Żywienie dojelitowe, czyli wskazanie, rodzaje i powikłania

Żywienie dojelitowe (NE) jest rodzajem żywności, która pozwala na podawanie wszystkich składników odżywczych lub ich części przez przewód pokarmowy, gdy dana osoba nie może jeść normalnej diety, ponieważ konieczne jest spożywanie większej ilości kalorii, ponieważ występuje utrata składników odżywczych dlaczego konieczne jest, aby układ trawienny pozostawał w spoczynku.

Ten rodzaj karmienia jest podawany przez rurkę zwaną sondą, którą można umieścić od nosa do ust, do żołądka, do jelita, jego umieszczenie będzie zależeć od choroby, ogólnego stanu osobnika, czasu trwania wsparcia, czynniki warunkujące i cel.

Rurka ustno-żołądkowa

Gastrostomia

Innym sposobem dostarczania NE jest stomia, czyli rurka bezpośrednio na poziomie żołądka w jelicie, wskazana, kiedy ten rodzaj karmienia będzie podawany przez dłuższy okres 4 tygodni, jak w przypadku na przykład osoba z chorobą Alzheimera w zaawansowanym stadium.

Gdy wskazane

Odżywianie dojelitowe jest rozważane u tych osób, które potrzebują więcej kalorii i nie można ich dostarczyć za pomocą zwykłej diety, gdy niektórzy pacjenci nie mogą spożywać kalorii potrzebnych doustnie, dopóki jelito funkcjonuje prawidłowo, ponieważ postępuj zgodnie z warunkami w kontynuacji:

Przedwczesne dzieci w wieku poniżej 24 tygodni;
Zespół niewydolności oddechowej;
Wady rozwojowe przewodu żołądkowo-jelitowego;
Kiedy osoba doznała urazu głowy podczas wypadku;
Zespół krótkiego jelita;
Ostre zapalenie trzustki w fazie powrotu do zdrowia i przetoki jelitowo-skórne;
Osoby, które doznały oparzeń lub żrącego zapalenia przełyku
Przewlekła biegunka i jelitowa choroba zapalna;
Zespół złego wchłaniania;
Poważne niedożywienie;
W zaburzeniach jedzenia, takich jak jadłowstręt psychiczny.

Poza tym może być również stosowany jako przejście między żywieniem pozajelitowym, czyli tym, które jest umieszczane bezpośrednio w żyle, a karmieniem doustnym.

Rodzaje żywienia dojelitowego

Istnieje kilka sposobów zapewnienia żywienia dojelitowego przez rurkę, są to:

Rodzaje żywienia dojelitowego	Co to jest	Korzyści	Wady
Nasogastric	Rurka jest wprowadzana przez nos i ma żołądek.	Jest najczęściej używany, ponieważ łatwiej go umieścić.	Podrażnienie nosa, przełyk lub tchawica; salirse można przenieść do wymiotów; może powodować nudności.
Orogástrica y oroentérica	Rurkę wprowadza się przez usta, a żołądek ma jelito.	Nie blokuje nosa, ale jest często używany.	Może zwiększyć produkcję śliny.
Nasoentericzny	Rurkę wprowadza się przez nos do jelita i można ją umieścić na poziomie dwunastnicy lub yeyuno.	Umożliwia maksymalną mobilność; suele be bien tolerada; zmniejszyć możliwość zatkania sondy; powoduje mniejsze wzdęcie żołądka i mniej refluksu.	Rurka może źle poruszać ubicarse; dezynfekcja jarzm trzustki; większe ryzyko perforacji jelit i wzrostu bakterii; ogranicza wybór formuł i schematów żywienia.
Gastrostomia	Jest to rurka umieszczona bezpośrednio na poziomie żołądka.	Nie blokuj dróg oddechowych; umożliwia stosowanie sond o dużej średnicy; łatwe do manipulowania.	Wymaga zabiegu chirurgicznego; zwiększony refluks; podrażnienie i infekcja skóry; sól z pojemnika na żywność; ryzyko perforacji brzucha.
Duodenostomia i Yeyunostomia	Jest to rurka umieszczona bezpośrednio na ścianie na poziomie yeyuno.	Pomiń ryzyko, że jarzma żołądka dostaną się do płuc; umożliwia karmienie we wczesnym okresie pooperacyjnym.	Trudne do umieszczenia i może się rozwinąć; niedrożność lub przerwa sondy; może powodować dumping i biegunkę; do podania jedzenia potrzebna jest pompa infuzyjna.

Jedzenie może być dostarczane przez ciasto przez syrop lub grawitację; przez infuzję przerywaną, gdzie pompa infuzyjna jest podawana grawitacyjnie, w odstępach od 3 do 4 godzin, i jak długo będzie to zależeć od każdego y; karmienie infuzyjne jest kontynuowane, skąd preparat podaje się przez cały dzień w tempie, prędkość jest kontynuowana przez pompę infuzyjną.

Ta pompa naśladuje ruchy jelit, upewniając się, że pokarm jest najlepiej tolerowany, szczególnie jeśli sonda znajduje się na poziomie jelit.

