Glejak, co to jest, stopnie, rodzaje, objawy i leczenie

Glejaki to guzy mózgu, w których biorą udział komórki glejowe, które tworzą komórki ośrodkowego układu nerwowego (OUN) i są odpowiedzialne za wspieranie neuronów i prawidłowe funkcjonowanie układu nerwowego. Ten rodzaj nowotworu ma przyczynę genetyczną, ale rzadko jest dziedziczny. Jeśli jednak zdarzają się przypadki w rodzinie glejaków, zaleca się konsultację genetyczną w celu sprawdzenia obecności mutacji związanych z tą chorobą.

Glejaki można sklasyfikować według ich lokalizacji, zaangażowanych komórek, tempa wzrostu i agresywności, a zgodnie z tymi czynnikami lekarz ogólny i neurolog mogą określić najbardziej odpowiednie leczenie przypadku, zwykle za pomocą operacji następnie chemio i radioterapia.

Rodzaje i stopień glejaka

Glejaki można sklasyfikować według zaangażowanych komórek i lokalizacji:

• Gwiaździaki, które pochodzą z astrocytów, które są komórkami glejowymi odpowiedzialnymi za sygnalizację komórkową, odżywianie neuronów i homeostatyczną kontrolę układu nerwowego;
• Najądrza, które pochodzą z komórek wyściółki, które są odpowiedzialne za wyściełanie ubytków w mózgu i umożliwianie przepływu płynu mózgowo-rdzeniowego, płynu mózgowo-rdzeniowego;
• Oligodendrogliomas, pochodzące z oligodendrocytów, które są komórkami odpowiedzialnymi za tworzenie osłonki mielinowej, która jest tkanką wyściełającą komórki nerwowe.

Ponieważ astrocyty są obecne w większych ilościach w układzie nerwowym, występowanie gwiaździaków jest częstsze, przy czym glejak lub gwiaździak IV stopnia jest najcięższy i powszechny, co może charakteryzować się wysokim tempem wzrostu i zdolnością naciekania, powodując kilka objawów które mogą zagrozić życiu człowieka. Zrozum, czym jest glejak.

W zależności od stopnia agresywności glejak można podzielić na:

• Klasa I, że częściej zdarza się u dzieci, chociaż rzadko, i można je łatwo rozwiązać chirurgicznie, ponieważ ma powolny wzrost i nie ma zdolności do infiltracji;
• Klasa II, który również ma powolny wzrost, ale jest już w stanie przeniknąć do tkanki mózgowej, a jeśli diagnoza nie zostanie postawiona na początkowym etapie choroby, może stać się stopnia III lub IV, co może zagrozić życiu danej osoby. W takim przypadku oprócz operacji zalecana jest chemioterapia;
• Klasa III, który charakteryzuje się szybkim wzrostem i może być łatwo rozprzestrzeniony przez mózg;
• Klasa IV, co jest najbardziej agresywne, ponieważ oprócz wysokiego współczynnika replikacji szybko się rozprzestrzenia, zagrażając życiu osoby.

Ponadto glejaki można sklasyfikować jako o niskim tempie wzrostu, jak ma to miejsce w przypadku glejaka klasy I i II, oraz o wysokim tempie wzrostu, jak w przypadku glejaków stopnia III i IV, które są bardziej poważny ze względu na fakt, że komórki nowotworowe są w stanie szybko się replikować i infiltrować inne miejsca tkanki mózgowej, dodatkowo zagrażając życiu człowieka.

Główne objawy

Oznaki i objawy glejaka są zwykle identyfikowane tylko wtedy, gdy guz ściska część nerwu lub rdzenia kręgowego, a także mogą się różnić w zależności od wielkości, kształtu i szybkości wzrostu glejaka, przy czym głównymi są:

• Ból głowy;
• Drgawki;
• Nudności lub wymioty;
• Trudności z utrzymaniem równowagi;
• Zamieszanie psychiczne;
• Utrata pamięci:
• Zmiany w zachowaniu;
• Słabość po jednej stronie ciała;
• Trudności w mówieniu.

Na podstawie oceny tych objawów lekarz ogólny lub neurolog może wskazać wykonanie testów obrazowych, aby umożliwić postawienie diagnozy, na przykład tomografii komputerowej i rezonansu magnetycznego. Na podstawie uzyskanych wyników lekarz może określić lokalizację guza i jego rozmiar, będąc w stanie określić stopień glejaka, a tym samym wskazać najbardziej odpowiednie leczenie.

Jak odbywa się leczenie

Leczenie glejaka odbywa się zgodnie z charakterystyką guza, stopnia, rodzaju, wieku oraz oznak i objawów przedstawionych przez daną osobę. Najczęstszym sposobem leczenia glejaka jest operacja, która ma na celu usunięcie guza, co powoduje konieczność otwarcia czaszki, aby neurochirurg mógł uzyskać dostęp do masy mózgu, czyniąc zabieg bardziej delikatnym. Tej operacji zwykle towarzyszą obrazy dostarczone przez MRI i tomografię komputerową, aby lekarz mógł zidentyfikować dokładną lokalizację guza do usunięcia.

Po chirurgicznym usunięciu glejaka zwykle poddaje się go chemioterapii lub radioterapii, szczególnie jeśli chodzi o glejaki stopnia II, III i IV, ponieważ są naciekające i można je łatwo przenosić na inne części mózgu, pogarszając stan . Tak więc dzięki chemioterapii i radioterapii możliwe jest wyeliminowanie komórek nowotworowych, które nie zostały usunięte chirurgicznie, zapobiegając proliferacji tych komórek i powrotowi choroby.