Jak rozpoznać niedokrwistość hemolityczną i leczyć

Autoimmunologiczna niedokrwistość hemolityczna, znana również pod skrótem AHAI, jest chorobą charakteryzującą się wytwarzaniem przeciwciał, które reagują na czerwone krwinki, które są czerwonymi krwinkami, niszcząc je i wytwarzając anemię, powodując objawy takie jak zmęczenie, bladość, zawroty głowy, żółta skóra, oczy i złe samopoczucie

Ten rodzaj niedokrwistości może dotknąć każdego, występując częściej u młodych dorosłych. Chociaż jego przyczyna nie zawsze jest wyjaśniona, może wynikać z rozregulowania układu odpornościowego po infekcji, obecności innej choroby autoimmunologicznej, stosowania niektórych leków, a nawet raka.

Autoimmunologiczna niedokrwistość hemolityczna nie zawsze jest uleczalna, jednak ma leczenie, które odbywa się głównie za pomocą leków regulujących układ odpornościowy, takich jak kortykosteroidy i leki immunosupresyjne. W niektórych przypadkach może być wskazane usunięcie śledziony, zwane splenektomią, ponieważ w tym miejscu część czerwonych krwinek ulega zniszczeniu. 

Główne objawy

Objawy autoimmunologicznej niedokrwistości hemolitycznej obejmują:

• Słabość;
• Uczucie omdlenia;
• Pallor;
• Brak apetytu;
• Zawroty głowy;
• Zmęczenie;
• Spać;
• Niedyspozycja;
• Ból głowy;
• Słabe paznokcie;
• Sucha skóra;
• Wypadanie włosów;
• Duszność;
• Bladość błon śluzowych oczu i ust;
• Awarie pamięci;
• Trudności z koncentracją.

Objawy te są bardzo podobne do objawów spowodowanych innymi rodzajami niedokrwistości, dlatego lekarz musi zamówić testy, które mogą pomóc w zidentyfikowaniu dokładnej przyczyny, takiej jak zmniejszona dawka czerwonych krwinek, wysoka liczba retikulocytów, które są niedojrzałe krwinki czerwone oraz testy immunologiczne.  

Sprawdź, jak odróżnić przyczyny niedokrwistości.

Jakie są przyczyny

Przyczyna autoimmunologicznej niedokrwistości hemolitycznej nie zawsze jest identyfikowana, jednak w wielu przypadkach może być wtórna do obecności innych chorób autoimmunologicznych, takich jak toczeń i reumatoidalne zapalenie stawów, raka, takich jak chłoniaki lub białaczki, lub z powodu reakcji na leki, takie jak Lewodopa, Metylodopa, leki przeciwzapalne i niektóre antybiotyki.

Może również powstać po infekcjach, takich jak te wywołane przez wirusy, takie jak Epstein-Barr lub Parvovirus B19 lub przez bakterie takie jak Mycobacterium pneumoniae lub Treponema pallidum kiedy powoduje na przykład trzeciorzędową kiłę. 

W około 20% przypadków autoimmunologiczna niedokrwistość hemolityczna pogarsza się z powodu przeziębienia, ponieważ w tych przypadkach przeciwciała są aktywowane przez niskie temperatury, nazywane AHAI przez zimne przeciwciała. Pozostałe przypadki nazywane są AHAI przez gorące przeciwciała i stanowią większość.

Jak potwierdzić diagnozę

Do diagnozy autoimmunologicznej niedokrwistości hemolitycznej testy zlecone przez lekarza obejmują:

• CBC, zidentyfikować anemię i obserwować jej nasilenie;
• Testy immunologiczne, takie jak bezpośredni test Coombsa, który pokazuje obecność przeciwciał przyłączonych do powierzchni czerwonych krwinek. Zrozum, co oznacza test Coombsa;
• Testy potwierdzające hemolizę, jako wzrost liczby retikulocytów we krwi, które są niedojrzałymi czerwonymi krwinkami, które pojawiają się w krwioobiegu w nadmiarze w przypadku hemolizy;
• Dawkowanie pośredniej bilirubiny, który zwiększa się w przypadku ciężkiej hemolizy. Dowiedz się, do czego służy i kiedy wskazany jest test bilirubiny.

Ponieważ kilka niedokrwistości może mieć podobne objawy i testy, bardzo ważne jest, aby lekarz mógł rozróżnić różne przyczyny niedokrwistości. Dowiedz się więcej o testach na stronie: Testy potwierdzające niedokrwistość.

Jak odbywa się leczenie

Nie można powiedzieć, że istnieje lekarstwo na autoimmunologiczną niedokrwistość hemolityczną, ponieważ pacjenci z tą chorobą często doświadczają okresów epidemii i poprawiają ich stan. 

Aby żyć jak najdłużej w okresie remisji, konieczne jest przeprowadzenie leczenia wskazanego przez hematologa, wykonanego z lekami regulującymi układ odpornościowy, w tym kortykosteroidami, takimi jak prednizon, immunosupresanty, takie jak cyklofosfamid lub cyklosporyna, immunomodulatory, takie jak ludzka immunoglobulina lub plazmafereza, która pomaga usunąć nadmiar przeciwciał z krwiobiegu, w ciężkich przypadkach.

W niektórych przypadkach możliwe jest chirurgiczne usunięcie śledziony, zwane splenektomią, szczególnie u pacjentów, którzy nie reagują dobrze na leczenie. Ponieważ ryzyko zakażenia może zwiększyć liczbę osób usuwających ten narząd, zalecane są szczepionki takie jak pneumokoki i leki przeciw meningokokom. Sprawdź więcej na temat pielęgnacji i powrotu do zdrowia po usunięciu śledziony. 

Ponadto wybór leczenia zależy od rodzaju autoimmunologicznej niedokrwistości hemolitycznej, prezentowanych objawów i ciężkości choroby każdej osoby. Czas leczenia jest zmienny, a w niektórych przypadkach możesz spróbować odstawić leki po około 6 miesiącach, aby ocenić odpowiedź, w zależności od wskazówek hematologa.