Objawy i leczenie Streptococcus pyogenes (głównych chorób)
Główne choroby związane z Streptococcus pyogenes są stany zapalne gardła, takie jak zapalenie migdałków i zapalenie gardła, które, jeśli nie są odpowiednio leczone, mogą sprzyjać rozprzestrzenianiu się bakterii na inne części ciała, co może prowadzić do pojawienia się poważniejszych chorób, takich jak gorączka reumatyczna i Na przykład wstrząs toksyczny.
Objawy zakażenia różnią się w zależności od miejsca obecności bakterii, głównie z objawami skórnymi i obejmującymi na przykład gardło. Zwykle leczenie odbywa się za pomocą antybiotyków i, w zależności od sytuacji, konieczne może być wykonanie niewielkiej operacji, jak w przypadku zapalenia migdałków z powodu Streptococcus pyogenes.
The Streptococcus pyogenes, lub S. pyogenes, jest to bakteria Gram-dodatnia, którą można naturalnie znaleźć u ludzi, szczególnie w jamie ustnej, gardle i układzie oddechowym, nie powodując żadnych objawów. Jednak ze względu na swoje położenie może być łatwo przenoszony z osoby na osobę poprzez dzielenie się sztućcami, wydzielinami lub na przykład kichanie i kaszel, na przykład w celu ułatwienia chorobie. Dowiedz się więcej o Paciorkowce.
1. Zapalenie gardła
Bakteryjne zapalenie gardła to zapalenie gardła wywołane przez bakterie z rodzaju Paciorkowce, głównie Streptococcus pyogenes. Ważne jest, aby zapalenie gardła zostało zidentyfikowane i leczone, aby zapobiec powikłaniom, takim jak na przykład gorączka reumatyczna..
Główne objawy: Głównymi objawami bakteryjnego zapalenia gardła są silne bóle gardła, bolesne rany na szyi, trudności w połykaniu, utrata apetytu i wysoka gorączka. Poznaj inne objawy bakteryjnego zapalenia gardła.
Leczenie: Leczenie bakteryjnego zapalenia gardła odbywa się za pomocą antybiotyków przez około 10 dni, zgodnie z instrukcją lekarza, oprócz leków, które pomagają zmniejszyć stan zapalny i złagodzić objawy..
2. Zapalenie migdałków
Zapalenie migdałków to zapalenie migdałków, które są węzłami chłonnymi znajdującymi się w dolnej części gardła, które są odpowiedzialne za obronę organizmu przed infekcjami spowodowanymi głównie przez bakterie z rodzaju Paciorkowce, zwykle Streptococcus pyogenes.
Główne objawy: Zapalenie migdałków S. pyogenes powoduje ból gardła, trudności w przełykaniu, utratę apetytu i gorączkę, a także obecność białych plam w gardle, co wskazuje na stan zapalny bakterii. Zobacz, jak zidentyfikować bakteryjne zapalenie migdałków.
Leczenie: Zaleca się leczenie bakteryjnego zapalenia migdałków antybiotykami zgodnie z zaleceniami lekarza, przy czym przez większość czasu wskazane jest stosowanie penicyliny lub pochodnych. Ponadto sposobem na złagodzenie dyskomfortu spowodowanego zapaleniem migdałków jest płukanie słoną wodą, na przykład.
Operacja usunięcia migdałków, zwana wycięciem migdałków, jest zalecana przez lekarza tylko w przypadku nawracającego stanu zapalnego, to znaczy, gdy osoba ma kilka epizodów bakteryjnego zapalenia migdałków w ciągu roku..
3. Liszajec
Liszajec to infekcja skóry wywołana przez bakterie, które można naturalnie znaleźć na skórze i drogach oddechowych, np Streptococcus pyogenes, na przykład. Ta choroba jest wysoce zaraźliwa i częściej występuje u dzieci, dlatego ważne jest, aby dziecko wykazywało jakiekolwiek oznaki liszajec, przestało chodzić do szkoły i unikać przebywania w otoczeniu wielu osób, aby uniknąć zanieczyszczenia większej liczby osób.
Główne objawy: Objawy liszajec zwykle powstają z powodu zmniejszenia układu odpornościowego, co powoduje namnażanie się bakterii i pojawienie się małych, zlokalizowanych pęcherzy, zwykle na twarzy, które mogą pękać i pozostawiać czerwone ślady na skórze, a także tworzenie się skorupy na zmianie.
Leczenie: Leczenie liszajca odbywa się zgodnie z zaleceniami lekarza i zwykle zaleca się stosowanie maści antybiotykowej w miejscu rany 3 do 4 razy dziennie. Ważne jest, aby leczenie było prowadzone zgodnie z zaleceniami lekarza, aby zapobiec przedostawaniu się bakterii do krwioobiegu i innych organów, a także zapobiegać zanieczyszczeniu większej liczby osób. Dowiedz się, jak leczy się liszajec.
4. Erysipelas
Erysipelas jest chorobą zakaźną wywoływaną przez bakterie Streptococcus pyogenes co jest częstsze u osób powyżej 50. roku życia, osób z nadwagą i diabetyków. Erysipelas jest uleczalny, gdy leczenie rozpoczyna się szybko, zgodnie z zaleceniami lekarza ogólnego lub dermatologa.
