Adhezyjne zapalenie kapsułki (zamrożone ramię)

Adhezyjne zapalenie kapsułki, zwane również „zamrożonym ramieniem”, to sytuacja, w której dana osoba ma istotne ograniczenie ruchów ramion, co utrudnia umieszczenie ramienia powyżej wysokości ramion. Ta zmiana może nastąpić po dłuższych okresach bezruchu barku. Ten stan dotyczy tylko jednego ramienia i występuje częściej u kobiet. 

Chorobę tę można znaleźć na różnych etapach, którymi mogą być:

• Faza zamrażania: ból barku stopniowo wzrasta w spoczynku, z ostrym bólem w skrajnych granicach ruchu. Ta faza trwa 2-9 miesięcy;
• Faza adhezyjna: ból zaczyna ustępować i pojawia się tylko wraz z ruchem, ale ruchy wszystkie ruchy są ograniczone, z kompensacją łopatką. Ta faza trwa 4-12 miesięcy.
• Faza odszraniania: Charakteryzuje się postępującą poprawą zakresu ruchu ramion, brakiem bólu i zapaleniem błony maziowej, ale z istotnymi ograniczeniami kapsułek. Ta faza trwa 12–42 miesięcy.

Ponadto przestrzeń między kością ramienną a kością ramienną, a także przestrzeń między bicepsem a kością ramienną są znacznie zmniejszone, co uniemożliwia pełny ruch ramion. Wszystkie te zmiany można zobaczyć w badaniu obrazowym, takim jak zdjęcia rentgenowskie w różnych pozycjach, USG i atrografia ramienia, na żądanie lekarza.. 

Objawy 

Objawy obejmują ból barku i trudności z podnoszeniem ramion, z uczuciem zablokowania barku, „zamrożenia”. 

Testy, które mogą pomóc w rozpoznaniu tej choroby to: prześwietlenie, ultradźwięki i artrografia, co jest najważniejsze, ponieważ pokazuje zmniejszenie mazi stawowej w obrębie stawu i zmniejszenie przestrzeni w obrębie samego stawu. 

Rozpoznanie może potrwać kilka miesięcy, ponieważ początkowo osoba może odczuwać jedynie ból barku i pewne ograniczenia ruchów, które mogą wskazywać na przykład na zwykłe zapalenie, na przykład. 

Przyczyny

Przyczyna zamrożonego barku nie jest znana, co utrudnia jego diagnozę i opcje leczenia. Uważa się, że sztywność barku jest spowodowana procesem włóknistych zrostów w stawie, które mogą wystąpić po urazie barku lub unieruchomieniu na dłuższy czas. 

Ludzie, którzy mają trudności z radzeniem sobie ze stresem i codzienną presją, mają mniejszą tolerancję na ból i są bardziej podatni na rozwój zamrożonego barku z powodów emocjonalnych. 

Inne choroby, które mogą być związane i wydają się zwiększać ryzyko adhezyjnego zapalenia kapsułki, to cukrzyca, choroba tarczycy, zmiany zwyrodnieniowe w odcinku szyjnym kręgosłupa, choroby neurologiczne z powodu stosowania leków, takich jak fenobarbital w celu kontrolowania napadów, gruźlicy i niedokrwienia mięśnia sercowego. 

Leczenie 

Leczenie zwykle wykonuje się za pomocą środków przeciwbólowych, przeciwzapalnych i kortykosteroidów, oprócz sesji fizjoterapii w celu zwiększenia ruchu ramion, ale zdarzają się przypadki, w których adhezyjne zapalenie kapsułki ma spontaniczne wyleczenie, ze stopniową poprawą objawów, nawet bez wykonywania jakiegokolwiek rodzaju leczenia. specyficzne leczenie, więc nie zawsze istnieje konsensus w sprawie najlepszego podejścia dla każdej fazy. 

Można również zalecić blokadę nerwu nadłopatkowego z naciekaniem miejscowo znieczulającym i manipulacją ramieniem w znieczuleniu ogólnym.

Fizjoterapia jest zawsze wskazana i ma dobre wyniki, zalecane są ćwiczenia pasywne i aktywne, a także gorące okłady, które pomagają stopniowo zwolnić ruchy. Dowiedz się więcej o adhezyjnym leczeniu zapalenia kapsułki tutaj.