Co to jest zapalenie tchawicy, objawy i leczenie

Zapalenie tchawicy odpowiada zapaleniu tchawicy, która jest organem układu oddechowego odpowiedzialnym za przewodzenie powietrza do oskrzeli. Zapalenie tchawicy jest rzadkie, ale może wystąpić głównie u dzieci i jest zwykle spowodowane infekcją wirusami lub bakteriami, głównie tymi należącymi do rodzaju Staphylococcus i Paciorkowce.

Głównym objawem zapalenia tchawicy jest dźwięk wydawany przez dziecko podczas wdechu, ważne jest, aby udać się do pediatry, gdy tylko ten objaw zostanie zauważony, aby można było rozpocząć leczenie i uniknąć powikłań. Leczenie zwykle odbywa się za pomocą antybiotyków zgodnie ze zidentyfikowanym mikroorganizmem.

Objawy zapalenia tchawicy

Początkowo objawy zapalenia tchawicy są podobne do każdej innej infekcji dróg oddechowych, która rozwija się z czasem, a głównymi z nich są:

• Dźwięk podczas wdechu, jak stridor;
• Trudności w oddychaniu;
• Zmęczenie;
• Złe samopoczucie;
• Wysoka gorączka;
• Suchy i częsty kaszel.

Ważne jest szybkie rozpoznanie i leczenie zapalenia tchawicy, ponieważ istnieje ryzyko nagłego spadku ciśnienia krwi, niewydolności oddechowej, problemów z sercem i sepsy, które zdarzają się, gdy bakteria dociera do krwioobiegu, co stanowi zagrożenie dla życia danej osoby..

Diagnoza zapalenia tchawicy powinna zostać postawiona przez pediatrę lub lekarza rodzinnego na podstawie oceny objawów przedmiotowych i podmiotowych przedstawionych przez daną osobę. Ponadto mogą być wymagane inne badania, takie jak laryngoskopia, analiza mikrobiologiczna wydzielania tchawicy i radiografia szyi, aby diagnoza mogła zostać zakończona i można rozpocząć leczenie. Promienie rentgenowskie szyi są wymagane głównie w celu odróżnienia zapalenia tchawicy od zadu, który jest również infekcją dróg oddechowych, ale jest spowodowany przez wirusy. Dowiedz się więcej o zadu.

Jak przebiega leczenie

Leczenie zapalenia tchawicy zwykle wykonuje się za pomocą środków wspomagających dyskomfort w oddychaniu, takich jak nebulizacje, cewnik nosowy z tlenem, a nawet intubacja jamy ustnej w najcięższych przypadkach, fizjoterapia oddechowa i stosowanie antybiotyków, przy czym cefuroksym jest zalecany głównie przez lekarza. lub ceftriakson lub wankomycyna, w zależności od znalezionego mikroorganizmu i jego profilu wrażliwości, przez około 10 do 14 dni lub zgodnie z zaleceniami medycznymi.