Torbiel maziowa, co to jest, objawy i leczenie
Torbiel maziowa jest rodzajem guzka, podobnym do guzka, który pojawia się w pobliżu stawu, tworzonego przez płyn maziowy, i który może być spowodowany uderzeniami w miejscu, urazami spowodowanymi powtarzającym się wysiłkiem lub wadą stawu, na przykład.
Ogólnie najczęstszym objawem torbieli maziowej jest pojawienie się okrągłej, miękkiej bryły pojawiającej się w pobliżu stawu. Ten typ torbieli zwykle nie powoduje bólu, jednak ponieważ rośnie blisko mięśni i ścięgien, niektóre osoby mogą odczuwać mrowienie, utratę siły lub tkliwości, szczególnie gdy torbiel jest bardzo duża..
Często torbiele zmieniają rozmiar i mogą zniknąć naturalnie lub ponownie pojawić się po leczeniu.
Główne objawy
Głównym objawem torbieli maziowej jest pojawienie się miękkiej grudki do 3 cm w pobliżu stawu, jednak mogą również pojawić się inne objawy, takie jak:
- Ból w pobliżu stawu;
- Ciągłe mrowienie w dotkniętej kończynie;
- Brak siły w dotkniętym stawie;
- Zmniejszona wrażliwość w dotkniętym obszarze.
Zwykle torbiel rośnie z czasem z powodu gromadzenia się mazi stawowej w stawie, ale mogą również pojawiać się z jednej chwili na drugą, szczególnie po udarach..
Mogą również występować bardzo małe torbiele maziowe, których nie widać przez skórę, ale które są bardzo blisko nerwów lub ścięgien. W takim przypadku ból może być jedynym objawem, a torbiel kończy się na przykład przez badanie ultrasonograficzne..
Rodzaje torbieli maziowej
Najczęstsze torbiele maziowe to:
- Torbiel maziowa w stopie: jego przyczyny obejmują zapalenie ścięgna i bieg z nieodpowiednimi butami, a jego leczenie można wykonać poprzez aspirację w celu drenażu torbieli lub operacji, w zależności od ciężkości;
- Torbiel stawowy kolana, lub torbiel Bakera: bardziej powszechna z tyłu kolana, a najbardziej odpowiednim leczeniem może być aspiracja do drenażu i fizykoterapii. Zrozum lepiej, czym jest torbiel Bakera;
- Torbiel maziowa w dłoni lub puls: może pojawić się na dłoni, palcach lub nadgarstku, a zabieg może obejmować uciśnięcie szyny w celu unieruchomienia, aspiracji płynów, fizjoterapii lub operacji.
Torbiele maziowe mogą pojawiać się w każdym wieku, a ich diagnozę przeprowadza się przez badanie fizykalne, badanie ultrasonograficzne lub rezonans magnetyczny.
Jak odbywa się leczenie
Leczenie torbieli maziowej zależy od jej wielkości i prezentowanych objawów. W przypadku braku objawów stosowanie leków lub operacji może nie być konieczne, ponieważ torbiele często same znikają..
Ale jeśli torbiel jest duża lub powoduje ból lub zmniejszenie siły, może być konieczne stosowanie leków przeciwzapalnych, takich jak Ibuprofen lub Diklofenak, zgodnie ze wskazaniami lekarza..
Zasysanie płynu torbieli może być również stosowane jako forma leczenia i odbywa się za pomocą igły, w gabinecie lekarskim z miejscowym znieczuleniem, usuwając nagromadzony płyn w okolicy stawu. Po aspiracji można wstrzyknąć roztwór kortykosteroidów, aby wyleczyć torbiel.
Naturalne opcje leczenia
Doskonałym leczeniem domowym w celu złagodzenia objawów torbieli maziowej jest nakładanie lodu na dotknięty obszar, przez około 10 do 15 minut, kilka razy dziennie..
Ponadto akupunktura może być również stosowana w celu leczenia torbieli maziowej, głównie w celu złagodzenia miejscowego bólu.
Gdy konieczna jest operacja
Operacja torbieli maziowej jest wykonywana, gdy zastosowanie leku lub usunięcie płynu z torbieli nie spowodowało żadnej poprawy objawów. Zasadniczo operacja wykonywana jest w znieczuleniu miejscowym lub ogólnym, w zależności od lokalizacji i polega na całkowitym usunięciu torbieli.
Po operacji osoba może zwykle wrócić do domu tego samego dnia i musi pozostać w spoczynku przez co najmniej 1 tydzień, aby zapobiec nawrotowi torbieli. Przez 2 do 4 miesięcy lekarz może również zalecić sesje fizjoterapii, aby pomóc w całkowitym wyzdrowieniu.
Fizjoterapia torbieli maziowej może wykorzystywać techniki ultradźwiękowe, rozciąganie, kompresję lub ćwiczenia aktywne lub oporowe w celu zmniejszenia stanu zapalnego i ułatwienia naturalnego drenażu torbieli. Fizjoterapia musi być zindywidualizowana i jest bardzo ważna dla powrotu pacjenta do zdrowia po operacji.