Co to jest postępujące porażenie nadjądrowe i jak leczyć

Postępujące porażenie nadjądrowe, znane również pod skrótem PSP, jest rzadką chorobą neurodegeneracyjną, która powoduje stopniową śmierć neuronów w niektórych obszarach mózgu, powodując upośledzenie zdolności motorycznych i zdolności umysłowych.

Wpływa głównie na mężczyzn i osoby powyżej 60. roku życia i charakteryzuje się powodowaniem szeregu zaburzeń ruchowych, takich jak zaburzenia mowy, niemożność przełykania, utrata ruchów gałek ocznych, sztywność, upadki, niestabilność postawy, a także obraz demencja ze zmianami w pamięci, myśleniu i osobowości. 

Chociaż nie ma lekarstwa, możliwe jest leczenie postępującego porażenia nadjądrowego za pomocą leków łagodzących ograniczenia ruchowe, na przykład leków przeciwpsychotycznych lub przeciwdepresyjnych. Ponadto fizykoterapia, logopedia i terapia zajęciowa są wskazane jako sposób na poprawę jakości życia pacjenta.

Główne objawy

Oznaki i objawy, które można znaleźć u osoby z postępującym porażeniem nadjądrowym, obejmują:

• Zmiany równowagi;
• Trudności w chodzeniu;
• Sztywność ciała;
• Częste upadki;
• Niemożność wymówienia słów zwanych dyzartrią. Zrozum, czym jest dyzartria i kiedy może się pojawić;
• Zadławienie i niemożność przełknięcia pokarmu, zwana dysfagią;
• Skurcze mięśni i zniekształcone postawy, czyli dystonia. Sprawdź, jak rozpoznać dystonię i co ją powoduje;
• Paraliż ruchów gałek ocznych, szczególnie w kierunku pionowym;
• Zmniejszony wyraz twarzy;
• Kompromis umiejętności metalowych, z zapomnieniem, powolnością myśli, zmianami osobowości, trudnościami w zrozumieniu i lokalizacji.

Zestaw zmian spowodowanych postępującym porażeniem nadjądrowym jest podobny do tych, które przedstawia choroba Parkinsona, dlatego choroby te często można pomylić. Sprawdź, jak rozpoznać główne objawy choroby Parkinsona.

Tak więc porażenie nadjądrowe jest jedną z przyczyn „parkinsonizmu”, obecnego również w kilku innych chorobach zwyrodnieniowych mózgu, takich jak demencja z ciałami Lewy'ego, zanik wielu układów, choroba Huntingtona lub zatrucie niektórymi lekami, na przykład.

Chociaż długość życia osoby z porażeniem nadjądrowym jest różna w zależności od przypadku, wiadomo, że choroba ma tendencję do nasilania się po około 5 do 10 latach po wystąpieniu objawów, co zwiększa ryzyko powikłań, takich jak infekcje płuc lub odleżyny na skórze

Jak potwierdzić

Diagnoza postępującego porażenia nadjądrowego jest dokonywana przez neurologa, chociaż może być wykryta przez innych specjalistów, takich jak geriatra lub psychiatra, ponieważ objawy przedmiotowe i podmiotowe mylone są z innymi chorobami zwyrodnieniowymi wieku lub chorobami psychicznymi.. 

Lekarz powinien dokładnie ocenić objawy przedmiotowe i podmiotowe pacjenta, badanie fizykalne i testy zleceniowe, takie jak testy laboratoryjne, tomografia komputerowa czaszki lub MRI mózgu, które wykazują oznaki choroby i pomagają wykluczyć inne możliwe przyczyny.

Pozytonowa tomografia emisyjna, która jest badaniem radiologii jądrowej, z wykorzystaniem leku radioaktywnego, który jest w stanie uzyskać bardziej szczegółowe obrazy i może wykazać zmiany w składzie i funkcji mózgu. Dowiedz się, jak odbywa się ten egzamin i kiedy jest wskazany.

Jak odbywa się leczenie

Chociaż nie ma konkretnego leczenia, które mogłoby zapobiec lub zapobiec postępowi choroby, lekarz może zalecić leczenie, które pomaga kontrolować objawy i poprawiać jakość życia pacjenta..

Leki stosowane w leczeniu choroby Parkinsona, takie jak na przykład lewodopa, karbidopa, amantadyna lub seleginina, na przykład pomimo niewielkiej skuteczności w tych przypadkach, mogą być przydatne w łagodzeniu objawów ruchowych. Ponadto leki przeciwdepresyjne, przeciwlękowe i przeciwpsychotyczne mogą pomóc w leczeniu zmian nastroju, lęku i zachowania.

Niezbędne są fizjoterapia, logopedia i terapia zajęciowa, ponieważ minimalizują one skutki choroby. Spersonalizowane leczenie fizykalne może korygować postawę, deformacje i zmiany chodu, opóźniając w ten sposób potrzebę korzystania z wózka inwalidzkiego..

Ponadto przyjmowanie i monitorowanie członków rodziny jest niezbędne, ponieważ wraz z postępem choroby z biegiem lat pacjent może stać się bardziej zależny od pomocy w codziennych czynnościach. Sprawdź wskazówki dotyczące opieki nad osobą zależną.