Mizofonia, czyli przyczyny i leczenie

Mizofonia jest stanem, w którym każda osoba reaguje intensywnie i negatywnie na małe dźwięki, na które większość ludzi nie dba, na przykład dźwięk żucia, podrzucania, żucia lub po prostu żucia. persona wydał dźwięk, aby oczyścić flegmy z gardła. 

Dźwięki te mogą sprawić, że osoba poczuje się niekomfortowo, niespokojnie i będzie chciała wyostrzyć osobę, która wydaje dźwięk, a także podczas codziennych czynności. Nawet jeśli dana osoba jest w stanie rozpoznać, że odczuwa pewien rodzaj odpychania od tych dźwięków, ponieważ generalnie nie może uniknąć uczucia, ponieważ syndrom jest podobny do fobii. 

Objawy te zaczynają się pojawiać w dzieciństwie, około 9 i 13 lat, utrzymując dorosłość, jednak terapia psychologiczna może być techniką, która może pomóc osobie tolerować więcej dźwięków.. 

Jak rozpoznać syndrom

Jednak nadal nie ma testu zdolnego do zdiagnozowania mizofonii, niektóre oznaki społeczności danej osoby z tym stanem pojawiają się po określonym dźwięku i obejmują:

• Pobudzenie;
• Miejsce, w którym znajduje się dźwięk;
• Unikaj niektórych czynności z powodu małych dźwięków, takich jak niejedzenie fuery, aby nie musieć słuchać ludzi żujących;
• Przesadnie reagując na zwykły hałas;
• Zapytać w obraźliwy sposób, aby hałas ucichł.

Ten rodzaj zachowania może utrudniać relacje z najbardziej domniemanymi ludźmi, z uwagi na fakt, że takie dźwięki, jak unikanie zapobiegania, oraz ponieważ ta osoba z mizofonem może zacząć unikać przebywania z niektórymi członkami rodziny lub przyjaciółmi, którzy często mają takie złe dźwięki.. 

Oprócz tego, a nawet rzadziej, mogą również pojawić się objawy fizyczne, takie jak wzrost kory serca, bóle głowy, problemy z żołądkiem lub ból w szczękach.. 

Główne dźwięki, które powodują mizofonię

Niektórzy studenci najczęstszych dźwięków, które wywołują pojawienie się negatywnych uczuć związanych z misofonią, to:

• Dźwięk wywołany przez usta: pić, żuć, eructar, besar, bostezar cepillarse los dientes;
• Oddechy: chrapanie, ryczenie, głośny oddech;
• Dźwięki związane z głosem: szept, głos ostro powtarzają słowa;
• Dźwięk otoczenia: dźwięk, który wydaje klucze, zatrzymana telewizja, dźwięk, gdy strony są przewracane do książki i dźwięk zegara;
• Dźwięki zwierząt: Relief szczekający, ptaki latające zwierzęta biorące wodę lub jedzące.

Niektórzy ludzie prezentują objawy tylko podczas słuchania jednego z tych dźwięków, chociaż inni mogą mieć trudności z tolerowaniem większej ilości dźwięku i ponieważ istnieje nieskończona lista dźwięków, które mogą powodować mizofonię. 

Jak przebiega leczenie

Jednak nie ma specyficznego leczenia mizofonii, ponieważ stan nadal nie ma lekarstwa. Istnieją jednak terapie, które mogą pomóc osobie najłatwiej tolerować dźwięki, unikając nagłych zmian w codziennych czynnościach:

1. Terapia treningu mizofonii

Jest to rodzaj terapii przeprowadzanej przez psychologa doświadczonego u osób z mizofonią. Szkolenie polega na pomaganiu osobie w myśleniu i koncentrowaniu się na przyjemnym dźwięku, unikając skupiania się na nieprzyjemnej uwadze otaczającej jego otoczenie.. 

Tak więc w pierwszej fazie możesz zachęcić osobę do słuchania muzyki w jedzeniu lub w innych sytuacjach, które generalnie powodują reakcję mizofonii, próbując skoncentrować się na muzyce i unikać myślenia o nieprzyjemnym dźwięku. Z czasem technika ta dostosowuje się do momentu wyeliminowania muzyki i osoby, skupiając uwagę na dźwięku, który spowodował mizofonię.

2. Terapia psychologiczna

W niektórych przypadkach nieprzyjemne uczucie wywołane przez określony dźwięk może być związane z negatywnym doświadczeniem przeszłości danej osoby. W takich przypadkach terapia psychologiczna może być doskonałym narzędziem do próby zrozumienia źródła tego zespołu i rozwiązania problemu, ale przynajmniej zmniejszenia reakcji na nieprzyjemne dźwięki..

3. Korzystanie z ochronników słuchu

Zastosowanie środków ochrony słuchu powinno być ostatnią techniką stosowaną w leczeniu mizofonii, ponieważ może to wpłynąć na zdolność osoby do kontaktów towarzyskich. Z tego powodu tego typu aparatów należy używać tylko w skrajnych przypadkach, ponieważ dana osoba przetestowała wszystkie inne formy leczenia bez powodzenia..

Jeśli te urządzenia są używane, sesje psychoterapii powinny być przeprowadzane w celu uzupełnienia leczenia, w taki sposób, aby działało wszystko, co mogłoby mieć wpływ na jednostkę i powodujące ten stan, w celu zmniejszenia zależności od tego rodzaju urządzeń.. 

4. Inne terapie

Oprócz wcześniej wspomnianych, w niektórych przypadkach psycholog może również wskazać inne techniki relaksacyjne, które mogą pomóc ci dostosować się do najbardziej nieprzyjemnych dźwięków. Techniki te obejmują hipnozę, neuro--biofeedback, medytacja o uważność, na przykład, że można zastosować cały zestaw wymienionych technik.