną w porównaniu z innymi technikami diagnostycznymi, jest dokładniejsza, ponieważ jest w stanie poinformować o zmianie związanej z określoną chorobą i stopniem wpływu tej zmiany w ciele, pomagając w ten sposób w leczeniu danej osoby..

Oprócz stosowania do diagnozowania wielu chorób, stosowane są również techniki molekularne do oceny odpowiedzi na leczenie, szczególnie u osób z rakiem, które są jedną z najbardziej skutecznych metod wskazania postępu choroby i nawrotu choroby.

Jak to jest zrobione

Diagnozę molekularną można przeprowadzić na dowolnej próbce, na żądanie lekarza, która najlepiej może dostarczyć informacji o stanie pacjenta, którą może być mocz, ślina lub, w większości przypadków, krew. Do postu nie jest wymagany post ani żadne inne przygotowanie.

Próbka jest pobierana i wysyłana do laboratorium wraz ze wskazówkami lekarza informującymi o badaniu lub rodzaju badań, które należy wykonać. Wykonana technika molekularna zależy od wymaganego egzaminu i obejmuje szereg precyzyjnych procedur, które mają na celu zidentyfikowanie obecności lub braku zmiany wymaganej przez lekarza.

Zwykle używana jest tylko niewielka ilość wysłanej próbki, reszta jest przechowywana, aby w razie potrzeby powtórzyć badanie.

Zobacz, jakie są główne techniki molekularne

PCR

A PCR, skrót od Reakcja łańcuchowa polimerazy lub Reakcja łańcuchowa polimerazy, jest techniką molekularną polegającą na amplifikacji fragmentu materiału genetycznego, czy to DNA, czy RNA, w celu zidentyfikowania mutacji, a tym samym pomocy w diagnozowaniu chorób.

Technikę tę wykonuje się z ekstrakcji i oczyszczania materiału genetycznego, który następnie umieszcza się w mieszance, w której jeden ze składników jest enzymem restrykcyjnym, który zmienia się zgodnie z wymaganym badaniem i którego funkcją jest cięcie materiału na fragmenty aby możliwa była identyfikacja możliwej zmiany genetycznej. Mieszankę umieszcza się w termocyklerze, który jest urządzeniem działającym poprzez zmianę temperatury wskazaną przez specjalistę zgodnie z badaniem, a zatem umożliwia amplifikację fragmentu genetycznego. W przypadku konwencjonalnej PCR po amplifikacji poddawany jest produkt PCR elektroforeza, która jest techniką molekularną opartą na ciężarze i rozmiarze fragmentów, tzn. zgodnie z tymi cechami generowany jest wzór pasmowy, którego analiza jest przeprowadzana na podstawie pasma kontroli dodatniej, to znaczy pasma, który jest znany co odpowiada zmianie genetycznej.

A PCR w czasie rzeczywistym, zwany również qPCR, jest rodzajem ilościowej PCR, to znaczy, oprócz identyfikacji zmiany genetycznej, jest w stanie dostarczyć informacji o ekspresji genów, to znaczy o ile zmieniony gen jest wyrażany w organizmie, dzięki czemu może być stosowany w celu ułatwienia diagnozy i monitorowania leczenia. PCR w czasie rzeczywistym nie wymaga elektroforezy, cały proces amplifikacji i analizy materiału genetycznego jest wykonywany przez urządzenie, a wynik jest interpretowany przez przeszkolonego pracownika służby zdrowia.

Sekwencjonowanie

The sekwencjonowanie to technika molekularna polegająca na określeniu sekwencji nukleotydów DNA, które są jednostkami tworzącymi materiał genetyczny. Sekwencjonowanie zachodzi w reakcji podobnej do PCR, jednak w mieszance do amplifikacji modyfikowane nukleotydy są dodawane przez dodanie fluorochromów, które w miarę amplifikacji materiału modyfikowane nukleotydy są włączane do DNA i generują kilka fragmentów, które odpowiadają produktowi do sekwencjonowania.

Produkt reakcji umieszcza się w urządzeniu zwanym sekwencerem DNA, w którym, gdy fragmenty są osiągane za pomocą lasera urządzenia, fluorochromy są wzbudzane, emitując fluorescencję, na co wskazuje urządzenie za pomocą pików, przy czym każdy pik odpowiada do nukleotydu. Pod koniec reakcji sprzęt poinformuje sekwencję DNA, umożliwiając lekarzowi diagnozę chorób genetycznych..