Środki na łuszczycę
Łuszczyca jest chorobą przewlekłą i nieuleczalną, jednak możliwe jest złagodzenie objawów i przedłużenie remisji choroby na długie okresy przy odpowiednim leczeniu..
Leczenie łuszczycy zależy od rodzaju, umiejscowienia i zasięgu zmian i może być wykonywane za pomocą kremów lub maści z kortykosteroidami i retinoidami lub lekami doustnymi, takimi jak cyklosporyna, metotreksat lub acytretyna, na przykład na zalecenie lekarza.
Oprócz leczenia farmakologicznego ważne jest również codzienne nawilżanie skóry, szczególnie dotkniętych obszarów, a także unikanie produktów bardzo ściernych, które powodują podrażnienie skóry i nadmierne wysuszenie..
Niektóre leki, które są zwykle przepisywane przez lekarza w leczeniu łuszczycy, to:
Miejscowe środki zaradcze
1. Kortykoidy
Miejscowe kortykosteroidy są skuteczne w leczeniu objawów, szczególnie gdy choroba jest ograniczona do małego regionu i może być związana z kalcypotriolem i lekami ogólnoustrojowymi.
Niektóre przykłady miejscowych kortykosteroidów stosowanych w leczeniu łuszczycy to krem klobetazolowy lub 0,05% roztwór kapilarny i krem deksametazonu 0,1%, na przykład.
Kto nie powinien używać: osoby z nadwrażliwością na składniki, ze zmianami skórnymi wywołanymi przez wirusy, grzyby lub bakterie, osoby z trądzikiem różowatym lub niekontrolowanym okołoustnym zapaleniem skóry.
Możliwe działania niepożądane: swędząca, bolesna i piecząca skóra.
2. Calcipotriol
Kalcypotriol jest analogiem witaminy D, która w stężeniu 0,005% jest wskazana w leczeniu łuszczycy, ponieważ przyczynia się do zmniejszenia powstawania blaszek łuszczycowych. W większości przypadków kalcypotriol stosuje się w połączeniu z kortykoidem.
Kto nie powinien używać: osoby z nadwrażliwością na składniki i hiperkaliemią.
Możliwe działania niepożądane: podrażnienie skóry, wysypka, mrowienie, rogowacenie, swędzenie, rumień i kontaktowe zapalenie skóry.
3. Nawilżacze i emolienty
Zmiękczające kremy i maści należy stosować codziennie, zwłaszcza jako leczenie podtrzymujące po zastosowaniu kortykosteroidów, które pomaga zapobiegać nawrotom u osób z łagodną łuszczycą.
Te kremy i maści muszą zawierać mocznik w stężeniach, które mogą się wahać od 5% do 20% i / lub kwas salicylowy w stężeniach od 3% do 6%, w zależności od rodzaju skóry i ilości łusek.
Systemowe środki zaradcze
1. Acytretyna
Acytretyna jest retinoidem ogólnie wskazanym do leczenia ciężkich postaci łuszczycy, gdy konieczne jest unikanie immunosupresji i jest dostępna w dawkach 10 mg lub 25 mg.
Kto nie powinien używać: osoby z nadwrażliwością na składniki, kobiety w ciąży i kobiety, które chcą zajść w ciążę w nadchodzących latach, kobiety karmiące piersią oraz osoby z ciężką niewydolnością wątroby lub nerek.
Możliwe działania niepożądane: ból głowy, suchość i zapalenie błon śluzowych, suchość w ustach, pragnienie, pleśniawka, zaburzenia żołądkowo-jelitowe, zapalenie warg, swędzenie, wypadanie włosów, łuszczenie się w ciele, ból mięśni, podwyższony poziom cholesterolu i trójglicerydów we krwi oraz uogólniony obrzęk.
2. Metotreksat
Metotreksat jest wskazany w leczeniu ciężkiej łuszczycy, ponieważ zmniejsza proliferację i stany zapalne komórek skóry. Ten lek jest dostępny w tabletkach 2,5 mg lub ampułkach 50 mg / 2 ml.
Kto nie powinien używać: osoby z nadwrażliwością na składniki, kobiety w ciąży i karmiące piersią, osoby z marskością wątroby, chorobą etylową, aktywnym zapaleniem wątroby, niewydolnością wątroby, poważnymi infekcjami, zespołami niedoboru odporności, aplazja lub niedorozwój kręgosłupa, małopłytkowość lub istotna niedokrwistość i ostry wrzód żołądka.
Możliwe działania niepożądane: silny ból głowy, sztywność szyi, wymioty, gorączka, zaczerwienienie skóry, zwiększenie stężenia kwasu moczowego, zmniejszenie liczby plemników u mężczyzn, pleśniawka, zapalenie języka i dziąseł, biegunka, zmniejszenie liczby białych krwinek i płytek krwi, niewydolność nerek i zapalenie gardła.
3. Cyklosporyna
Cyklosporyna jest lekiem immunosupresyjnym wskazanym w leczeniu umiarkowanej do ciężkiej łuszczycy i nie powinna przekraczać 2 lat leczenia.
Kto nie powinien używać: osoby z nadwrażliwością na składniki, ciężkie nadciśnienie, niestabilne i niekontrolowane za pomocą leków, aktywne infekcje i rak.
Możliwe działania niepożądane: zaburzenia nerek, nadciśnienie i osłabiony układ odpornościowy.
4. Czynniki biologiczne
W ostatnich latach wzrosło zainteresowanie opracowaniem środków biologicznych o bardziej selektywnych właściwościach immunosupresyjnych niż cyklosporyna, w celu poprawy profilu bezpieczeństwa leków na łuszczycę.
Niektóre przykłady środków biologicznych opracowanych ostatnio do leczenia łuszczycy to:
- Adalimumab;
- Etanercept;
- Infliksymab;
- Ustecinumab;
- Secucinumab.
Ta nowa klasa leków składa się z białek lub przeciwciał monoklonalnych wytwarzanych przez organizmy poprzez zastosowanie rekombinowanej biotechnologii, które wykazały poprawę w zmianach chorobowych i zmniejszenie ich zasięgu.
Kto nie powinien używać: osoby z nadwrażliwością na składniki, z niewydolnością serca, chorobą demielinizacyjną, niedawną historią raka, aktywną infekcją, stosowaniem żywych atenuowanych i ciężarnych szczepionek.
Możliwe działania niepożądane: reakcje w miejscu wstrzyknięcia, infekcje, gruźlica, reakcje skórne, nowotwory, choroby demielinizacyjne, ból głowy, zawroty głowy, biegunka, swędzenie, ból mięśni i zmęczenie.