Jak jeść osobę żywienia dojelitowego

Pokarm i ilość dostarczanego pożywienia będą zależeć od kilku czynników, takich jak wiek, stan odżywienia, wymagania żywieniowe, choroba i zdolność funkcjonalna przewodu żołądkowo-jelitowego. Zasadniczo zaczyna się od objętości 20 ml / godzinę i stopniowo rośnie zgodnie z tolerancją danej osoby.

Składniki odżywcze można podawać na podstawie diety lub preparatów dojelitowych.

1. Ręcznie robiona dieta licencjonowana

Podawanie licencjonowanej żywności i przyklejanie przez sondę, w takich przypadkach dietetyk musi szczegółowo obliczyć dietę, objętość, która ma być dostarczona, formę podawania i harmonogramy. Ta dieta obejmuje warzywa, bulwy, niskotłuszczowe mięso i owoce.

Dietetyk może rozważyć uzupełnienie tej diety formułą dojelitową, aby zagwarantować dostawę wszystkich składników odżywczych, zapobiegając w ten sposób rozwojowi niedożywienia i poprawiając go, jeśli istnieje, ułatwiając uzdrowienie i regenerację jednostki..

Ten rodzaj karmienia może powodować większe ryzyko zanieczyszczenia bakteryjnego, może ograniczać wchłanianie składników odżywczych, jest trudny do dostarczenia przez pompę, a także może powodować niedrożność sondy.

2. Formuły dojelitowe

Istnieje kilka formuł, które pozwalają dostarczać składniki odżywcze, których potrzebuje sonda, aby pokryć kalorie, których potrzebuje w ciągu dnia. Te formuły są sklasyfikowane w:

Polimerowy: Te formuły zawierają wszystkie składniki odżywcze, w tym białka, węglowodany, tłuszcze, witaminy i minerały. Oto kilka przykładów: Zapewnij, Pediasure, Enterex, Jevity.
Semielementales, oligomeryczne lub częściowo zhydrolizowane: preparaty, których składniki odżywcze są określone, ale łatwiejsze do wchłonięcia na poziomie jelitowym, oprócz zawierających witaminy i minerały. Niektóre przykłady to: Alitraq, Peptijunior, Alfaré, Nutramigen.
Elementales o zhydrolizowane: zawierają wszystkie składniki odżywcze w najprostszym składzie, a ich wchłanianie jelitowe jest znacznie wyższe. Niektóre przykłady to: Inmunex, Neocate, Alfamino, Blemil plus elemental.
Modułowy: są formułami, które zawierają tylko makroelementy i są tylko białkami, węglowodanami lub tłuszczami. Są one stosowane w celu zwiększenia ilości białka lub kalorii podczas karmienia inną formułą dojelitową. Można je dodawać np. Do zup, jarzm. Niektórzy studenci to między innymi protifar, proteinex, fantomalt, microlipid, lipomul.

Ponadto istnieją pewne specjalne formuły, których kompozycje są dostosowane do różnych chorób, takich jak cukrzyca, wątroba, nerki i choroby płuc. Niektóre przykłady to: Glucerna, Enterex diabetico, Enterex nerka, Pulmocare.

Możliwe komplikacje

Podczas karmienia dojelitowego mogą pojawić się pewne komplikacje, jednak większość może uniknąć ich skorygowania. Powikłania te mogą być mechaniczne, takie jak na przykład niedrożność rurki, aspiracyjne zapalenie płuc, zapalenie oskrzeli, pęknięcie żołądka, przetoka tchawiczo-przełykowa lub zwężenie odźwiernika..

Mogą również wystąpić powikłania metaboliczne, takie jak odwodnienie, niedobory witamin i minerałów, zwiększone stężenie cukru we krwi i zaburzenia równowagi elektrolitowej, takie jak sód, potas, chlor. Mogą również występować u osób, które utraciły płyny z powodu biegunki, wymiotów lub przetok, z powodu braku płynów i składników odżywczych, których jednostka potrzebuje..

Ponadto mogą występować również inne powikłania, takie jak biegunka, wzdęcie brzucha, refluks, nudności, wymioty oraz infekcje nosa i gardła..

Przeciwwskazania

Żywienie dojelitowe jest przeciwwskazane u pacjentów z wysokim ryzykiem aspiracji oskrzeli, zdecydowano, że płyn z żołądka może dostać się do płuc.

Podobnie należy tego unikać u osób, które są zdekompensowane lub niestabilne, u których może wystąpić trudna do opanowania biegunka, niedrożność jelit, wymioty, których nie można powstrzymać, krwawienie z przełyku lub żołądka, martwicze zapalenie jelit, ciężkie ostre zapalenie trzustki z martwicą oraz w przypadkach, w których występuje atrezja jelit, w takich przypadkach lekarz lub dietetyk kliniczny prawdopodobnie zaleciłby stosowanie żywienia pozajelitowego. Zobacz, z czego składa się żywienie pozajelitowe.