Co to jest komora hiperbaryczna, do czego służy i jak działa

Komora hiperbaryczna, znana również jako tlenoterapia hiperbaryczna, jest zabiegiem polegającym na wdychaniu dużych ilości tlenu w miejscu o wyższym ciśnieniu atmosferycznym niż w normalnym środowisku. Kiedy tak się dzieje, ciało pochłania więcej tlenu do płuc i pomaga poprawić krążenie krwi, stymulując wzrost zdrowych komórek i zwalczając bakterie. 

Istnieją dwa rodzaje komór hiperbarycznych, jedna do wyłącznego użytku jednej osoby, a druga do użytku kilku osób jednocześnie. Komory te znajdują się w prywatnych klinikach i są dostępne w szpitalach SUS w niektórych sytuacjach, na przykład w leczeniu stopy cukrzycowej.

Ważne jest, aby wiedzieć, że ten rodzaj procedury nie ma jeszcze dowodów naukowych i nie ma wystarczających badań, aby wyleczyć choroby, takie jak cukrzyca, rak lub autyzm, ale niektórzy lekarze mogą sugerować ten rodzaj leczenia, gdy inne metody leczenia nie przynoszą oczekiwanych rezultatów.. 

Po co to jest

Tkanki organizmu wymagają tlenu do prawidłowego funkcjonowania, a gdy dochodzi do obrażeń niektórych z tych tkanek, potrzeba więcej tlenu do naprawy. Komora hiperbaryczna oferuje więcej tlenu w tych sytuacjach, gdy organizm musi zregenerować się po urazie, poprawiając gojenie i zwalczając infekcje.

W ten sposób można go stosować do leczenia różnych chorób, takich jak: 

• Rany, które się nie goją, jak stopa cukrzycowa;
• Ciężka niedokrwistość;
• Zator płucny; 
• Oparzenia; 
• Zatrucie tlenkiem węgla;
• Ropień mózgu;
• Urazy spowodowane promieniowaniem;
• Choroba dekompresyjna;
• Zgorzel. 

Ten rodzaj leczenia jest przepisywany przez lekarza w połączeniu z innymi lekami i dlatego ważne jest, aby nie rezygnować z konwencjonalnego leczenia. Ponadto czas leczenia komorą hiperbaryczną zależy od rozmiaru ran i ciężkości choroby, ale lekarz może zalecić do 30 sesji tej terapii. 

Jak to jest zrobione

Leczenie za pomocą komory hiperbarycznej może być wskazane przez dowolnego lekarza i może być przeprowadzone w szpitalu lub klinice. Szpitale i kliniki mogą mieć różne hiperbaryczne urządzenia kamerowe, a tlen może być dostarczany przez odpowiednie maski lub kaski lub bezpośrednio do przestrzeni komory powietrznej.

Aby wykonać sesję komory hiperbarycznej, osoba leży głęboko w pozycji siedzącej lub oddycha przez 2 godziny, a lekarz może wskazać więcej niż jedną sesję w zależności od leczonej choroby. 

Podczas terapii w komorze hiperbarycznej można odczuwać ciśnienie w uchu, tak jak dzieje się to w samolocie, dlatego ważne jest wykonanie ruchu żucia, aby poprawić to odczucie. A jednak ważne jest, aby powiadomić lekarza, jeśli masz klaustrofobię, ponieważ ze względu na długość sesji może wystąpić zmęczenie i złe samopoczucie. Zrozum klaustrofobię. 

Ponadto, aby przeprowadzić ten rodzaj terapii, należy zachować ostrożność i nie zabierać do komory żadnych łatwopalnych produktów, takich jak zapalniczki, urządzenia zasilane bateryjnie, dezodoranty lub produkty na bazie oleju..

Możliwe działania niepożądane 

Leczenie w komorze hiperbarycznej ma niewielkie ryzyko dla zdrowia.

W niektórych rzadkich przypadkach komora hiperbaryczna może powodować drgawki z powodu dużej ilości tlenu w mózgu. Innymi skutkami ubocznymi mogą być pęknięcie błony bębenkowej, problemy ze wzrokiem i odma opłucnowa, czyli przedostawanie się tlenu na zewnątrz płuca.. 

Konieczne jest powiadomienie lekarza, jeśli dyskomfort pojawi się podczas lub nawet po wykonaniu komory hiperbarycznej.

Kto nie powinien używać

Komora hiperbaryczna jest przeciwwskazana w niektórych przypadkach, na przykład u osób, które niedawno przeszły operację ucha, które mają przeziębienie lub gorączkę. Ponadto osoby z innymi typami chorób płuc, takimi jak astma i POChP, powinny poinformować o tym lekarza, ponieważ mają większe ryzyko odmy opłucnowej.. 

Ważne jest również poinformowanie lekarza o stosowaniu leków ciągłych, ponieważ mogą one wpływać na leczenie komorą hiperbaryczną. Na przykład stosowanie leków wytwarzanych podczas chemioterapii może powodować powikłania, więc stosowanie komory hiperbarycznej zawsze powinno być oceniane przez lekarza..