Co to jest chłoniak Burkitta, jak zidentyfikować i jakie leczenie

Chłoniak Burkitta jest rodzajem raka układu limfatycznego, który szczególnie dotyka limfocyty, które są komórkami obronnymi organizmu. Rak ten może być związany z infekcją wirusem Epsteina Barra (EBV), ludzkim wirusem niedoboru odporności (HIV), ale może również wynikać z pewnych zmian genetycznych.

Ogólnie ten rodzaj chłoniaka rozwija się bardziej u dzieci płci męskiej niż u dorosłych i częściej dotyczy narządów w jamie brzusznej. Ponieważ jednak jest to rak agresywny, w którym komórki rakowe szybko rosną, może dotrzeć do innych narządów, takich jak wątroba, śledziona, szpik kostny, a nawet kości twarzy..

Pierwszym objawem chłoniaka Burkitta jest pojawienie się obrzęku szyi, pach, pachwiny lub obrzęku brzucha lub twarzy, w zależności od lokalizacji dotkniętej chłoniakiem. Po ocenie objawów hematolog potwierdzi diagnozę za pomocą biopsji i badań obrazowych. Zatem po potwierdzeniu chłoniaka Burkitta wskazane jest najbardziej odpowiednie leczenie, którym jest zwykle chemioterapia. Zobacz więcej, jak odbywa się chemioterapia.

Główne objawy

Objawy chłoniaka Burkitta mogą się różnić w zależności od rodzaju i lokalizacji guza, ale najczęstszymi objawami tego typu raka są:

• Szyja, pachy i / lub język pachwiny;
• Nadmiar potu w nocy;
• Gorączka;
• Przerzedzenie bez wyraźnej przyczyny;
• Zmęczenie.

Chłoniak Burkitta bardzo często wpływa na obszar szczęki i inne kości twarzy, więc może powodować obrzęk po jednej stronie twarzy. Jednak guz może również rosnąć w jamie brzusznej, powodując wzdęcia i bóle brzucha, krwawienie i niedrożność jelit. Gdy chłoniak rozprzestrzenia się na mózg, może powodować osłabienie organizmu i trudności w chodzeniu.

Ponadto obrzęki spowodowane chłoniakiem Burkitta nie zawsze powodują ból i często zaczynają się lub nasilają w ciągu zaledwie kilku dni.

Jakie są przyczyny

Chociaż przyczyny chłoniaka Burkitta nie są dokładnie znane, w niektórych sytuacjach rak ten jest związany z infekcjami wirusem EBV i HIV. Ponadto choroba wrodzona, czyli rodzenie się z problemem genetycznym upośledzającym obronę organizmu, może być związana z rozwojem tego typu chłoniaków.

Chłoniak Burkitta jest najczęstszym rodzajem raka wieku dziecięcego w regionach, w których występują przypadki malarii, takich jak Afryka, a także jest powszechny w innych częściach świata, gdzie wiele dzieci jest zarażonych wirusem HIV..

Jak potwierdzić diagnozę

Ponieważ chłoniak Burkitta rozprzestrzenia się bardzo szybko, ważne jest, aby diagnoza została postawiona jak najszybciej. Lekarz rodzinny lub pediatra może podejrzewać raka i skierować go do onkologa lub hematologa, a po dowiedzeniu się, jak dawno temu pojawiły się objawy, wskaże wykonanie biopsji w obszarze guza. Sprawdź, jak wykonuje się biopsję.

Ponadto wykonywane są inne testy w celu zdiagnozowania chłoniaka Burkitta, takie jak tomografia komputerowa, obrazowanie rezonansu magnetycznego, skanowanie zwierząt domowych, szpik kostny i pobieranie płynu mózgowo-rdzeniowego. Testy te służą lekarzowi do określenia ciężkości i zakresu choroby, a następnie określenia rodzaju leczenia.

Główne typy

Światowa Organizacja Zdrowia klasyfikuje chłoniaka Burkitta na trzy różne typy, są to:

• Endemiczny lub afrykański: dotyka głównie dzieci w wieku od 4 do 7 lat i jest dwa razy częstsze u chłopców;
• Sporadyczne lub nieafrykańskie: jest to najczęstszy typ i może przytrafić się dzieciom i dorosłym na całym świecie, z prawie połową przypadków chłoniaków u dzieci;
• Związane z niedoborem odporności: występuje u osób zakażonych wirusem HIV i chorych na AIDS.

Chłoniak Burkitta może również wystąpić u osób urodzonych z chorobą genetyczną, która powoduje problemy z niską odpornością i może czasami dotyczyć osób po przeszczepie i stosujących leki immunosupresyjne.

Jak odbywa się leczenie

Leczenie chłoniaka Burkitta należy rozpocząć zaraz po potwierdzeniu diagnozy, ponieważ jest to rodzaj nowotworu, który rośnie bardzo szybko. Hematolog zaleca leczenie w zależności od lokalizacji guza i stadium choroby, ale w większości przypadków leczenie tego typu chłoniaków opiera się na chemioterapii.

Leki, które można stosować razem w chemioterapii to cyklofosfamid, winkrystyna, doksorubicyna, deksametazon, metotreksat i cytarabina. Stosowana jest również immunoterapia, najczęściej stosowanym lekiem jest rytuksymab, który wiąże się z białkami w komórkach nowotworowych, pomagając wyeliminować raka.

Chemioterapia dooponowa, która jest lekiem stosowanym do kręgosłupa, jest wskazana w leczeniu chłoniaka Burkitta w mózgu i jest stosowana w celu zapobiegania jego rozprzestrzenianiu się na inne części ciała..

Lekarz może jednak wskazać inne rodzaje leczenia, takie jak radioterapia, zabieg chirurgiczny i autologiczny przeszczep szpiku kostnego lub autotransplantacja. Dowiedz się więcej o tym, jak działa autotransplant.

Chłoniak Burkitta jest uleczalny?

Pomimo tego, że jest to agresywny typ raka, chłoniak Burkitta jest prawie zawsze uleczalny, ale będzie to zależeć od momentu zdiagnozowania choroby, dotkniętego obszaru i tego, czy leczenie rozpoczęto szybko. Kiedy choroba zostanie zdiagnozowana na wczesnym etapie, a następnie rozpocznie się leczenie, istnieje większa szansa na wyleczenie.

Chłoniaki Burkitta stopnia I i II mają ponad 90% wyleczenia, a chłoniaki stopnia III i IV mają średnio 80% szans na wyleczenie.

Pod koniec leczenia konieczne będzie kontrolowanie hematologa przez około 2 lata i wykonywanie testów co 3 miesiące..

Obejrzyj film z kilkoma wskazówkami, jak radzić sobie z objawami leczenia raka:

LECZENIE RAKA: jak złagodzić skutki uboczne