Co to jest hipochromia i główne przyczyny

Hipochromia to termin, który oznacza, że czerwone krwinki mają mniej hemoglobiny niż normalnie, oglądane pod mikroskopem o jaśniejszym kolorze. Na obrazie krwi hipochromię ocenia się za pomocą wskaźnika HCM, zwanego również średnią hemoglobiną krwinkową, która wskazuje średnią ilość hemoglobiny w czerwonych krwinkach, uznawaną za normalną wartość od 26 do 34 pg lub zgodnie z laboratorium, w którym przeprowadzono badanie.

Chociaż HCM wskazuje na hipochromię, ważne jest, aby czerwone krwinki były oceniane mikroskopowo, ponieważ możliwe jest sprawdzenie innych zmian i wskazanie, czy hipochromia jest normalna, dyskretna, umiarkowana czy intensywna. Często hipochromii towarzyszy mikrocytoza, kiedy czerwone krwinki są mniejsze niż normalnie. Zobacz więcej o mikrocytozie.

Jak zrozumieć hipochromię w morfologii krwi

W wyniku morfologii krwi możliwe jest, że napisano, że zaobserwowano łagodną, umiarkowaną lub intensywną hipochromię, a to oznacza, że po odczytaniu 5 do 10 pól rozmazu krwi, to znaczy po obserwacji pod mikroskopem, 5 do 10 różnych obszarów próbki zidentyfikowano mniej lub bardziej hipochromiczne czerwone krwinki w stosunku do normalnych czerwonych krwinek. Ogólnie wskazania te mogą reprezentować:

Normalna hipochromia, gdy w obserwacjach mikroskopowych obserwuje się od 0 do 5 czerwonych krwinek czerwonych;
Dyskretna hipochromia, gdy obserwuje się od 6 do 15 czerwonych krwinek czerwonych;
Umiarkowana hipochromia, kiedy obserwuje się 16 do 30 hipochromów;
Intensywna hipochromia, gdy ogląda się ponad 30 hipochromicznych czerwonych krwinek.

Zgodnie z ilością hypochromowych czerwonych krwinek lekarz może sprawdzić możliwość i ciężkość choroby, a także ważne jest, aby ocenić inne parametry morfologii krwi. Dowiedz się, jak interpretować liczbę krwinek.

Przyczyny hipochromii

Hipochromia najczęściej wskazuje na niedokrwistość, jednak diagnozę można postawić dopiero po ocenie innych wskaźników morfologii krwi i wyniku innych badań, o które lekarz może poprosić. Głównymi przyczynami hipochromii są:

1. Niedokrwistość z niedoboru żelaza

Niedokrwistość z niedoboru żelaza, zwana także niedokrwistością z niedoboru żelaza, jest jedną z głównych przyczyn hipochromii, ponieważ żelazo jest niezbędne do tworzenia hemoglobiny. Dlatego, gdy dostępnych jest mniej żelaza, ilość hemoglobiny jest mniejsza, a stężenie tego składnika w czerwonych krwinkach jest mniejsze, co czyni je wyraźniejszymi..

Na obrazie krwi oprócz hipochromii można zaobserwować mikrocytozę, ponieważ ze względu na zmniejszenie ilości tlenu transportowanego przez hemoglobinę do innych tkanek i narządów dochodzi do wytwarzania większej ilości czerwonych krwinek w celu dostarczenia braku tlenu, wielokrotnie erytrocyty mniejsze niż normalnie. Aby potwierdzić ten rodzaj niedokrwistości, wymagane są inne testy, takie jak poziomy żelaza w surowicy, ferrytyna transferyny i nasycenie transferyny..

Niedobór żelaza może się zdarzyć z powodu problemów żywieniowych, w których dana osoba ma dietę ubogą w żelazo, w wyniku ciężkiego przepływu menstruacyjnego, chorób zapalnych jelit lub z powodu sytuacji, które zakłócają wchłanianie żelaza, takie jak celiakia i infekcja przez Helicobacter pylori.

Ze względu na zmniejszenie ilości tlenu krążącego w ciele osoba często odczuwa zmęczenie, osłabienie i nadmierny sen. Naucz się rozpoznawać objawy niedokrwistości z niedoboru żelaza.

Co robić: Od momentu potwierdzenia przez lekarza, że jest to niedokrwistość z niedoboru żelaza, mogą być zalecane dalsze badania w celu zidentyfikowania przyczyny. W zależności od przyczyny mogą być wskazane zmiany nawyków żywieniowych, preferując żywność zawierającą większą ilość żelaza, na przykład czerwone mięso i fasolę, lub stosowanie suplementów żelaza, które należy stosować zgodnie z zaleceniem. od lekarza.

2. Talasemia

Talasemia jest genetyczną chorobą hematologiczną charakteryzującą się mutacjami, które powodują zmiany w procesie syntezy hemoglobiny, prowadząc do pojawienia się hipochromicznych czerwonych krwinek, ponieważ hemoglobina jest w mniejszym stopniu w obiegu. Ponadto, w wyniku mniejszej ilości krążącego tlenu, szpik kostny zaczyna wytwarzać więcej czerwonych krwinek, próbując zwiększyć pobieranie tlenu, co również powoduje mikrocytozę..

Zgodnie z łańcuchem hemoglobiny, który miał zmianę w syntezie, objawy talasemii mogą być mniej lub bardziej poważne, jednak na ogół ludzie z talasemią mają na przykład nadmierne zmęczenie, osłabienie, bladość i krótki, świszczący oddech, na przykład.

Co robić: Talasemia jest dziedziczną chorobą, której nie da się wyleczyć, lecz ją kontrolować, a zatem leczenie ma na celu złagodzenie objawów i zapobieganie postępowi choroby, oprócz promowania jakości życia i dobrego samopoczucia. Zwykle zaleca się zmianę nawyków żywieniowych, a oprócz transfuzji krwi ważne jest, aby osobie towarzyszył dietetyk. Zrozum, jak powinno wyglądać leczenie talasemii.

3. Niedokrwistość sideroblastyczna

Niedokrwistość sideroblastyczna charakteryzuje się niewłaściwym użyciem żelaza do wytwarzania hemoglobiny, nawet gdy ilość żelaza w organizmie jest normalna, co powoduje hipochromię. Z powodu niewłaściwego użycia żelaza występuje mniej hemoglobiny, aw konsekwencji krążący tlen, co prowadzi do pojawienia się typowych objawów niedokrwistości, takich jak zmęczenie, osłabienie, zawroty głowy i bladość..

Oprócz pełnej analizy morfologii krwi, w celu potwierdzenia diagnozy niedokrwistości sideroblastycznej, ważne jest obserwowanie krwi pod mikroskopem w celu zidentyfikowania obecności sideroblastów, które są podobnymi strukturami pierścieniowymi, które mogą pojawiać się w czerwonych krwinkach z powodu gromadzenia się żelaza we krwi. erytroblasty, które są młodymi czerwonymi krwinkami. Dowiedz się więcej o niedokrwistości sideroblastycznej.

Co robić: Leczenie niedokrwistości syderoblastycznej odbywa się w zależności od ciężkości choroby, a lekarz może zalecić suplementację witaminy B6 i kwasu foliowego, aw najcięższych przypadkach można zalecić przeszczep szpiku kostnego..