Haloperidol (Haldol)
Haoperidol jest lekiem przeciwpsychotycznym, który może pomóc złagodzić zaburzenia, takie jak urojenia lub halucynacje w przypadku schizofrenii lub na przykład u osób starszych z pobudzeniem lub agresją, na przykład.
Ten lek może być sprzedawany przez laboratorium Jassen Cilac i może być sprzedawany pod nazwą Haldol i może być podawany w tabletkach, kroplach lub w roztworze do wstrzykiwań..
Cena haloperidolu
Haloperidol kosztuje średnio 6 reali.
Wskazania haloperidolu
Haloperidol stosuje się w celu łagodzenia zaburzeń, takich jak urojenia lub halucynacje w przypadku schizofrenii, nieufności, dezorientacji i pobudzenia u osób starszych, a także w psychozach dziecięcych, którym towarzyszy pobudzenie psychoruchowe.
Ponadto można go stosować w celu zmniejszenia agresywnego temperamentu i zmian w ogólnym zachowaniu, takich jak tiki, czkawka, nudności lub wymioty.
Jak stosować Haloperidol
Haloperidol może być stosowany w kroplach, tabletkach lub do wstrzykiwań, a korzyści ze środka można zauważyć po dwóch do trzech tygodniach leczenia.
W kroplach lub tabletkach stosowanych przez dorosłych jest wskazany między 0,5 do 2 mg, 2 do 3 razy dziennie, które można zwiększyć z 1 do 15 mg dziennie. U dzieci zwykle wskazana jest 1 kropla / 3 kg masy ciała, dwa razy dziennie doustnie. W przypadku wstrzyknięcia podanie musi zostać wykonane przez pielęgniarkę.
Skutki uboczne haloperidolu
Haloperidol może powodować takie efekty, jak zmiany napięcia mięśniowego, powodujące na przykład powolne, sztywne lub spazmatyczne ruchy członków szyi, twarzy, oczu lub ust i języka.
Może również powodować bóle głowy, pobudzenie, trudności ze snem lub zasypianiem, a także powodować smutek lub depresję, zawroty głowy, zaburzenia widzenia, zaparcia, nudności, wymioty, zwiększone wydzielanie śliny, suchość w ustach i niedociśnienie.
Przeciwwskazania do Haloperidolu
Haloperidol jest przeciwwskazany w przypadku zmian we krwi, dzieci w wieku poniżej 3 lat w postaci pigułek, dzieci w każdym wieku nie powinny otrzymywać postaci do wstrzyknięcia, depresji szpiku kostnego, depresji endogennej i ciężkiej choroby serca.