Leczenie autoimmunologicznego zapalenia wątroby

Leczenie autoimmunologicznego zapalenia wątroby polega na stosowaniu kortykosteroidów związanych lub nie z lekami immunosupresyjnymi i rozpoczyna się po diagnozie postawionej przez lekarza poprzez analizę objawów podmiotowych i przedmiotowych przedstawionych przez osobę oraz wyniki wymaganych badań laboratoryjnych, takich jak pomiar enzymów wątrobowych, immunoglobuliny i przeciwciała oraz analiza biopsji wątroby.

Kiedy dana osoba nie reaguje na leczenie lekami lub gdy choroba jest już na bardziej zaawansowanym poziomie, hepatolog lub lekarz ogólny może zalecić przeszczep wątroby. Ponadto, w celu uzupełnienia leczenia, zaleca się, aby pacjenci stosowali zbilansowaną dietę o niskiej zawartości napojów alkoholowych i tłustych potraw, takich jak kiełbaski lub przekąski..

Dowiedz się więcej o autoimmunologicznym zapaleniu wątroby.

Leczenie autoimmunologicznego zapalenia wątroby można przeprowadzić za pomocą kortykosteroidów, leków immunosupresyjnych lub, w najcięższych przypadkach, przeszczepu wątroby. Zwykle leczenie farmakologiczne autoimmunologicznego zapalenia wątroby należy kontynuować do końca życia, aby utrzymać chorobę pod kontrolą.

1. Kortykoidy

Leki kortykosteroidowe, takie jak prednizon, są stosowane w celu zmniejszenia stanu zapalnego wątroby spowodowanego działaniem układu odpornościowego na komórki wątroby. Początkowo dawka kortykosteroidów jest wysoka, ale w miarę postępu leczenia lekarz może zmniejszyć ilość prednizonu do minimum niezbędnego do opanowania choroby..

Jednak stosowanie kortykosteroidów ma skutki uboczne, takie jak przyrost masy ciała, osłabienie kości, cukrzyca, podwyższone ciśnienie krwi lub lęk, dlatego też konieczne może być połączenie z lekami immunosupresyjnymi w celu zmniejszenia skutków ubocznych, oprócz potrzeby okresowa kontrola przez lekarza.

Stosowanie kortykosteroidów jest wskazane dla osób, które mają bardziej upośledzające objawy, takie jak zmęczenie i bóle stawów, na przykład, gdy osoba ma bardzo zmieniony poziom enzymów wątrobowych lub globulin gamma lub gdy martwica tkanki wątroby ustaje w wyniku biopsji..

2. Leki immunosupresyjne

Leki kortykosteroidowe, takie jak azatiopryna, wskazane są w celu zmniejszenia aktywności układu odpornościowego, a tym samym zapobiegania niszczeniu komórek wątroby i przewlekłemu zapaleniu narządu. Azatioprynę zwykle stosuje się w połączeniu z kortykosteroidami w celu zmniejszenia działań niepożądanych związanych z tym leczeniem..

Podczas leczenia lekami immunosupresyjnymi, takimi jak azatiopryna, pacjent powinien poddawać się regularnym badaniom krwi w celu oceny liczby białych krwinek, co może zmniejszyć i ułatwić wystąpienie infekcji.

3. Przeszczep wątroby

Przeszczep wątroby jest stosowany w najcięższych przypadkach autoimmunologicznego zapalenia wątroby, gdy na przykład u pacjenta rozwija się marskość wątroby lub niewydolność wątroby i służy on do zastąpienia chorej wątroby zdrową. Dowiedz się więcej o transplantacji wątroby.

Po przeszczepie wątroby pacjent musi być hospitalizowany przez 1–2 tygodnie, aby mieć pewność, że nowy narząd nie zostanie odrzucony. Ponadto przeszczepione osoby muszą przez całe życie przyjmować leki immunosupresyjne, aby zapobiec odrzuceniu przez organizm nowej wątroby..

Pomimo tego, że jest skuteczną formą leczenia, istnieje możliwość, że choroba się powtórzy, ponieważ autoimmunologiczne zapalenie wątroby jest związane z układem odpornościowym danej osoby, a nie z wątrobą..

Oznaki poprawy autoimmunologicznego zapalenia wątroby

Oznaki poprawy w autoimmunologicznym zapaleniu wątroby zwykle pojawiają się kilka tygodni po rozpoczęciu leczenia i są związane ze zmniejszeniem objawów, umożliwiając pacjentowi normalne życie.

Objawy nasilenia autoimmunologicznego zapalenia wątroby

Gdy leczenie nie zostanie wykonane prawidłowo, u pacjenta może rozwinąć się marskość wątroby, encefalopatia lub niewydolność wątroby, wykazując oznaki pogorszenia, w tym uogólniony obrzęk, zmiany zapachu i problemy neurologiczne, takie jak splątanie i senność.