Główne objawy: Erysipelas charakteryzuje się pojawieniem się czerwonych ran na twarzy, rękach lub nogach, które są dość bolesne, a jeśli nie zostaną leczone, może dojść do nagromadzenia ropy i śmierci tkanek, a także sprzyjać wprowadzeniu S. pyogenes i inne bakterie w ciele.
Leczenie: W leczeniu róży ważne jest, aby stosować leczenie zalecane przez lekarza rodzinnego lub dermatologa, a zwykle zaleca się stosowanie antybiotyków, takich jak penicylina. Zobacz więcej na temat leczenia różycy.
5. Gorączka reumatyczna
Gorączka reumatyczna jest chorobą autoimmunologiczną, która może wystąpić w wyniku zakażenia Streptococcus pyogenes. Wynika to z faktu, że w tej sytuacji przeciwciała wytwarzane przeciwko bakteriom mogą dotrzeć do innych narządów i powodować stan zapalny w różnych tkankach w ciele. Dowiedz się, jak rozpoznać gorączkę reumatyczną.
Główne objawy: Głównymi objawami gorączki reumatycznej są bóle stawów, osłabienie mięśni, mimowolne ruchy oraz zmiany w sercu i zastawkach serca.
Leczenie: Jeśli dana osoba miała zapalenie gardła lub zapalenie migdałków spowodowane przez S. pyogenes i nie wykonał właściwego leczenia, bakterie mogą nadal krążyć i, jeśli jest to predysponowane, rozwinąć gorączkę reumatyczną. Dlatego ważne jest, aby S. pyogenes leczonych zastrzykiem benzetacylu, aby zapobiec rozwojowi tej choroby.
W potwierdzonych przypadkach gorączki reumatycznej lekarz rodzinny lub kardiolog może zalecić stosowanie antybiotyków i leków w celu złagodzenia objawów stanu zapalnego, takich jak na przykład Ibuprofen i Prednizon. Ponadto ważne jest, aby pić dużo płynów podczas leczenia i stosować zrównoważoną dietę, aby można było szybciej odzyskać zdrowie.
6. Martwicze zapalenie powięzi
Martwicze zapalenie powięzi jest rzadką, rozległą i szybko rozwijającą się infekcją, charakteryzującą się głównie wejściem bakterii Staphylococcus aureus i Streptococcus pyogenes, w ciele przez ranę, która szybko się rozprzestrzenia i prowadzi do martwicy tkanek.
Główne objawy: Głównymi objawami martwiczego zapalenia powięzi są wysoka gorączka, silny i zlokalizowany ból, pęcherze, nadmierne zmęczenie i pogorszenie wyglądu rany.
Leczenie: Jeśli dana osoba zda sobie sprawę, że zranienie wymaga czasu do wyleczenia lub że jej wygląd pogarsza się z upływem czasu, ważne jest, aby udać się do lekarza w celu zbadania przyczyny i można zdiagnozować martwicze zapalenie powięzi. Lekarz zazwyczaj zaleca podawanie antybiotyków bezpośrednio do żyły, aby przyspieszyć eliminację odpowiedzialnych bakterii, a tym samym uniknąć powikłań. W niektórych przypadkach może być konieczne chirurgiczne usunięcie dotkniętej tkanki, aby zapobiec dalszemu rozprzestrzenianiu się bakterii..
7. Zespół szoku toksycznego
Zespół wstrząsu toksycznego charakteryzuje się obecnością bakterii we krwi, które mogą stopniowo prowadzić do niewydolności narządów. Ten zespół jest zwykle związany z Staphylococcus aureus, nastąpił jednak wzrost liczby przypadków wstrząsu toksycznego z powodu Streptococcus pyogenes.
Potwierdzenie zespołu wstrząsu toksycznego przez S. pyogenes jest wykonany z badania mikrobiologicznego, zwykle posiewu krwi, w którym weryfikowana jest obecność bakterii we krwi, a także ocena objawów przedstawionych przez pacjenta, takich jak niskie ciśnienie krwi, zmiany w nerkach, problemy z krzepnięciem krwi, problemy z wątrobą i martwica na przykład tkanina.
Główne objawy: Początkowymi objawami zespołu wstrząsu toksycznego są gorączka, czerwone wysypki i niedociśnienie. Jeśli infekcja nie zostanie wyleczona, może nadal występować niewydolność wielu narządów, aw konsekwencji śmierć.
Leczenie: Najbardziej wskazanym w zespole wstrząsu toksycznego jest zwrócenie się o poradę do lekarza pierwszego kontaktu lub choroby zakaźnej, aby leczenie można było rozpocząć jak najszybciej, ponieważ w ten sposób można wyeliminować bakterie i zapobiec niewydolności narządów.
Jak powstaje diagnoza
Diagnoza zakażenia przez Streptococcus pyogenes jest to wykonywane przez lekarza zgodnie z objawami przedstawionymi przez osobę, oprócz testów laboratoryjnych. Główne badanie przeprowadzone w celu zidentyfikowania S. pyogenes to ASLO, który jest testem anty-streptolizyny O, który ma na celu identyfikację przeciwciał wytwarzanych przez organizm przeciwko tej bakterii.
Test jest prosty i powinien być wykonywany na postie od 4 do 8 godzin, w zależności od zaleceń lekarza lub laboratorium. Zrozum, jak odbywa się egzamin ASLO.
