Do czego służy molibden w organizmie

Molibden jest ważnym minerałem w metabolizmie białek. Ten mikroelement znajduje się w niefiltrowanej wodzie, mleku, fasoli, groszku, serze, zielonych warzywach liściastych, fasoli, chlebie i płatkach zbożowych i jest bardzo ważny dla prawidłowego funkcjonowania organizmu ludzkiego, ponieważ bez niego gromadzą się siarczyny i toksyny zwiększając ryzyko choroby, w tym raka. 

Gdzie to znaleźć 

Molibden znajduje się w glebie i przechodzi do roślin, więc spożywając rośliny, pośrednio konsumujemy ten minerał. To samo dzieje się podczas spożywania mięsa zwierząt, które jedzą rośliny, takie jak wół i krowa, głównie części, takie jak wątroba i nerki.

Niedobór molibdenu jest zatem bardzo rzadki, ponieważ nasze zapotrzebowanie na ten minerał można łatwo zaspokoić poprzez regularne jedzenie. Ale może to wystąpić w przypadku przedłużającego się niedożywienia, a objawy obejmują przyspieszenie akcji serca, trudności w oddychaniu, nudności, wymioty, dezorientację, a nawet śpiączkę. Z drugiej strony nadmiar molibdenu może sprzyjać wzrostowi stężenia kwasu moczowego we krwi i bólowi stawów.

W jakim celu stosuje się molibden 

Molibden odpowiada za zdrowy metabolizm. Pomaga w ochronie komórek i jest przydatny do eliminacji toksyn z organizmu, co pomaga zwalczać przedwczesne starzenie się i zapobiegać chorobom zapalnym i metabolicznym, a także nowotworom, szczególnie nowotworom nowotworowym we krwi.. 

Wynika to z faktu, że molibden aktywuje enzymy, które pełnią rolę przeciwutleniacza we krwi, działając poprzez reakcję z wolnymi rodnikami, które przylegają do zdrowych komórek, co prowadzi do zmniejszenia funkcji komórek i zniszczenia samej komórki. Tak więc za pomocą przeciwutleniaczy wolne rodniki stają się neutralne i nie uszkadzają zdrowych komórek. 

Rekomendacja molibdenu 

Zalecana dzienna dawka molibdenu wynosi 45 mikrogramów molibdenu dla zdrowej osoby dorosłej, a podczas ciąży zaleca się 50 mikrogramów. Dawki powyżej 2000 mikrogramów molibdenu mogą być toksyczne, powodując objawy podobne do dny moczanowej, uszkodzenia narządów, zaburzeń neurologicznych, niedoborów innych minerałów, a nawet napadów padaczkowych. W regularnej diecie możliwe jest osiągnięcie zalecanej dziennej dawki i przedawkowanie